ΘΕΑΤΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΕΡΓΟ... (Σκεπτόμενος Πολίτης)

"Επιβεβαιώθηκαν τα προγνωστικά. Οι θλιβεροί μπαχαλάκηδες χτύπησαν και πάλι στις Σκουριές. Όπως αναμενόταν δηλαδή. Ξανά με την αποκριάτικη μάσκα του «οικολόγου» και με την ενεργή καθοδήγηση και συμπαράσταση της πολιτικής σαλάτας που αυτοαποκαλείται ΣΥ.ΡΙΖ«Α». 

Το μενού ίδιο: Βία για τη βία, βουλευτές που νομίζουν ότι είναι αριστεροί και δη ακτιβιστές, ψευτο-αναρχικοί από όλη την επικράτεια (να υποθέσουμε ότι θα είχε και αλλοδαπούς;), διάφοροι «ενεργοί» αργόσχολοι κλπ κλπ.

Είχε προηγηθεί μια συνεχής και άκρως αστεία προπαγάνδα των «οικολόγων», νέοι περίπατοι στο βουνό από μια Φυσιολατρική Φράξια Γυναικών, προβοκάτσιες, βία κατά εργαζομένων και εφαρμογή μεθόδων που παραπέμπουν σε σκοτεινές εποχές του παρελθόντος.

Περήφανοι μπροστάρηδες στο τζερτζελέ, οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖ«Α», με επικεφαλής τη γνωστή τοπική βουλευτίνα-κατά-φαντασίαν-ακτιβίστρια, η οποία διερωτάται αφελώς σε τί κράτος ζούμε. Την ίδια απορία έχουμε κι εμείς. Κάποιος να μιλήσει σε όλους αυτούς, για το θεσμικό ρόλο που έχουν να παίξουν, την κοινωνική δικαιοσύνη, το σεβασμό στο δικαίωμα των πολιτών στη δουλειά και στην προκοπή. Αν διαφωνούν με το ρόλο τους, κακώς έγιναν βουλευτές, εκτός κι αν τους έβαλαν με το ζόρι. Παραίτηση εδώ και τώρα και κατευθείαν στο πεζοδρόμιο και στα δάση, για να παίξουν το παιχνίδι «Ακτιβιστές κι Αστυνόμοι», παρέα με το υπόλοιπο τσούρμο. Για να μην τους λένε κάποιοι κακοπροαίρετοι ότι το παίζουν μάγκες εκ του ασφαλούς, καλυπτόμενοι πίσω από τη βουλευτική ασυλία. Επιπλέον, μήπως ήρθε η ώρα να αφαιρέσουν αυτό το «Αριστεράς» από το τίτλο του ΣΥΡΙΖ«Α»; Έχει γίνει πιά ανέκδοτο, γελάει ο κόσμος κι ο ντουνιάς.

Οι γιαλαντζί λοιπόν αριστεροί του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Άρνησης των Πάντων, επέδειξαν για μια ακόμη φορά τις δημοκρατικές τους ευαισθησίες και το πώς εννοούν τον κοινωνικό διάλογο, με το να αρνηθούν κάθε επαφή με τον κόσμο που ήρθε να τους συναντήσει. Κι από πάνω ωρύονται γιατί δεν έγινε μέχρι τώρα και γιατί δεν γίνεται, διάλογος για το μεγάλο μεταλλευτικό έργο. Διάλογος εδώ, διάλογος εκεί, καλή η καραμέλα, αλλά οι ίδιοι αποκλείεται εξ ορισμού να κάνουν διάλογο με την τοπική κοινωνία και τους εργαζόμενους. Για τον απλούστατο λόγο ότι επειδή δεν έχουν καμιά σχέση μαζί της, αδυνατούν να συλλάβουν τις κοινωνικές ζυμώσεις, τα μηνύματα και τις ανάγκες των πολιτών και τις εξελίξεις της εποχής.

Οι ξενόφερτες και μη, γκρούπες των βασιβουζούκων, δεν πρωτοτύπησαν βέβαια στις Σκουριές. Ήρθαν προετοιμασμένοι για σαματά, τα έκαναν Γής-Μαδιάμ, κατέλυσαν κάθε έννοια κοινωνικής νομιμότητας (για την κρατική ούτε λόγος να γίνεται, αυτή δεν τη δέχονται) και βροντοφώναξαν ότι δεν θέλουν τη βιομηχανία και την πρόοδο. Επιβεβαίωσαν έτσι με τον καλύτερο τρόπο τις υποψίες μας ότι δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τη βιωσιμότητα και το μέλλον της Β. Χαλκιδικής και γράφουν στα παλαιά τους υποδήματα την τοπική κοινωνία. Διότι, όπως και να το δεί κανείς, ούτε κάν με την κυριολεκτική ερμηνεία του όρου, δεν μπορούν να θεωρηθούν τοπικοί κοινωνοί-πολίτες.

Το πιο σημαντικό πάντως είναι ότι η βουβή πλειοψηφία φαίνεται να γίνεται κι αυτή πιά ενεργή και να αρθρώνει λόγο, κατεβαίνοντας για άλλη μια φορά στο δρόμο. Δεν θα μπορούσε να γίνει κι αλλιώς. Εδώ κάποιοι παίζουν παιχνίδια (και δεν είναι μόνον οι «οικολόγοι») με το μέλλον της περιοχής, αλλά και της χώρας μας. Η απομόνωσή αυτών των στοιχείων θα πρέπει αμετάκλητα να συνεχισθεί από την τοπική κοινωνία. Επιπλέον θα πρέπει να γίνει ξεκάθαρο προς κάθε κατεύθυνση ότι, κοινωνική και αναπτυξιακή οπισθοδρόμηση δεν γίνεται αποδεκτή στο όνομα καμιάς «οικολογικής» ιδεοληψίας και μάλιστα με χρήση βίας από τους «οικολόγους» κόντρα στους διαφωνούντες. Όποιοι αντιτίθενται στο μεγάλο αυτό μεταλλευτικό έργο, ας αντιπαραθέσουν (σοβαρά, όχι με «οικολογικές αερολογίες) επιχειρήματα και εναλλακτικές. Ας το χωνέψουν ότι με τη βία δεν θα καταφέρουν τίποτε, παρά μόνο να προκαλέσουν τη λαϊκή αντί-δραση.

«Σύγκρουση ιδεών, όχι βία και μισαλλοδοξία: δεν οδηγούν πουθενά», έλεγε ο Λεονίντ Κύρκος. Θα τρίζουν τα κόκαλά του βλέποντας αυτό το χάλι. Ειδικά των παλιών και νέων συντρόφων του."

ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