ΑΝΤΙΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Σκεπτόμενος Πολίτης

«Αν μπορέσω να σε κάνω να δεις τον κόσμο με τον τρόπο που τον βλέπω εγώ, τότε θα αρχίσεις αυτόματα να σκέπτεσαι με το τρόπο που εγώ σκέπτομαι. Θα καταλήγεις στα συμπεράσματα που καταλήγω κι εγώ.»   ( Phillip K. Dick )

---------------------------------------------------------------------------------

«Επιτέλους θεραπεύθηκα !» αναφωνεί ο νεαρός Alex, στο “Κουρδιστό Πορτοκάλι”. Για πολλοστή φορά είδαμε και κουβεντιάσαμε γιά την φανταστική ταινία του Stanley Kubrick. Αυτή τη φορά όμως μας δημιουργήθηκαν συνειρμοί με τη βία των «οικολόγων» και την προπαγάνδα τους στη Χαλκιδική και στην Ελλάδα.

 Στην τόσο μοντέρνα (ακόμη και σήμερα) ταινία, παρουσιάζεται η βία στις σημερινές κοινωνίες και μια εφιαλτική εκδοχή «θεραπείας»: Mέσω μιάς ψυχο-χειρουργικής μεθόδου, η ανθρώπινη συμπεριφορά «θεραπεύεται» και εναρμονίζεται με πρότυπα, που έχουν επιβληθεί με το ζόρι.

 Η μέθοδος είναι γνωστή και ως μέθοδος Skinner (Αμερικανός φασιστο-ψυχολόγος), ο οποίος είχε δεχθεί άγρια κριτική από τον γνωστό μας πια Noam Chomsky, αλλά από και τον καλλιτέχνη Anthony Burgess, συγγραφέα της νουβέλας στην οποία στηρίχθηκε η ταινία. 

Η μέθοδος Skinner επιβάλει αντανακλαστικές συμπεριφορές και εφαρμόζει στον άνθρωπο τον αντίποδα των πειραμάτων που έκανε ο Pavlov στον…σκύλο του. Στόχος είναι ο «ασθενής» να καταλήξει να αποφεύγει συμπεριφορές (ή καλύτερα να διακατέχεται από αποστροφή προς συμπεριφορές και σκέψεις), οι οποίες για τον άλφα ή βήτα λόγο, κρίνονται από τον θεραπευτή/καθοδηγητή/εξουσιαστή ως ανεπιθύμητες και «κακές». 

Έτσι, το άτομο βομβαρδίζεται εξαναγκασμένα με πληροφορίες, εικόνες, ήχους κλπ μέχρις ότου να αντιδρά αντανακλαστικά (ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΣΚΕΨΗ) σε συγκεκριμένα βιωματικά ερεθίσματα. Στην ταινία, μέσω αυτής της (βίαιης) μεθόδου, o αρχικά βίαιος και “αντικοινωνικός” Alex, καταλήγει να αποκτά ανακλαστική απέχθεια στη βία, μετατρεπόμενος σε άβουλο άτομο, χωρίς καμμιά άμυνα, ακόμη κι όταν ο ίδιος δέχεται εξωτερική βία.

Τι σχέση έχουνε όλα τούτα με τη Χαλκιδική; Αν το καλοσκεφθούμε, εδώ και πάρα πολύ καιρό παρατηρούμε συστηματική εφαρμογή μιάς παραλλαγής αυτής της μεθόδου, από «οικολόγους»,  «αριστερούς», «ακτιβιστές» και τους συνοδοιπόρους τους. 

Ο κόσμος βομβαρδίζεται ανελέητα από διάφορα μέσα και πηγές, με μονομερείς πληροφορίες, “ρεπορτάζ”, άρθρα, ανταποκρίσεις, φυλλάδια, βίντεο, φωτογραφίες εκπομπές, αναλύσεις, διαδηλώσεις, δηλώσεις, ψηφίσματα  κλπ κλπ που βάλλουν κατά της μεταλλευτικής δραστηριότητας (αλλά και εναντίον οποιασδήποτε επενδυτικής προσπάθειας στη χώρα μας). Εικόνες και σενάρια τρόμου και απόλυτης καταστροφής, για επίγειες κολάσεις μεταλλείων, παρελαύνουν ασταμάτητα. Φρίκη παντού.

Ο κόσμος βέβαια δεν έχει δυνατότητα ελέγχου και αξιολόγησης των πληροφοριών που διαχέει σωρηδόν η μαύρη προπαγάνδα. Μετά από μια τέτοια μαζική “θεραπεία”, μοιραία θα αναπτυχθoύν αντανακλαστικά απέχθειας και τρόμου στο άκουσμα της λέξης, στην εικόνα ή ακόμη και στη σκέψη ενός μεταλλείου. Θα γίνουμε δηλαδή όλοι σαν τον Alex...

Για όσους δεν ανταποκριθούν στη «θεραπεία» και επιμένουν να υποστηρίζουν τη μεταλλεία και τη βιομηχανία, εφαρμόζεται και η μέθοδος της πειθούς, με την άμεση βία: Τους καίνε το μαγαζί, τους βάφουν το αυτοκίνητο, τους καίνε το τροχόσπιτο. Δεν τους αφήνουν να πάνε στη δουλειά τους, αν είναι μεταλλωρύχοι. 

Τους αναγκάζουν να πάνε τα παιδιά τους σε άλλο σχολείο, αν έχουν την ατυχία να ζουν σε ένα χωριό που το λεν Ιερισσό. Τους απειλούν, τους βρίζουν δημόσια, τους προπηλακίζουν, τους δέρνουν. Τους κάνουν τη ζωή μαρτύριο. Διότι είναι προδότες, τσιράκια, πουλημένοι, λαμόγια, υπηρέτες των αφεντικών, δούλοι. Και τιμητές τους είναι οι παμμέγιστοι «δημοκράτες» της εν Ελλάδι «οικολογίας».

Εν αναμονή νέων «ειρηνικών» δράσεων του καπελο-Συντονιστικού.