"ΟΤΙ ΓΥΑΛΙΖΕΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ"

Του Δημήτρη Δελεβέγκου

*ακολουθεί σχόλιο του blog 

«Επειδή σ’ αυτή τη χώρα δεν γνωρίζουμε διαφάνεια, βλέπουμε συνωμοσία πίσω από κάθε κίνηση» έχει διαπιστώσει ο Νίκος Δήμου. «Το βασικό ψυχολογικό πρόβλημα του Έλληνα είναι το υπερτροφικό εγώ και η αγωνία να μην πιαστεί κορόιδο» έχει εύστοχα επισημάνει κάποιος.

Εάν λάβουμε υπόψη τις δύο αυτά αποφθέγματα, ίσως αντιληφθούμε την ελληνική, μίζερη πραγματικότητα. Την ομηρία των καθηγητών του ΤΕΙ Πάτρας από τους φοιτητές τους. Το «φιρμάνι» του Δήμαρχου Αλεξανδρούπολης Ευάγγελου Λαμπάκη προς τον Καναδό πρέσβη: «θα εμποδίσουμε τις μπουλντόζες να σκάψουν το ιερό χώμα μας»!

Και βέβαια το αντάρτικο της Ιερισσού κατά των μεταλλείων, αν και στο γραφικό αυτό χωριό εξορύξεις δεν πραγματοποιούνται... Γι’ αυτό, μάλλον, οι κάτοικοί του έχουν αυτόκλητα αναλάβει την υπεράσπιση-μεταξύ άλλων- των κατοίκων της Στρατονίκης, των οποίων τα σπίτια βρίσκονται ακριβώς κάτω από τα μεταλλεία χρυσού. Ζουν κυριολεκτικά πάνω στα μεταλλεία! Και επειδή δεν διαμαρτύρονται, το έργο της «αντίστασης» έχουν –εξ ονόματί τους- αναλάβει κάποιοι κάτοικοι της Ιερισσού, συνεπικουρούμενοι από κόμματα και παρατάξεις.

Πολιτικοί που εκλέγονται στην περιοχή και όχι μόνον. Κόμματα που για να κάνουν αντιπολίτευση, να «ακουστούν» έχουν καταφέρει κάτι που θα πρέπει ίσως να διδάσκεται σε σχολές πολιτικών επιστημών. Έχουν επενδύσει στην «αγωνία των «κατοίκων να μην πιαστούν κορόιδο».

Ωστόσο, εν προκειμένω, πρόκειται για χημεία, δηλαδή επιστήμη, για σφραγίδες και εγκρίσεις που χρειάστηκαν οκτώ χρόνια για να ληφθούν από εκατοντάδες δημόσιες υπηρεσίες με διαφορετικές κυβερνήσεις. Και αυτό εξηγεί γιατί η «επένδυση» στην «αγωνία του κόσμου» έπιασε τόπο μόνον σε μία μειοψηφία. «Ηχηρή», όπως την χαρακτηρίζει η πλειοψηφία που επιθυμεί την επένδυση στο πλούσιο υπέδαφος της Βορειοανατολικής Χαλκιδικής.

Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκα στα ιστορικά μαντεμοχώρια στο πλαίσιο της δημοσιογραφικής ξενάγησης που πραγματοποίησε ο καναδικός όμιλος Eldorado Gold στις εγκαταστάσεις του σε Ελλάδα και Τουρκία.

(Ειρήσθω εν παρόδω: πρόκειται για ταξίδι «πληρωμένο» από την εταιρεία, όπως όψιμα θυμήθηκαν κάποιοι. Οι οποίοι ξέχασαν, μάλλον, ότι η συμμετοχή δημοσιογράφων σε τέτοιου είδους αποστολές αποτελεί πρακτική όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό από την εποχή του...Γουτεμβέργιου).

Σε κάθε περίπτωση, η συνάντηση με τους προέδρους των 11 από τα 16μαντεμοχώρια της Χαλκιδικής ήταν άκρως διαφωτιστική (όσα ανέφεραν συνοψίζονται παρακάτω):

«Στο Στρατώνι είχαμε χρόνια να δούμε γάμους και βαφτίσεις. Όταν είσαι γονιός και έχεις άνεργα παιδιά, πεθαίνεις κάθε μέρα. Όλοι οι βολεμένοι, δημόσιοι υπάλληλοι και συνταξιούχοι υποκινούν τις αντιδράσεις.»

[...] Μας χλευάζουν. Μας προπηλακίζουν. Όταν επισκέπτεσαι τα καφενεία στην Ιερισσό, σε ρωτούν πρώτα εάν είσαι υπέρ ή κατά της επένδυσης. Εμείς καλούμε σε συζήτηση όσους αντιδρούν. Η παραπληροφόρηση έχει προκαλέσει εμφύλιο. Το μεταλλείο περνάει κάτω από το χωριό μας (σ.σ.: την Στρατονίκη). Όσοι ήθελαν το κλείσιμο των μεταλλείων διέδιδαν ψέματα ότι η Στρατονίκη, το Στρατώνι και τα Στάγειρα έχουν βουλιάξει. Η μελέτη έχει υπογραφεί από πέντε πανεπιστήμια. Και δεν δεχομάστε καθηγητές, όπως ο κ. Μπένος του ΑΠΘ, που για ψηφοθηρικούς και λαϊκίστικους λόγους βλέπουν φέρετρα».

[...] Γιατί δεν ακουγόμαστε εμείς που θέλουμε τα μεταλλεία; Προσπαθούμε να κρατήσουμε χαμηλούς τόνους για να μην οξύνουμε τις καταστάσεις. Σκεφτείτε μόνον ότι η Ιερισσός παίρνει νερό από τη Στρατονίκη. Δουλειά της πλειοψηφίας είναι να προχωρήσει η επένδυση. Εάν αύριο κλείσει το μεταλλείο, τότε να είστε σίγουροι ότι η πλειοψηφία θα ακουστεί.

[...] Στη διαβούλευση πετούσαν αυγά και έλεγαν ότι θα χυθεί αίμα. Δεν είχαν αφήσει τους επιστήμονες που είχαν έρθει να μιλήσουν για το νερό. Είναι θλιβερό. Ντύνουν τα παιδιά με μπλουζάκια «όχι στον ελληνικό χρυσό. Δεν δεχομάστε ως Έλληνες πολίτες τα παιδιά να κάνουν παρέλαση με περιβραχιόνια «όχι στον ελληνικό χρυσό».

[...] «Η Ολυμπιάδα ήταν χαβούζα και σήμερα αποκαθίσταται. Η μεγαλύτερη ρύπανση δημιουργήθηκε όταν η TVX έφυγε. Όσο τα μεταλλεία ήταν κλειστά και μόλυναν το περιβάλλον, εμείς οι πρώην εργαζόμενοι σε αυτά, διαχειριζόμασταν αφιλοκερδώς την ρύπανση που αυτά προκαλούσαν. Τότε κανείς από όσους σήμερα ρίχνονται στη φωτιά για την προστασία του περιβάλλοντος δεν μας βοήθησε. Λένε αντί για μεταλλεία να αναπτυχθεί ο τουρισμός. Ο τουρισμός όμως δεν αρκεί για να βγει το μεροκάματο».

Οι επικεφαλής των μαντεμοχωρίων ελέγχουν αυστηρά, εάν η εταιρεία τηρεί όσα έχουν συμφωνηθεί. «Θα επαναστατήσουμε, εάν διαπιστώσουμε ότι οι επενδυτές δεν τηρούν κάποιες από τις δεσμεύσεις τους» αναφέρουν.

Για να είναι ευκολότερος ο έλεγχος, οι...σκαιοί Καναδοί επενδυτές «με τα μαύρα» δημιουργούν μία online πλατφόρμα, προσβάσιμη από όλους, μέσω της οποίας σε «real time» θα φαίνεται, μεταξύ άλλων, πόση ποσότητα σκόνης παράγεται, αλλά και τα αποτελέσματα των μετρήσεων στα νερά.

Στη Σμύρνη

Ό,τι δεν έχει καταφέρει ακόμη να πραγματοποιήσει, πλήρως, στην Ελλάδα, η Eldorado Gold το έχει πετύχει στη Σμύρνη, εδώ και δύο χρόνια. Στο Efemcukuru, στην καρδιά μίας πευκόφυτης έκτασης, 20 χιλιόμετρα από το κέντρο της τρίτης μεγαλύτερης τουρκικής πόλης, έχει «στήσει» μία πρότυπη μονάδα κατεργασίας χρυσού. 70 γραμμάρια χρυσού παράγονται για κάθε τόνο μεταλλεύματος που βγαίνει από το σμυρνέικο έδαφος.

