«…Η Ελλάδα, χώρα και κοινωνία των αντιφάσεων, δρα ωσάν να μην γνωρίζει «τι να τον κάνει» τον φυσικό της χώρο και τον πλούτο της: μεγαλόφωνα ανακηρύσσει το περιβάλλον σε τεράστια κληρονομιά και υπόβαθρο προοπτικών.
Χαμηλόφωνα το αντιμετωπίζει ως φυλακή και δεσμοφύλακα συγχρόνως, που της απαγορεύει να ικανοποιήσει τη μεγάλη «πείνα», αυτή της εθνικής αυτεξαπάτησης, που ταυτίζει την «ανάπτυξη» με το «χρήμα»……Το αναπτυξιακό πρότυπο της χώρας έχει επιλεγεί χωρίς ποτέ να διεξαχθεί ουσιαστική ή έστω και επιπόλαια συζήτηση σχετικά με το ιδανικό μοντέλο σχέσεων κοινωνίας και περιβάλλοντος, δηλαδή των σχέσεων των Ελλήνων (των απογόνων της Σαπφούς και του Αριστοτέλη!) με την ελλαδική φύση. Το κρισιμότερο άρα ζητούμενο…έχει υπερκεραστεί τεχνητά, προτάσσοντας το ψευτοδίλημμα «ανάπτυξη ή προστασία του περιβάλλοντος», κάτι σαν το «ηλεκτρισμός ή λάμπα λαδιού»…
…Έτσι στην Ελλάδα, την ίδια στιγμή που δεν μπορεί να χωροθετηθεί πουθενά η εγκατάσταση νέας παραγωγικής δραστηριότητας, π.χ. βιομηχανικής μονάδας, ιχθυοκαλλιέργειας, αεροδρομίου…,για δήθεν λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, ο φυσικός χώρος κατακερματίζεται ως τοπίο, λεηλατείται ως πόρος και αλλοιώνεται ως λειτουργία από τις μυριάδες μικρές αυθαίρετες αναπτυξιακές απόψεις του όποιου τοπικού «οραματιστή» φορέα, οικογενειάρχη ανθρώπου ή του κάθε νεόπλουτου νεοεπιχειρηματία. Και όντας γι’ αυτούς, όπως είπαμε, το περιβάλλον φυλακή, μετατρέπεται σε έξοχο πεδίο μικρο-πολιτικής, όπου οι πάντες μπορούν να πλειοδοτούν προς όλες τις κατευθύνσεις, χωρίς κανένα οικονομικό κόστος…»
(Ανδρέας Τρούμπης, «Λογία Οικολογία», εκδ. Τυπωθήτω, 1999)
------------------------------
Σχόλιο
Τα ψευτοδιλήμματα που αναφέρει ο συγγραφέας είναι βέβαια παρόντα και στην περίπτωση της μεγάλης μεταλλευτικής επένδυσης στη Β. Χαλκιδική. Σε ανεστραμμένη μορφή, απόρροια απλοϊκών ταυτίσεων και αξιωμάτων: Ανάπτυξη=καταστροφή του περιβάλλοντος, μεταλλεία= λεηλασία της φύσης, βιομηχανία=περιβαλλοντικός όλεθρος.
Σε ένα τέτοιο πεδίο μικροπολιτικής που βρίθει από αυτόκλητους σωτήρες, φαντάζει αδύνατον αυτοί να αποδεχθούν αναπτυξιακές δραστηριότητες προστιθέμενης αξίας, σαν τη μεταλλεία και βιομηχανία. Πώς να αξιοποιηθούν λοιπόν οι ορυκτοί μας πόροι και πώς να χωροθετηθεί μια δραστηριότητα σαν τη μεταλλεία, της οποίας τη χωροθέτηση την έχει κάνει ήδη η φύση;
ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου