Σάββατο 30 Ιουλίου 2011

«ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΖΕΙ, ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΜΑΪΜΟΥΔΙΖΕΙ …»

 Με τι και πως  είναι το θέμα!


Πριν από λίγες και μέρες και πιο συγκεκριμένα στις 16 Ιουλίου λάβαμε από αναγνώστη ένα καταγγελτικό email, αναφορικά με τον τρόπο κλεισίματος μιας ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, που ελάμβανε χώρα, για τουλάχιστον 3 μήνες, σε αντιμεταλλευτικό blog, με θέμα τη συναίνεση ή μη των πολιτών στο ζήτημα της μεταλλευτικής επένδυσης στο δήμο μας.

Η ηλεκτρονική αυτή ψηφοφορία σύμφωνα με τον αναγνώστη, έκλεισε μέσα σε περίεργες κατ’ αυτόν συνθήκες, στις 10 Ιουλίου, δύο μέρες δηλαδή μετά το ναι του ΥΠΕΚΑ για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική… 

Δηλώσαμε ευθύς εξαρχής, πως κρατούμε αποστάσεις από την καταγγελία του αναγνώστη , γιατί δεν παρακολουθούσαμε σε καθημερινή βάση την εξέλιξη της συγκεκριμένης ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, επομένως δεν είχαμε εμπεριστατωμένη άποψη επί του ζητήματος.


Δεν θα στρουθοκαμηλίσουμε, όπως άλλοι… Αυτό το ηλεκτρονικό γκάλοπ,  ήταν εν γνώσει μας, ωστόσο δεν ασχοληθήκαμε ποτέ με αυτό και γιατί στο διάστημα, που μεσολάβησε, υπήρχαν σοβαρότερα θέματα για να ασχοληθούμε, αλλά και γιατί τα πυροτεχνήματα- δείγματα γραφής των παραρτημάτων της οίκο- συμμαχίας, δεν μας έπεισαν ποτέ για το γνήσιο των προθέσεων τους.

Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς, έπειτα από το email του αναγνώστη μας, μπήκαμε στη διαδικασία της αναμονής των παχιών  οίκο- εντυπώσεων, που θα επιχειρούσε το εν λόγω blog, να περάσει στην κοινωνία, όπως πολλές άλλες φορές . Τα «αποτελέσματα» της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας ( 75% κατά της επένδυσης, 25% υπέρ αυτής), του έδινε πέραν πάσης αμφιβολίας το «ερέθισμα», να σηκώσει τη συνήθη σκόνη, που αρέσκονται να σηκώνουν οι επικοινωνιακοί βραχίονες της οίκο- συμμαχίας. Αντ’ αυτού άκρα του τάφου σιωπή… από εκείνους που παθαίνουν αλλεργία στη ρύση «η σιωπή είναι χρυσός»…
Ενώ το αποκορύφωμα αυτής της περίεργης διαχείρισης, ενός τόσο «θριαμβευτικού αποτελέσματος», ήταν να αποσυρθεί οριστικά από την αρχική σελίδα του blog, την Κυριακή που μας πέρασε!Δύο εβδομάδες δηλαδή μετά την υποτιθέμενη ολοκλήρωση αυτού
Tα ερωτήματα που προκύπτουν είναι εύλογα:

  1.  «Ωρίμασε» τόσο πολύ πια αυτό το επικοινωνιακό παρακλάδι αυτής της «περίφημης» οίκο-συμμαχίας, που έχει αντιληφθεί πια ότι τέτοιου είδους τεχνάσματα είναι ανώφελα και αφήνουν παγερά αδιάφορη την κοινωνία μας, που έχει ένα κάρο προβλήματα επιβίωσης να αντιμετωπίσει;
  2. Επρόκειτο για ένα γκάλοπ εσωτερικής κατανάλωσης, προς άγραν κλικ και συνάμα αποτύπωσης της τάσης που υπάρχει στην κοινωνία, όπως σημείωσε ο αναγνώστης;  
  3.    Έχει όντως βάση η καταγγελία του, για ψηφοφορία- παρωδία, όπου μέσα σε λιγότερο από δύο εικοσιτετράωρα, το επί μήνες 55 κατά-53 υπέρ, έγινε 151 κατά-49(!)υπέρ;(Βάζουμε θαυμαστικό γιατί  4 που ψήφισαν αρχικά υπέρ της επένδυσης, πήραν τελικά την ψήφο τους πίσω…) 
  4.     Οι διαχειριστές του blog μετά τη δημοσίευση της καταγγελίας, κατάλαβαν ότι τίποτε δε μένει κρυφό…, «ποίησαν τη νήσσαν» , με την ελπίδα να περάσει στα πολύ ψηλά… και εν τέλει κατέβασαν τα αποτελέσματα του γκάλοπ για να ξεχαστεί; Σαν να μην έγινε ποτέ;

  Ανεξαρτήτως του τι έγινε…, δε θέλει και πολύ μυαλό για να μπεις στο ζουμί της υπόθεσης… Κατά την άποψη μας είναι χυδαίο να παίζεις… με τα συναισθήματα και τις αγωνίες μια ολόκληρης κοινωνίας, επειδή σε κάποιους το παίξιμο… έχει γίνει καθημερινή συνήθεια. Έτσι φέρονται οι «αγωνιστές»; Επίδειξη ασέβειας σε θεσμούς; Εμμονές; Κόμπλεξ; Παραποίηση της αλήθειας σε μόνιμη βάση; 

Ψάξτε μέσα σας για λίγη τσίπα και φιλότιμο. Δε μπορεί, όπου και να την έχετε καταχωνιάσει, δε γίνετε να την έχετε απωλέσει τελείως, στο βωμό του νεφελώδους ιδεολογήματος  «στη zboutsam και ότι μας καπνίσει…»  Εκτός εάν αυτό είναι το προπέτασμα καπνού, γιατί  είστε απολύτως κατευθυνόμενοι… και έτσι σας αρέσει!