Τα κοντινότερα σε αυτήν χωριά απέχουν μόλις 2 χιλιόμετρα, ενώ οι εγκαταστάσεις της εταιρείας είναι «περικυκλωμένες» από αμπελώνες.

«Είχαμε και εδώ αντιδράσεις -αλλά ποτέ εμπρηστικές επιθέσεις- από περιβαλλοντικές οργανώσεις και κόμματα. Εκπρόσωποί τους επισκέπτονταν τα χωριά κάθε σαββατοκύριακο, καλώντας τον κόσμο να διαδηλώσει. Όταν η επένδυση ολοκληρώθηκε, οι επισκέψεις άρχισαν να μειώνονται και εκμηδενίστηκαν.

Η λειτουργία του εργοστασίου απέδειξε ότι τα δεινά που προέβλεπαν ορισμένοι ότι θα συμβούν στην περιοχή, ήταν απλώς θεωρία. Πλέον, το μοναδικό μας «πρόβλημα» είναι ότι σχεδόν όλοι οι κάτοικοι των γειτονικών χωριών θέλουν η εταιρεία να προσλάβει κάποιον δικό τους!» σημειώνει χαρακτηριστικά ο Yasar Daglıoglu, ο Τούρκος επικεφαλής της θυγατρικής του καναδικού ομίλου στη γειτονική χώρα.

Το τουρκικό «θαύμα» στηρίχθηκε και στην εξόρυξη χρυσού, με την Τουρκία το 2000 να μην παρήγε ούτε γραμμάριο χρυσού. Το 2012 παρήγε 30 τόνους και του χρόνου εκτιμάται ότι το μέγεθος αυτό θα αγγίξει τους 40 τόνους.

Όλα αυτά όταν στην Ελλάδα, οι επενδύσεις αυτές είναι δέσμιες των μικροπολιτικών, τοπικιστικών και κομματικών συμφερόντων. Και όπως επισημαίνουν στη Χαλκιδική «off» και «on the record», η επένδυση χρυσού αποτελεί τον αντιπολιτευτικό βραχίονα του πρώην Δημάρχου της Ιερισσού Μιχάλη Βλαχόπουλου. Τον αντίπαλο, δηλαδή, στο πολιτικό terrain του νυν Δημάρχου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, Χρήστου Πάχτα, ο οποίος επενδύει -με σχετική επιτυχία- συνεπικουρούμενος από κόμματα και παρατάξεις στην «αγωνία των ντόπιων μην πιαστούν κορόιδο».

Αναδημοσίευση από www.capital.gr

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Θέλουμε να ζητήσουμε... συγνώμη από το "παρατηρητήριο... και της αντικειμενικής δημοσιογραφίας" (ίσως το πιο... αρχέγονο και σ' αυτό τον τομέα!!!) και τις ουρές του, που στον κατάλογο των ρεπορτάζ που βγήκε από τη "χρυσοποίκιλτη" επίσκεψη δημοσιογράφων στη Χαλκιδική και την Τουρκία, δε συμπεριλάβαμε το παραπάνω άρθρο.

 Μπορεί αν θέλει να επικαιροποιήσει την ανάρτηση του για να μη νιώθει λειψό και ανενημέρωτο και να την ξαναστείλει για... στοχοποίηση!

Επίσης με αφορμή την επικείμενη ημερίδα του... αποστάγματος της αντιμεταλλευτικής δημοσιογραφίας και διανόησης, το προσεχές Σάββατο στην Ιερισσό, (συμμετέχουν δημοσιογράφοι από το Unfollow, infowar, "Ρ/Σ Κόκκινο" συντονίζει δημοσιογράφος από την "εφημερίδα των συντακτών"... Τι δεν καταλαβαίνεις;;;) θα παρακαλούσαμε να γραφτεί στο κείμενο των συμπερασμάτων της ημερίδας και μια λίστα δημοσιογράφων τα κείμενα των οποίων επιτρέπεται να αναδημοσιεύουμε. 

Για να την ξεχωρίσουμε αυτή τη λίστα καλό θα ήταν να φέρει το... διακριτικό τίτλο: 

"ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ. ΟΛΟΙ ΑΛΛΟΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΝΑ... ΣΤΟΧΟΠΟΙΗΘΟΥΝ!!!"

Ευχαριστούμε πολύ. Θα φροντίσουμε λίαν συντόμως να συμμορφωθούμε εις τας υποδείξεις σας.