"ΤΟ ΚΙΝΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΤΑΤΑΣ"... ΚΑΙ Η "ΚΑΘΑΡΗ ΓΡΑΜΜΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ" ΠΑΡΑΓΩΓΟΥ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ

"Ένα τεράστιο μπράβο στην ομάδα δράσης Ν.Πιερίας"

Ποιος το περίμενε αλήθεια…;  Το κίνημα «συμπίεσης της τιμής της πατάτας» από την Κατερίνη, ότι θα αποσυμπίεζε τη στρεβλή σχέση εξάρτησης του έλληνα παραγωγού από τους μεσάζοντες, που «κατάφεραν» ένα ακόμη προϊόν ευρείας κατανάλωσης, να είναι απλησίαστο για τα Ελληνικά νοικοκυριά στον καιρό του μνημονίου;

Και όμως… Όχι μόνο τα κατάφερε, άλλα άνοιξε το δρόμο για μια νέα σχέση του έλληνα παραγωγού με τον καταναλωτή. Μια σχέση χωρίς «καπέλα» και ενδιάμεσους κερδοσκοπικούς κρίκους. Μια σχέση, που αν προσεχθεί ως «κόρη οφθαλμού», μπορεί να αποτελέσει έναν ακόμη στέρεο βατήρα ανάπτυξης της ευνουχισμένης ελληνικής οικονομίας, που κανείς ενδεχομένως δεν είχε υπολογίσει...

Ίσως να ξαφνιάζουμε τους αναγνώστες του blog, γράφοντας για ένα θέμα που δε συνδέεται με τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Το κάνουμε με ιδιαίτερη χαρά, αναγνωρίζοντας τον ιδιαίτερο κοινωνικό αυτοματισμό των πολιτών της Κατερίνης, οι οποίοι αποτέλεσαν πρότυπο παράδειγμα θετικής αντίδρασης, απέναντι στο αρνητικό κλίμα, που τείνει να υποτάξει τις ψυχές όλων μας. Τους χαιρόμαστε ιδιαίτερα, γιατί δεν μπήκαν στη διαδικασία να απαντήσουν με χαρακτήρα «οφθαλμός αντί οφθαλμού» (δε μπούκαραν σε αποθήκες με πατάτες, ούτε άρπαξαν σακιά από αυτές). Έδωσαν τη δική τους πρόταση…  Έδειξαν κυριολεκτικά και όχι θεωρητικά, πως η κρίση μπορεί να δώσει ευκαιρίες για ατομική και συλλογική οικονομική ανάπτυξη.

Έκοψαν τον υποτιθέμενο «γόρδιο δεσμό», που ταλανίζει τη διαδρομή χωράφι – καλάθι της νοικοκυράς (τους χονδρεμπόρους), ζητώντας από τον παραγωγούς του Νευροκοπίου, να επιδείξουν λογική και ευαισθησία, απέναντι στην εξελισσόμενη φτωχοποίηση του Έλληνα και στη δική του φτωχοποίηση, βάζοντας μια τιμή στην απούλητη πατάτα τους, που θα ανταποκρίνεται στην τωρινή αγοραστική του δύναμη, που έχει στην τσέπη της, ή συντριπτική πλειοψηφία αυτής της κοινωνίας. Οι παραγωγοί ανταποκρίθηκαν. Έτσι φτάσαμε σε αυτό το απίστευτο, σε σχέση με αυτά, που είχαμε μάθει … «2,5 ευρώ τα 10 κιλά πατάτας…», αντί για «7 ευρώ τα 10 κιλά πατάτας»… Αποτέλεσμα; Σε λιγότερο από μια εβδομάδα έχουν πουληθεί περισσότεροι από 40 τόνοι πατάτας και έπεται συνέχεια...

Είχαν βέβαια προηγηθεί και οι συμβολικές κινήσεις αλληλεγγύης των Ελλήνων παραγωγών, προς το δοκιμαζόμενο λαό (Σύνταγμα και Θεσσαλονίκη), οι οποίες ενεργοποίησαν και τα αντανακλαστικά των πολιτών απέναντι τους. Είναι επόμενο. Στη ζωή πρέπει να δώσεις για να πάρεις… Έτσι παραγωγοί και καταναλωτές έχουν τη δική τους «καθαρή γραμμή επικοινωνίας», χωρίς λαμογιές…

Ευελπιστούμε πως σε αυτή την «καθαρή γραμμή επικοινωνίας», θα προστεθούν άμεσα και οι δικοί μας ελαιοπαραγωγοί, μελισσοκόμοι, ακόμη και οι επαγγελματίες του τουρισμού. Ας ψάξουν να βρουν άλλες οδούς αύξησης των εσόδων τους και να καταφέρουν αυτό που πέτυχαν οι πατατοπαραγωγοί του Νευροκοπίου. Να αυξήσουν μέσα στην κρίση την τιμή πώλησης της παραγωγής τους (από τα 0,10 λεπτά στα 0,25) και να τη διαθέσουν στον κόσμο, ενώ σάπιζε στις αποθήκες τους.

Ξέρουμε πως στα κοστολόγια παραγωγών και επαγγελματιών,  ενσωματώνονται τα δάνεια, που λίγο πολύ έχουμε πάρει όλοι μας. Σε πολλές όμως περιπτώσεις έχει αποδειχτεί, πως έμπαινε  και το «κόστος της λαμογιάς». Αυτό το κόστος… ήρθε η ώρα να μπει στην άκρη, μια για πάντα…. 

Τελικά η ιστορία επαναλαμβάνεται... Επί Καποδίστρια η καλλιέργεια της πατάτας αποτέλεσε την ατμομηχανή ανάπτυξης της ελληνικής γεωργίας και οικονομίας.

 185 χρόνια μετά,  «το κίνημα της πατάτας» μας δείχνει, πού πρέπει να «πατήσει» η νοοτροπία μας, για να πάψουμε να την πατάμε… «μνημονίως»!