Η Ο(ΔΗ.)(ΣΥ.)Α… ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΓΟΥ…

Ιθάκη  

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος...,

Υποδεχόμαστε τη μοναδική γυναίκα αρχηγό πολιτικού κόμματος με τους στίχους της «Ιθάκης», ίσως του πιο γνωστού ποιήματος του μεγάλου Αλεξανδρινού ποιητή Κωνσταντίνου Καβάφη. Η επιλογή δεν έγινε τυχαία… Καθώς ο πηγαιμός της για την προσωπική της  «Ιθάκη» (βουλή)σίγουρα θα είναι μακρύς… Οι στίχοι δε που έχουμε υπογραμμίσει(δείτε πιο κάτω) τονίζουν τη μεταφορική αναγωγή, που την καλούμε να κάνει, γιατί το..φθάσιμο και  το ταξίδι έχει   σημασία και να μην βιάζεται καθόλου… Και έτσι όπως έχει γίνει η κατάσταση, καλύτερα αυτό το ταξίδι να διαρκέσει χρόνια πολλά και να μην προσδοκεί σε νέα «πλούτη».

 Άλλωστε  αυτή η  « Ιθάκη» της χάρισε το υπέροχο  ταξίδι.  Χωρίς αυτή δε θα έβγαινε σε τούτο το δύσκολο κατά γενική ομολογία στίβο.

Δυστυχώς όμως πια και συμπεριλαμβανομένου και τα  όσα έκανε ή δεν έκανε για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε, το « μέλι»( ψήφος)  σώθηκε και δεν έχουμε να δώσουμε τίποτα πια και σε κανένα. 

Έτσι όμως σοφή που έγινε και με τόση πείρα, θα ήταν φρόνιμο εκ μέρους της  στη συνάντηση που την αναγκάζουν οι «αυλικοί» της να έχει με τους « Κύκλωπες» τους «Λαιστρυγόνες» και τους «σπουδασμένους» στα μέρη που θα επισκεφθεί, να  μη φοβηθεί και τους ζητήσει να της εξηγήσουν τη διαφορά  μεταξύ μεταλλείας και μεταλλουργίας χρυσού, όπως επίσης και να της εξηγήσουν αναλυτικά τις αντιπροτάσεις τους για  μια ουσιαστική και όχι  θεωρητική ανάπτυξη του τόπου.

Οι άνθρωποι του δοκιμάζονται από την ανέχεια και την  ανεργία, όπως και σε όλη τη χώρα. Ευχή μας να της εξηγήσουν σωστά και να καταλάβει για να μην εκτεθεί αργότερα και στο ποίμνιο της…

γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μέν’ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,

να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος.

Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι

που με τι ευχαρίστησι, με τι χαρά

θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοειδωμένους·

να σταματήσεις σ’ εμπορεία Φοινικικά,

και τες καλές πραγμάτειες ν’ αποκτήσεις,

σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κ’ έβενους,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά·

σε πόλεις Aιγυπτιακές πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις απ’ τους σπουδασμένους.

Πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη.

Το φθάσιμον εκεί είν’ ο προορισμός σου.

Aλλά μη βιάζεις το ταξείδι διόλου.

Καλλίτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει·

και γέρος πια ν’ αράξεις στο νησί,

πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.

Η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξείδι.

Χωρίς αυτήν δεν θάβγαινες στον δρόμο.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες η Ιθάκες τι σημαίνουν.

(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)

Με σεβασμό, 

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