Από τον Σκεπτόμενο Πολίτη
«…Σε χρόνια δίσεκτα οι γονείς, οι γείτονες με συμβουλεύανε :
"Μην ανακατεύεσαι, κάνε πως δεν είδες τίποτα.
Σώπα"
Μπορεί να μην είχαμε με δαύτους γνωριμίες ζηλευτές,
με τους γείτονες, μας ένωνε, όμως, το Σώπα.
Σώπα ο ενας, σώπα ο άλλος, σώπα οι επάνω, σώπα οι κάτω,
σώπα όλη η πολυκατοικία και όλο το τετράγωνο.
Σώπα οι δρόμοι οι κάθετοι και οι δρόμοι οι παράλληλοι.
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας.
Στόμα έχουμε και μιλιά δεν έχουμε.
Φτιάξαμε το σύλλογο του "Σώπα".
και μαζευτήκαμε πολλοί
μία πολιτεία ολόκληρη, μια δύναμη μεγάλη , αλλά μουγκή!
…
Μάθε το στη γυναίκα σου, στο παιδί σου, στην πεθερά σου
κι όταν νιώσεις ανάγκη να μιλήσεις ξερίζωσε τη γλώσσα σου
και κάν’ την να σωπάσει.
Κόψ' την σύρριζα.
Πέτα την στα σκυλιά.
Το μόνο άχρηστο όργανο από τη στιγμή που δεν το
μεταχειρίζεσαι σωστά.
Δεν θα έχεις έτσι εφιάλτες , τύψεις κι αμφιβολίες.
Δε θα ντρέπεσαι τα παιδιά σου και θα γλιτώσεις από το βραχνά
να μιλάς ,
χωρίς να μιλάς να λες "έχετε δίκιο, είμαι σαν κι
εσάς"
Αχ! Πόσο θα 'θελα να μιλήσω ο κερατάς.
…
Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά
μου
ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου,
γιατί νομίζω πως θα ΄ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω
και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω
και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο ,
με έναν ψίθυρο, με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου
λέει:
ΜΙΛΑ!....»
(Αζίζ Νεσίν, «Σώπα, μη μιλάς»)
---------------------------------------------------------------
Κατάθεση σεβασμού:
- Στους πολίτες που υποφέρουν κάτω από τη βία, την
τρομοκρατία και τον τραμπουκισμό των «οικολόγων» σε Ιερισσό, Ουρανούπολη κι
αλλού.
- Στη σιωπηλή πλειοψηφία της Χαλκιδικής, που μοχθεί, παράγει
και θέλει να προκόψει.
- Στους παραγωγικά εργαζόμενους της χώρας, που αγωνίζονται
και στηρίζουν την οικονομία και τις τοπικές κοινωνίες, παράγοντας αξία, κόντρα
στους Παρασιτικούς.
Οι Παραγωγοί ΔΕΝ σιωπούν. Αυτοί κινούν τις κοινωνίες
μπροστά.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου