ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΩΝ "ΠΟΛΙΤΩΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΩΝ ΣΤΗ "Χ.Α."

Κάποιοι «καλοπροαίρετοι» αναγνώστες μέσα από σχόλια ή μηνύματα ρωτούσαν... εναγωνίως, γιατί δεν δημοσιεύσαμε κάποιο άρθρο ή σχόλιο για το θέμα που ανέκυψε με την επίσκεψη του προεδρείου του σωματείου των υπογειτών στους βουλευτές της "Χ. Α.";

 Η απάντηση σε «πρώτο χρόνο» είναι αυτονόητη.

Εμείς δεν είμαστε ούτε αυτόκλητοι υπερασπιστές, ούτε αυτόκλητοι κατήγοροι κανενός.

Επίσης, οι μεταλλωρύχοι δεν είναι «Κατίδηδες» με την έννοια: "δεν ήξερα ότι..". 

Είναι μεγάλα παιδιά, που ξέρουν να κουβαλούν την ευθύνη των πράξεων τους και των όποιων συνεπειών έχουν αυτές.

Σε «δεύτερο χρόνο» δεν κρύβουμε, ότι η επίσκεψη και το φωτογραφικό ενσταντανέ των μεταλλωρύχων με τους βουλευτές της "Χ.Α." δεν μας άρεσε καθόλου.  

Για την ακρίβεια μας ενόχλησε πάρα πολύ. 

Ίσως πολύ περισσότερο από κάποιους ψευτοευαισθητούληδες δημοκρατικοφανείς, που ζουν ηθελημένα ή άθελα... το μύθο τους στον «επαναστατικό» ολοκληρωτισμό και ότι συνεπάγεται αυτός.

 

Αποτελεί πάγια πεποίθηση μας, ότι οι κομματικές παρεμβάσεις είναι παντελώς ανούσιες και αυτό το πιστώνεται η «κουλτούρα» που έχει εγκαταστήσει διαχρονικά ο πολιτικός κόσμος της Ελλάδας κυρίως μετά την μεταπολίτευση.

Όπου υπάρχει κομματική εμπλοκή, στη μορφή που την έχουμε εμπεδώσει, έχει αποδειχθεί ότι δεν γίνεται για το συνολικό καλό, αλλά για μικροκομματικά οφέλη και μόνο. Κοινώς, «όπου λαλούν τα κόμματα αργεί να ξημερώσει».

Τρανό πειστήριο του πιστεύω μας, η διχαστική κακοφωνία που έχει σκεπάσει την μεταλλευτική επένδυση στο δήμο μας, η οποία δίκην μικροκομματικών συμφερόντων έχει μετατραπεί σ' ένα κακόγουστο σήριαλ, όπου ο κάθε ένας «φωστήρας» βγαίνει και λέει για τη μεταλλευτική, ότι έχει ακούσει είτε από... δεξιά, είτε από... αριστερά και τα άκρα αυτών.

Ποιος αλήθεια απ' όλους τους «επαίοντες» έχει διαβάσει τη ΜΠΕ του έργου; Η εμπειρία μας έχει αποδείξει, ότι κανένας δεν την έχει διαβάσει. Μασημένη τροφή αναπαράγουν όλοι, που από στόμα σε στόμα έχει μετατραπεί σ' ένα παραμύθι γεμάτο τέρατα και φίδια...

Αυτά που υποστηρίζουμε, τα εννοούμε. Τα εφαρμόζουμε στην πράξη. Ένα παράδειγμα.

 Στο συλλαλητήριο που έκανε η γνήσια κοινωνία της ΒΑ Χαλκιδικής στη Μ. Παναγία στις αρχές του μήνα δεν κάναμε καμία αναφορά στην παρουσία και την ομιλία των κ.κ. Άδωνη Γεωργιάδη και Ηλία Ζαφειρόπουλου. Σαν να μην ήρθαν ήταν για εμάς. 

Δε μπήκαμε σ' αυτή τη διαδικασία αυτολογοκρισίας για να προκαλέσουμε εντύπωση, ούτε βέβαια γιατί έχουμε προσωπικά «προηγούμενα» μαζί τους.

Αυτολογοκριθήκαμε γιατί δε λέει τίποτα σε εμάς, αν ένας πολιτικός ή ένα κόμμα είναι υπέρ η κατά της επένδυσης. 

Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι «γιατί είναι υπέρ;» ή «γιατί είναι κατά της επένδυσης;». Εκεί για εμάς βρίσκεται το μείζον της «πολιτικής διάστασης» που οι αντιμεταλλευτικοί κύκλοι κατάφεραν να φορτώσουν στη μεταλλευτική δραστηριότητα της ΒΑ Χαλκιδικής, η οποία επί της ουσίας είναι αυστηρά κομματική και οχι πολιτική.

Είναι ένα ερώτημα στο οποίο δε ζητούμε προφανείς απαντήσεις, αλλά βαθύτερες, τις οποίες θεωρούμε, ότι ο εν λόγω πολιτικός κόσμος αδυνατεί να δώσει.

 Μια αδυναμία που οφείλεται στην έλλειψη εκείνων των ποιοτικών στοιχείων που σχετίζονται άμεσα με την προσωπική παιδεία, τον πολιτικό πολιτισμό του καθενός και όλων μαζί και την ολοφάνερη έλλειψη... διάθεσης και θάρρους να ειπωθούν τα πράγματα με το όνομα τους!

Αυτή είναι η θέση μας, την οποία ούτε θέλουμε να επιβάλουμε, ούτε να την υιοθετήσει κανείς. Δεν αποβλέπουμε σε κάτι τέτοιο. Ο καθένας κρίνει και βγάζει τα συμπεράσματα του. 

Πάντως, αν το πολιτικό σκηνικό, εξαιρουμένης της απούσας «διάθεσης», είχε αυτά τα ποιοτικά στοιχεία, έστω και ένα μικρό μέρος του, τότε οι πολίτες θα παραδειγματίζονταν απ’ αυτά και θα συμπεριφέρονταν αναλόγως και δε θα... χρειαζόταν κάθε τρεις και λίγο η περιοχή μας να μετατρέπεται σε εμπόλεμη ζώνη ή χώρος επίδειξης «πολιτικής δύναμης».

Από που όμως να παραδειγματιστούν οι πολίτες; Απ’ αυτούς που έχουν μετατρέψει τα πάντα σε αρένα λεόντων στο βωμό των ιδιοτελών συμφερόντων τους;

Ματαιοπονούν όσοι περιμένουν να μπούμε και εμείς σ’ αυτή τη διαδικασία. Ούτε μάγισσες και λιοντάρια θα κυνηγήσουμε, ούτε καθρεφτάκια και χάντρες θα κρατήσουμε σαν... κόρες οφθαλμών. 

Η εμπειρία του παρελθόντος και του παρόντος το έχει αποδείξει....

 Όταν παρεμβαίνει η κομματοκρατία στην οποιαδήποτε παραγωγική διαδικασία για να δώσει... λύσεις, γίνεται μπάχαλο η κατάσταση και ουσία καμία.

Κλείνοντας το σχόλιο μας δε θα αναρωτηθούμε αφελώς: α) αν το υπάρχον πολιτικό σκηνικό και η στάση του ήταν αυτή που έσπρωξε σκοπίμως ή όχι τους μεταλλωρύχους στο να επισκεφτούν τους βουλευτές της "Χ.Α.",  για να αποκτήσει λόγο και προβάδισμα σοβαρών επιχειρημάτων στην πολιτική σπέκουλα που γίνεται σε βάρος της μεταλλευτικής δραστηριότητας, ούτε επίσης β) γιατί δεν επικράτησε η ανάλογη «δημοκρατική ευαισθησία», όταν ακροαριστερόστροφοι και... χαμαιλέοντες του αντιμεταλλευτικού μπλοκ της Χαλκιδικής και του Κιλκίς βρέθηκαν στο ίδιο μετερίζι με ακροδεξιούς στη Δοϊράνη, όπως ορθά αναφέρει η ανακοίνωση των μεταλλωρύχων, χωρίς να ανοίξει ρουθούνι. 

Είναι γνωστό πλέον, ότι στο παράλληλο σύμπαν που ζουν, όσοι έχουν μετατρέψει σε μείζον πολιτικό ζήτημα το μεταλλευτικό ισχύει το: «Ο εχθρός μου, όταν είναι και εχθρός του εχθρού μου αυτομάτως γίνεται φίλος μου». Και το αντίστροφο φυσικά...

Θα αναρωτηθούμε όμως... Για πόσο ακόμη τόση απύθμενη υποκρισία και κοροϊδία;  

Πόσο κουτόχορτο ακόμη;;;;;