ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ, WWF, ΜΚΟ και ΘΗΡΑ

...Οι φωτιές καίνε και το κυνήγι χωρίς λόγο... ή μήπως κάποιες ΜΚΟ έχουν λόγο;

Στον απόηχο της καταστροφικής πυρκαγιάς της Χίου, όπου οι κυνηγοί συκοφαντήθηκαν από τις διάφορες περιβαλλοντικές ΜΚΟ ως καταστροφείς της πανίδας, ήρθε και η ανακοίνωση (Σ.1) και η μελέτη (Σ.2) του WWF για την εκτίμηση των επιπτώσεων της πυρκαγιάς στο περιβάλλον του νησιού.

Στην ανακοίνωση του WWF χαρακτηρίζεται ως «κρίσιμη και καθόλα ορθή» η απόφαση της Διεύθυνσης Δασών Χίου για τριετή απαγόρευση του κυνηγίου σε περιοχή πολύ ευρύτερη της καμένης.

Σημειωτέον ότι ενώ η καμένη έκταση είναι 148.000 στρέμματα, η θήρα απαγορεύτηκε εντελώς αυθαίρετα σε έκταση 258.031 στρεμμάτων. Δεν γνωρίζουμε πώς αξιολόγησε την επιστημονική ορθότητα της απόφασης της Διεύθυνσης Δασών Χίου το WWF, ούτε αν έλαβε υπόψη τη μελέτη των δικών του στελεχών.

Πάντως, στη σύντομη και γενικόλογη αναφορά για τη θήρα που υπάρχει στη μελέτη του WWF (Σ.2, σελ.42), δεν υπάρχει αναφορά για "ορθή απόφαση".

Κυνηγός επιστρέφει με τα σκυλιά του από εκπαιδευτικό σε λαγό. Δύο χρόνια μετά την πυρκαγιά η ποώδης και θαμνώδης βλάστηση έχουν αναπτυχθεί σε ικανοποιητικό βαθμό για να προσφέρουν κάλυψη και τροφή στην πανίδα.

Ωστόσο σε προηγηθείσα ανακοίνωση (Σ.3) του Εργαστηρίου Άγριας Πανίδας του Τμήματος Δασοπονίας & Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Λάρισας τεκμηριώνεται με πλήθος επιστημονικών αναφορών ότι: «απαγορεύσεις θήρας στις καμένες εκτάσεις της Ελλάδας οι οποίες: α) εφαρμόζονται για παραπάνω από ένα ή δύο έτη, και β) αφορούν περιοχές που τα όριά τους επεκτείνονται περισσότερο από 200 έως 1000 μέτρα περιμετρικά της καμένης έκτασης, δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα στη διατήρηση των πληθυσμών των ειδών της άγριας πανίδας. Αντίθετα, μεγάλες σε διάρκεια και εμβαδόν απαγορεύσεις θήρας προκαλούν επιπτώσεις στον άνθρωπο και στο περιβάλλον».

Αξιοσημείωτο ακόμη είναι ότι και στη μελέτη του WWF αναφέρεται ότι ο πληθυσμός του λαγού θα αυξηθεί σημαντικά μετά την πυρκαγιά (Σ.2, σελ.30, παρ.3). Παρά ταύτα, όταν πρόκειται να αποφασιστούν μέτρα διαχείρισης της θήρας, η επιστημονική γνώση αντικαθίσταται από στείρα αντικυνηγετικά ιδεολογήματα.

Συνεπώς, είναι φανερό ότι τόσο η άποψη του WWF, όσο και άλλων ΜΚΟ της χώρας, που επικροτούν ή υποδεικνύουν υπερβολικές απαγορεύσεις θήρας, στερούνται επιστημονικής τεκμηρίωσης. Προφανώς πηγάζουν από το αντικυνηγετικό μένος των συντακτών τους και εκφράζουν μόνο αυτούς.

Τα "golden boys της οικολογίας" (Σ.4) χρησιμοποιούν την αντικυνηγετική ιδεολογία για επικοινωνιακούς λόγους, θέλοντας να ικανοποιήσουν τα απλά μέλη που στηρίζουν οικονομικά τις οργανώσεις τους. Εδώ παρατηρείται και το οξύμωρο φαινόμενο να έχουν άποψη (Σ.5) για τη διαχείριση της θήρας ακόμα και οργανώσεις που έχουν ως αντικείμενο την αρκούδα, τη φώκια και τη... θαλάσσια χελώνα!

