Από φίλο του blog, λάβαμε το παρακάτω email, που αναφέρεται στα όσα έγιναν στις Σκουριές και στο τι πρέπει να γίνει κατά την άποψη του, για να δούμε άλλες εικόνες και να ζήσουμε άλλες συνθήκες, ως κοινωνία, στον τόπο μας.
"...Καδρόνια και πέτρες.
Τραυματισμένοι άνθρωποι. Σκηνές πολέμου. Φίλοι και συγγενείς γίναν εχθροί. Διχασμένες
τοπικές κοινωνίες. Άνεργοι. Νέοι άνθρωποι χωρίς μέλλον αναγκασμένοι να επιβιώσουν
με το ευτελές και συμβολικό ποσό που προσφέρει το ταμείο του Ο.Α.Ε.Δ. Αυτή
είναι η Ελλάδα που θέλουμε;
Ο εξευτελισμός της
ανθρώπινης ύπαρξης ζει και βασιλεύει μέσα από τις σκηνές απείρου κάλους που διαδραματίστηκαν
στο Όρος Κάκκαβος τις προηγούμενες ημέρες. Ένα φοβικό πολιτικό σύστημα που
αδυνατεί να στηρίξει τις αποφάσεις που το ίδιο πήρε δίνοντας ξανά ελπίδα στα
πρόσωπα των ανθρώπων της Βόρειας Χαλκιδικής, και όχι μόνο τολμώ να πω, σχεδόν
ανύπαρκτο παρακολουθεί ανήμπορο να αντιδράσει στις ορέξεις μιας μερίδας ανθρώπων
που σκοπό έχουν να σταματήσουν κάθε είδους μορφής ανάπτυξης που μας προσφέρει
αυτός ο τόπος.
Δεν θα καταλογίσω
όμως ευθύνες σε αυτούς τους ανθρώπους που διαμαρτύρονται. Οι ευθύνες βαραίνουν αποκλειστικά
και μόνο τους πολιτικούς και το σύστημα το οποίο υπηρετούν. Αυτοί και μόνο αυτοί
φταίνε για τις σκηνές ωμής βίας που έλαβαν χώρα στις Σκουριές. Αυτοί δυναμιτίζουν
το κλίμα και οπλίζουν τα χέρια των ανθρώπων που ασκούν βία. Αυτοί σηκώνουν τα καδρόνια
και πετούν τις πέτρες. Αυτοί χωρίζουν τις οικογένειες στα δυο και μετατρέπουν
τους ανθρώπους από φίλους σε μισητούς εχθρούς.
Μέσα από πολιτικές
σκοπιμότητες επιδιώκουν να μας χωρίσουν σε στρατόπεδα με μόνο σκοπό τον αποπροσανατολισμό
των τοπικών κοινωνιών από τα καίρια προβλήματα που αντιμετωπίζουμε καθημερινά
σαν ΕΘΝΟΣ . Μέσα από τις αψιμαχίες και τις έριδες που σπέρνουν προσπαθούν κερδίσουν
την ψήφο των πολιτών αυτής της χώρας αψηφώντας τον άνθρωπο και την προσωπικότητα
του. Προσπαθούν με κάθε μέσο να μας μαντρώσουν στην πολιτική τους κόντρα που απώτερο
σκοπό έχει την διεκδίκηση της καρεκλάς αδιαφορώντας για εμάς. Θα τους το επιτρέψουμε;
Μαζί μπορούμε να αλλάξουμε
τα πράγματα και μαζί με αυτά να αλλάξουμε και εμείς. Ας ενδιαφερθούμε για τον συνάνθρωπο.
Για τον φίλο, τον συγγενή και ας δείξουμε σε αυτούς πως ενωμένοι τα καταφέρνουμε
καλύτερα. Ας βοηθήσουμε την τοπική μας κοινωνία να σηκωθεί όρθια και να ορθοποδήσει
χωρίς τα ξύλινα πόδια που μας προσφέρουν και που τα οποία είναι σαθρά και θα σπάσουν
συμπαρασύροντας εμάς τους απλούς ανθρώπους, τους ανθρώπους του μεροκάματου στο βούρκο
που ίδιοι έχουν φτιάξει για εμάς. Ας ρίξουμε αυτούς λοιπόν στο βούρκο.
Θέλω να πω λοιπόν
ένα μεγάλο ΝΑΙ στην εργασία για όλους αυτούς τους ανθρώπους που ζουν κάτω από
το φως του ήλιου και που δεν ήταν δική τους επιλογή, αλλά επίσης να παροτρύνω όλους
εκείνους που αντιδρούν πως μπορούν να βοηθήσουν
και εκείνοι στη σωστή λειτουργία και εφαρμογή των νόμων με την δημιουργία ελεγκτικών
μηχανισμών και σε συνεργασία με τους υπευθύνους της εταιρίας αλλά και τους εργαζομένους
να φτιάξουν ένα υγιές περιβάλλον μέσα στο όποιο μπορούμε να ζήσουμε όλοι μαζί.
Τα καδρόνια και οι
πέτρες δεν είναι η λύση. Μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε. Μόνοι μας. Μεταξύ
μας. ο άνθρωπος για τον συνάνθρωπο. Ο φίλος για τον φίλο. Ο αδελφός για τον αδελφό.
Με εκτίμηση προς όλους. Αντιδρώντες και μη.
Δ.Ε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου