TΟ ΛΙΘΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΜΟΡΑΛΕΣ: ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΡΑΣΙΝΟ ΑΛΛΑ ΣΕ ΜΑΥΡΟ ΦΟΝΤΟ;

[του Τζεφέρη Πέτρου]
 

Το τρίγωνο ανάμεσα στην Χιλή, Βολιβία και Αργεντινή θεωρείται το Ελ-Ντοράντο του 21ου αιώνα, αφού η περιοχή διαθέτει το 90% των παγκόσμιων αποθεμάτων σε Λίθιο. Είναι πλέον γνωστό ότι το Λίθιο είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής των τεχνολογικών εξελίξεων στην πληροφορική και ειδικότερα στον τομέα ενεργειακής τροφοδοσίας.

Και όχι μόνον, αφού το Λίθιο δεν απαντάται μόνον ως αντιμανιoκαταθλιπτικό φάρμακο αλλά βρίσκεται και στο εσωτερικό σχεδόν όλων των σύγχρονων ηλεκτρονικών συσκευών (κινητών, φορητών υπολογιστών, ψηφιακών φωτογραφικών κλπ). Κι ακόμη χρησιμοποιείται στους πυρηνικούς αντιδραστήρες, για την παραγωγή Τριτίου, στοιχείου, που δεν υπάρχει στην φύση και αποτελεί καύσιμο υλικό της σύντηξης. Η γενίκευση της χρήσης του Λιθίου στις μπαταρίες αφορά πλέον ακόμη και τα ηλεκτρικά (υβριδικά) αυτοκίνητα, που ήδη έχουν αρχίσει να παράγονται μαζικά στην αγορά. Κι αυτό γιατί οι μπαταρίες λιθίου συσσωρεύουν περισσότερη ενέργεια, έχουν μικρότερο βάρος από άλλα υλικά και αποφορτίζονται σε πιο αργoύς ρυθμούς.


Είναι γνωστό διεθνώς  ότι η Βολιβία "Μπορεί να Γίνει η Σαουδική Αραβία του Λιθίου", εφόσον η Βολιβία διαθέτει το 35% των παγκοσμίων αποθεμάτων. Στις ανεμοδαρμένες ορεινές πεδιάδες των Άνδεων, ο ηγέτης των ινδιάνων της περιοχής, είναι από τους πρώτους που συμφωνούν και σιγοντάρουν την εμπλοκή της χώρας στην εξόρυξη του λιθίου, εξηγώντας πως η Βολιβία, η δεύτερη φτωχότερη χώρα της ηπείρου, θα παρέχει στον πλανήτη τις αναγκαίες ποσότητες λιθίου, το στοιχείο εκείνο που θεωρείται κρίσιμο για την εξάπλωση των ηλεκτρικών αυτοκινήτων. 

Ο πρόεδρος της χώρας, Έβο Μοράλες, έχει δηλώσει ότι η Βολιβία μπορεί να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους παραγωγούς λιθίου στον κόσμο, αν και μέχρι τώρα ούτε ένα ορυχείο δεν λειτουργεί στην επικράτειά της. Ο κ. Μοράλες τονίζει πως με αυτόν τον τρόπο το έθνος του θα συνεισφέρει στην καταπολέμηση της Κλιματικής Αλλαγής.. Με ποιό τρόπo αλήθεια; Μα με την μαζική παραγωγή των ορυχείων λιθίου.. Ελπίζω να το σημειώνουν καλά αυτό οι διάφοροι οικολογούντες, λάτρεις των οικο-καινοτόμων μεθόδων που χρησιμοποιούνται στα ηλεκτρικά και υβριδικά αυτοκίνητα..Και να το θυμούνται εξίσου καλά όταν τα οδηγούν, είτε πρόκειται για Lexus, είτε για Toyota prius, Nissan Leaf είτε για το Piaggo MP3 Hybrid, το πρώτο υβριδικιό σκουτεράκι..

