ΧΘΕΣ ΚΗΠΟΥΡΙΣΤΡΑ, ΣΗΜΕΡΑ ΣΚΟΥΡΙΕΣ, ΑΥΡΙΟ ΤΙ;

Έπαψε να είναι αντικείμενο του "πόθου"...

Μια μικρή «Πρωτομαγιά» ετοιμάζεται στις Σκουριές το προσεχές Σάββατο..., σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσαν από κοινού «Ο Σύλλογος Μ.Παναγιωτών Θεσσαλονίκης» και «Η Ελληνική Ομάδα Διάσωσης Μ. Παναγίας».

 Από το ύφος της ανακοίνωσης αντιλαμβανόμαστε, ότι πρόκειται να στηθεί μια μικρή γιορτή, ανεξάρτητα και πέρα από το συμβολικό και ενημερωτικό χαρακτήρα, που θέλουν να προσδώσουν οι διοργανωτές για τους φόβους και τις ανησυχίες που έχουν για το περιβαλλοντικό κόστος της επένδυσης χρυσού στην περιοχή.

Εμάς προσωπικά μας βρίσκουν απόλυτα σύμφωνους τέτοιες δράσεις, που συνδυάζουν περπάτημα,κουβέντα με φαγητό και κρασί. Είναι ο καλύτερος συνδυασμός, ειδικότερα μέσα στις πολύ δυσάρεστες και προβληματικές καταστάσεις, που ζούμε. Ξεθολώνουν το μυαλό από τις σκοτούρες μας.

 Γι΄αυτό λοιπόν παίρνουμε το θάρρος και ρωτάμε τους διοργανωτές του υπαίθριου γλεντιού, αν μπορούν να προστεθούν στη χαρά τους εργαζόμενοι των μεταλλείων, άνεργοι και γενικότερα άτομα που υπερασπίζονται, γιατί θέλουν, την επένδυση χρυσού στο δήμο.

Με τις καλύτερες των προθέσεων εννοείται. 

Για να ζυμωθούν και να μοιραστούν όλοι μαζί τις ανησυχίες, τις φοβίες, τα προβλήματα και τις ελπίδες κάθε είδους. Και από τις δύο όχθες του ποταμιού... 

Να ακουστούν δηλαδή για ακόμη μια φορά οι ενστάσεις, τα κατηγορώ, τα δεν θέλω, της πλευράς που αρνείται ακόμη και να παραδεχθεί τα οφέλη αυτού του έργου, αλλά και από την άλλη να ακούσουν και αυτοί τα θέλω, τις ελπίδες, τις απορίες, ή τα αδιέξοδα, που ήδη κουβαλούν, κυρίως ο άνεργος πληθυσμός της περιοχής και μετά οι ήδη εργαζόμενοι στα μεταλλεία.

Το λέμε αυτό, γιατί παρατηρείται ένα επαναλαμβανόμενο φαινόμενο. Στα μέσα με τέλη  της δεκαετίας του 90, είχαμε ανάλογες πεζοπορίες και γλέντια στην Κηπουρίστρα, εκεί που επρόκειτο να γίνει ο χώρος απόθεσης τελμάτων της TVX. Τελικά η εταιρεία έφυγε. Ίσως και να την έδιωξαν. Αυτό που έχει όμως ενδιαφέρον, είναι ότι μετά την αποχώρηση της εταιρείας, οι βόλτες στην Κηπουρίστρα σταμάτησαν... και μαζί και το «αμείωτο» περιβαλλοντικό τους ενδιαφέρον για την περιοχή... 

Τώρα στο προσκήνιο βρίσκονται οι Σκουριές. Ας υποθέσουμε ότι φεύγουν οι επενδυτές από την περιοχή μια για πάντα. Ας ξεχάσουμε τη δυστυχία και το σοκ που θα επέλθει στους 630 εργαζόμενους. Άλλωστε, όπως μας διαβεβαιώνουν όλοι όσοι ασχολούνται μ’ αυτό το θέμα στις αμέτρητες εκδηλώσεις, που οργανώνουν και από τα επίσης αμέτρητα blogs που έχουν στηθεί με μοναδικό σκοπό να κλείσουν τα μεταλλεία, θα υπάρξουν πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας. Αν μας πείσουν γι΄αυτά ας κλείσει επί τέλους αυτό το καταραμένο μεταλλείο…

Παραμένει ένα τελευταίο ερώτημα με τρία σκέλη: με τι θα ασχολούνται μετά οι αυτόκλητοι προστάτες του περιβάλλοντος; 

Θα χάσουν το ενδιαφέρον τους για τις Σκουριές, όπως έγινε και με την Κηπουρίστρα;

Τι θα αποτελέσει νέο αντικείμενο του «περιβαλλοντικού τους πόθου»; 

Ευχόμαστε να μην το μάθουμε ποτέ...