«ΑΡΙΣΤΕΡΟ» ΚΡΥΦΤΟ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

*Ακολουθεί σχόλιο του blog

Του Δρ. Γεωλογίας Νικόλαου Αρβανιτίδη

Είναι γεγονός η μεταλλευτική άνοιξη που διανύει εδώ και μερικά χρόνια η Ευρώπη αποδεικνύεται απόλυτα τόσο σε πολιτκό, ερευνητικό, επενδυτικό, όσο και παραγωγικό επίπεδο. Συγκεκριμένα οι,

• ορυκτές πρωτες ύλες βρίκονται στο αναπτυξιακό επίκεντρο.

• η γεω-επιστημονική κοινότητα και η μεταλλευτική βιομηχανία επιλέγουν την ερευνητική σύμπραξη για την ανάπτυξη και εφαρμογή καινοτόμων τεχνολογιών κοιτασματολογικής έρευνας και παραγωγής

• οι πολίτες αναζητούν την ανταγωνιστικότητα, την δημιουργία απασχόλησης, την κοινωνική πρόοδο και την περιβαλλοντική προστασία μέσα από την αξιοποίηση των κρίσιμων ορυκτών “πράσινης” και υψηλής τεχνολογίας.

• πολλές χώρες καταρρίπτουν το ένα μετά το άλλο δικό τους ιστορικό ρεκόρ παραγωγής μετάλλων και ορυκτών. Συγκεκριμένα μόλις πρόσφατα το Γεωλογικό Ινστιτούτο Φινλανδίας ανακοίνωσε ότι η παραγωγή χρυσού στην χώρα πέρυση «έπιασε» για πρώτη τα 11.000 κιλά, αξίας 400 εκ ευρώ, ενώ υπολογίζεται ότι σε 5 χρόνια θα ξεπεράσει τα 18.000 κιλά.

Ενώ λοιπόν στην Ευρώπη και παγκόσμια η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου βρίσκεται στην κορυφή της αναπτυξιακής ατζέντας στην Ελλάδα αλλού αρμενίζουμε. Προφανώς δεν έχουμε καταλάβει τίποτα. Σταματήσαμε να σκεφτόμαστε και να δημιουργούμε. Δεν είναι περίεργο που είμαστε τελευταίοι στην οικονομία και πρώτοι στην ανεργία.

 Αλλά βέβαια στην Ελλάδα η τύχη της χώρας αποφασίζεται από τοπικά και μικροπολιτικά συμφέροντα. Επιτήδιοι που δηλητηριάζουν την σκέψη απλών ανθρώπων με ανακρίβειες και ψέμματα. Επενδύουν στην αποκόμιση πολιτικών κερδών και αλλάζουν τις απόψεις τους όπως τους βολέυει. 

Σαν μηχανικοί κατέστρεψαν πόλεις και παραλίες, τώρα υπερασπίζονται τάχα το περιβάλλον. Σαν δασολόγοι μοίραζαν αποφάσεις χωρίς περιορισμούς, τώρα σαν πολιτικοί από καραμπόλα, νοιάζονται δήθεν για τα δένδρα και το δάσος. Νέοι πολιτικοί χωρίς ίχνος τσίπ(ρ)ας, ενώ στην προ-εξουσιομανίας εποχή ήταν με τους εργαζόμενους, τώρα σε μια εποχή άκρατης εξουσιομανίας είναι με τους αντιπάλους των εργαζόμενων. 

Επιστήμονες που θυσιάζουν την επαγγελματική τους αξιοπρέπεια και γνώσεις για ευκαιριακή και πρόσκαιρη απειροελάχιστη εξουσία. Οι ίδιοι τους πριν από χρόνια συμμετείχαν σε μελέτες μεταλλευτικών εταιριών με στόχο την εκμετάλλευση. Τώρα γιατί άραγε εκφράζονται διαφορετικά. 

Ξαναπήγαν σχολείο και τα έμαθαν αλλοιώς ή απλά έμπλεξαν με “κακές” παρέες. Εκτός και αν έκαναν ειδικά μαθήματα στις κολοτούμπες. Όλα αυτά μπαίνουν εύκολα στο μυαλό των εκ των πραγμάτων ταλαιπωρημένων και απογοητευμένων πολιτών και δημιουργούν την σημερινή αντιμεταλλευτική αντίληψη.

 Ο κόσμος αντιδρά σε κάθε είδηση που αφορά στην εξόρυξη και την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου λες και ήρθε το τέλος του σύμπαντος. Συμβαίνουν απίστευτα πράγματα από επιτηδευμένα άτομα σε βάρος των συμφερόντων του κοινού καλού και της χώρας. Να λοιπόν γιατί αλλού η ανάπτυξη προοδεύει και στην Ελλάδα είναι αρνητική. 

Δυστυχώς οι πολιτικές και η στρατηγική είναι για αυτούς που ξέρουν, θέλουν και μπορούν. Η Ελλάδα δεν ανήκει προφανώς στην κατηγορία αυτή. Αντίθετα σύμφωνα με το νέο «αριστερό» λεξιλόγιο αυτοί που κοπιάζουν για να επιβιώσουν και να ζήσουν τίμια ονομάζονται «πουλημένοι εργαζόμενοι και είλωτες, ενώ αυτοί που εμποδίζουν την πρόοδο και δυναμιτίζουν την κοινωνική συνοχή ονομάζονται αγωνιστές.
 

 Είναι λοιπόν καιρός να πέσουν οι «αριστερές» μάσκες και να σταματήσει ο κλεφτοπόλεμος. Να δηλωθεί καθαρά και ξάστερα ότι για την σημερινή αριστερά, όπως η ίδια θέλει να αποκαλείται, η μη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας είναι πολιτική θέση και επιλογή. 

Στην δική τους ανάπτυξη τα μεταλλεία και οι εργαζομενοί τους δεν έχουν θέση. Καιρός να τελειώνει η ιστορία αυτή για να ξέρει ο καθένας με ποιους και με τι έχει να κάνει.

Αναδημοσίευση από nikolaosarvanitidis.eu

ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Το ωραίο είναι ότι με αφορμή την απόφαση του ΣτΕ για την ΕΡΤ, τα κόμματα αυτής της νέας κοπής αριστεράς στηρίζουν ολόθερμα την απόφαση του να φύγει το "μαύρο" από τους δέκτες των τηλεοράσεων. Εδώ το ΣτΕ είναι σεβαστό. Στηρίζουν με όλες τις δυνάμεις τους την απόφαση του και κινούν γη και ουρανό, έτσι ώστε οι 2.650 εργαζόμενοι της ΕΡΤ να μην μείνουν στο δρόμο.

Την απόφαση όμως 1492/2013 του ΣτΕ, που δίνει το "πράσινο φώς" για τη συνέχιση του επενδυτικού σχεδίου στη ΒΑ Χαλκιδική, τα ίδια κόμματα και οι βουλευτές τους όχι μόνο δε τη σέβονται αλλά κάνουν τα αδύνατα - δυνατά για να πέσει "μαύρο" στις Σκουριές. 

Αδιαφορούν για τις θέσεις εργασίας που δίνει η επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Σκουριές και σκασίλα τους μεγάλη, όπως φαίνεται, αν θα μείνουν 1000 και πλέον εργαζόμενοι στο δρόμο.

 Άλλωστε, την είχαν δώσει τη...λύση στους μεταλλωρύχους. Μελισσοκόμοι. Ένα επάγγελμα, που παραδόξως δε το... συνιστούν στη νέα κομματική τους πελατεία.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά για τους αριστερούς εργατοπατέρες, οι οποίοι έχουν γίνει σκληρότεροι και χειρότεροι και από τους σκληροπυρηνικούς νεοφιλελεύθερους δεξιούς πολιτικούς.

Ορατότης και σοβαρότης μηδέν. 

Κανένας σοβαρός αριστερός πολιτικός έχει απομείνει σ' αυτή τη χώρα;