Και φυσικά θα πρέπει να θυμούνται και όλοι εμείς να θυμόμαστε ότι, πέραν της εξόρυξης,  η ανάκτηση του λιθίου απ’ τα ορυκτά  στα οποία απαντάται, πραγματοποιείται με  κατεργασία που δεν είναι καθόλου «φιλική προς το περιβάλλον». Για την ακρίβεια (όπως αναφέρει η επιστημονική  έκθεση The trouble with Lithium 2 ) προκαλούνται τόσο από την χημική κατεργασία όσο και από τα παραγόμενα απόβλητα,  μη αναστρέψιμες ζημιές στο περιβάλλον, και η χρήση των ιόντων λιθίου (στις μπαταρίες) είναι ασύμβατη με την έννοια του «πράσινου αυτοκινήτου»...
Από τις αρχές του 2010, στο παιχνίδι του λιθίου μπήκε και το Αφγανιστάν. Μάλιστα, μετά την ανακοίνωση των «Νew Υork Τimes», U.S. Identifies Vast Mineral Riches in Afghanistan   σχετικά με τεράστια αποθέματα μεταλλευμάτων, κυρίως χαλκού, σιδήρου και λιθίου, αξίας 1 τρισ. δολαρίων, που ανακάλυψαν αμερικανοί γεωλόγοι στο υπέδαφος του Αφγανιστάν (συνεχίζοντας το έργο των Ρώσων προκατόχων τους) , τα πράγματα φαίνεται ότι αλλάζουν ριζικά. Σύμφωνα μάλιστα με τους ειδικούς, το Αφγανιστάν θα μπορούσε να γίνει τώρα «η Σαουδική Αραβία του λιθίου», αν ληφθεί υπόψιν και το ιδιότυπο σοσιαλιστικό καθεστώς που προσπαθεί να επιβάλλει ο Μοραλες σην Βολιβία...

Και τα ερωτήματα που τίθενται τόσο για το Αφγανιστάν, όσο και για τη Βολιβία (και όχι μόνο):

    Μπορούν τα πολύτιμα και περιζήτητα κοιτάσματα (χρυσός, σπάνιες γαίες, λίθιο, μέταλλα υψηλής τεχνολογίας κλπ) να αποτελέσουν μέσα στα επόμενα χρόνια την αναπτυξιακή ατμομηχανή που θα βοηθήσει τις χώρες αυτές να βγούν από το τέλμα της φτώχειας, προσφέροντας παράλληλα στην παγκόσμια οικονομία αλλά και στο θέμα της βιώσιμης μετακίνησης και γενικότερα της κλιματικής αλλαγής; Μπορεί το λίθιο να αποτελέσει το βαρύ πυροβολικό τους; Και πόσο εύκολο αλλά και επιθυμητό είναι αυτό, σε χώρες που έχουν ελάχιστο ΑΕΠ, οικονομική δυσπραγία αλλά και μηδαμινή εμπειρία στην εκμετάλλευση του υπεδάφους;
    Κι από την άλλη, αν υπάρχουν περιβαλλοντκοί ενδοιασμοί για την διαχείριση του ορυκτού πλούτου αυτού, όπως διατείνονται οι "σκεπτικιστές" του χώρου και ακόμη ενδοιασμοί για το πως τελικά θα αξιοποιηθεί και που θα καταλήξει, τι πρέπει να γίνει; Να τον αφήσουμε στη θέση του, θεωρώντας τον ως "κατάρα" και να περιμένουμε να αλλάξει το αξιακό μας σύστημα, να ασπαστούμε τις αρχές της "αξιοβίωτης ανάπτυξης" ώστε τελικά να μην αδικήσουμε κανένα στο παγκοσμιοποιημένο διαμοίρασμα του πλούτου; Και ως τότε; και ως πότε; Μπορεί κανείς να βοηθήσει τον πρόεδρο μοράλες να βγεί αισίως από το δίλημμα;

Recharging Bolivia: Evo Morales' Lithium Dilemma

Να σας απαντήσω εγώ λέγοντας την άποψη μου. Ως τότε θα συνεχίσουμε να μολύνουμε το σπίτι μας με άλλους τρόπους και άλλες μεθόδους. Και θα συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε για το πόσο πράσινοι είναι οι τρόποι μας αυτοί, όπως πχ. με την ψηφιακή τεχνολογία, την πλέον υποκριτική όλων. Που έχει τη βάση της στα εξορυκτικά κέντρα του 3ου κόσμου και τα κέντρα χημικής κατεργασίας του 4ου κόσμου (στην κίνα, στην ινδία, στην λατινική αμερική, στο αφγανιστάν κλπ) και εντούτοις λανσάρει εαυτήν σαν την καινοτόμα ανθρωποκεντρική προοπτική του 2020 και του 2050....
Και φυσικά θα συνεχίσουμε να υποκρινόμαστε πως το δίλημμα δεν είναι δικό μας αλλά μακρινό, αφορά μόνο τον μοράλες και τον κάθε μοράλες, μακρυά από την πόρτα μας. Και πώς η απάντηση στο δίλημμα ειναι φυσικά το λίθιο, που θα μπορούσε να ήταν πράσινο αλλά ένας κακός δαίμονας του έβαλε μαύρο φόντο.

Οχι φίλοι μου. Το λίθιο, οι σπάνιες γαίες και γενικότερα τα καλούδια της σύγχρονης τεχνολογίας που ανερυθρίαστα χρησιμοποιούμε, δεν έχουν χρώμα... Χρώμα, και μάλιστα μαύρο, κατάμαυρο θα έλεγα, έχει κυρίως η υποκρισία μας και η αδιαφορία μας για την αλήθεια...

Αναδημοσίευση απο το www.oryktosploutos.net