2. Η ποώδης βλάστηση αναπτύσσεται ταχύτατα στις καμένες εκτάσεις (αρχές της πρώτης άνοιξης μετά από πυρκαγιά)

Με τις πρακτικές αυτές, σε πολλές καμένες εκτάσεις η απαγόρευση της θήρας έχει ακόμα και πενταετή διάρκεια (π.χ. Έβρος) και επεκτείνεται σε μεγάλες αποστάσεις εντός των γειτονικών μη καμένων περιοχών (π.χ. πρόσφατη πυρκαγιά Χίου και παλαιότερα Αττικής). Οι αδικαιολόγητα μεγάλες σε διάρκεια και έκταση απαγορεύσεις της θήρας στις καμένες περιοχές και γύρω από αυτές, προκαλεί επιπτώσεις, μεταξύ των οποίων είναι και η απουσία των κυνηγών από αυτές τις περιοχές.

Οι κυνηγοί συχνά δρουν ως παρατηρητές τυχόν παράνομων δραστηριοτήτων (καταπατήσεις, λαθροϋλοτομία, παράνομη βόσκηση, αυθαίρετη δόμηση, λαθροθήρα κ.α.) για τις οποίες ενημερώνουν τις αρμόδιες αρχές προλαμβάνοντας δυσάρεστες και μή αναστρέψιμες καταστάσεις (Σ.3).

Καλούμε την αρμόδια Δασική Υπηρεσία να επανεξετάσει τις αποφάσεις της για τη θήρα στις καμένες εκτάσεις της Χίου σύμφωνα με τα πορίσματα της θηραματολογικής επιστήμης, και να μην επηρεάζεται από τους συνήθεις αντικυνηγετικούς δογματισμούς και υπερβολές (Σ.6).

Καλούμε το αρμόδιο Υπουργείο να συνεργαστεί με ειδικούς επιστήμονες και να καταρτίσει ένα σαφές επιστημονικό πλαίσιο αντιμετώπισης των επιπτώσεων των πυρκαγιών στην πανίδα και στη δραστηριότητα της θήρας. Έτσι, θα προκύψουν αναλυτικές οδηγίες για τη διαχείριση της θήρας μετά από πυρκαγιά, οι οποίες θα αποτελέσουν εργαλεία για τις κατά τόπους Διευθύνσεις Δασών και τα Δασαρχεία για τη σύνταξη των σχετικών μελετών και την υλοποίηση έργων σε κάθε περιοχή, όπως αντίστοιχα συμβαίνει για την αντιπλημμυρική προστασία και την αναδάσωση.

Η Πολιτεία οφείλει να αξιοποιήσει τους αρμόδιους επιστημονικούς φορείς και τα εκπαιδευτικά και ερευνητικά ιδρύματα που ασχολούνται ειδικά με τη διαχείριση της θήρας, και να σταματήσει η εκχώρηση όλων των αρμοδιοτήτων προστασίας και ελέγχου του περιβάλλοντος στις γνωστές Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.

Για τον Ωρίωνα,

Με εκτίμηση,

O Πρόεδρος Ο Γ.Γραμματέας

Δημήτρης Χριστοδουλάκης Νίκος Παπαϊωάννου

Σχετικοί σύνδεσμοι:

1. Η ανακοίνωση του WWF: "Χίος: η επόμενη μέρα":

http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=947&catid=70&Itemid=90

2. Το πλήρες κείμενο της μελέτης του WWF:

http://www.wwf.gr/images/pdfs/Oikologikos_apologismos_pyrkagias_chiou.pdf

3. Διαχείριση της θήρας μετά από δασικές πυρκαγιές:

http://www.panida.gr/site/2012/09/17/wildfires-and-hunting

(Μελέτη τουΕργ.Αγριας Πανίδας του Τμ.Δασοπονίας και Διαχ/σης Φυσικού Περιβάλλοντος, ΤΕΙΛάρισας)