ΕΞΟΡΥΞΗ ΚΟΒΑΛΤΙΟΥ: ΜΙΑ ΠΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

*Ακολουθεί σχόλιο του blog

Τα κινητά τηλέφωνα μπορεί να έχουν αλλάξει τον τρόπο που επικοινωνούμε, αλλά στην κεντρική Αφρική η μεγαλύτερη κληρονομιά τους είναι ο πόλεμος για την απόκτηση του κοβαλτίου, απαραίτητου για τη λειτουργία τους.

Περισσότεροι από 4 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους στην κεντρική Αφρική στον πόλεμο για την απόκτηση του κοβαλτίου, ένα ανθεκτικό στη θερμότητα ορυκτό μετάλλευμα που χρησιμοποιείται ευρέως στα κινητά τηλέφωνα, τους φορητούς υπολογιστές και άλλα ηλεκτρονικά είδη. Το κοβάλτιο βρίσκεται στα ηλικίας τριών δισεκατομμυρίων ετών εδάφη της Rift Valley, μια περιοχή της Αφρικής.

Από αυτά τα μεταλλεύματα εξάγεται το ταντάλιο το οποίο και χρησιμοποιείται για την κατασκευή πυκνωτών τανταλίου μικροσκοπικών ηλεκτρονικών στοιχείων που υπάρχουν στις ηλεκτρικές συσκευές. Το 80% των κοιτασμάτων αυτού του ορυκτού βρίσκονται στη Λαϊκή δημοκρατία του Κονγκό (DRC). Αυτή η ορεινή περιοχή ζούγκλας είναι το πεδίο μάχης αυτού που έχει ονομαστεί ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος της Αφρικής, έναν πόλεμο του Κογκολέζικου στρατού ενάντια σε έξι γειτονικές χώρες και των πολυάριθμων οπλισμένων φατριών.

Ο πόλεμος άρχισε το 1998 όταν οι κογκολέζικες επαναστατικές δυνάμεις, με την υποστήριξη της Ρουάντας και της Ουγκάντας, κατέλαβαν το ανατολικό Κονγκό και κινήθηκαν προς τις στρατηγικές περιοχές μεταλλείας, επιτιθέμενοι στους πληθυσμούς αυτών. Ο στρατός της Ρουάντα έκανε σύντομα τζίρο πάνω από 20 εκατομμύρια δολάρια μηνιαίως από το εμπόριο κοβαλτίου.

Ακόμη και σήμερα, ο πόλεμος συνεχίζεται παρά τη συμφωνία ειρήνης που υπογράφτηκε το καλοκαίρι του 2002. Συμφωνία η οποία και υπογράφτηκε έπειτα από τη δολοφονία του προέδρου του Κονγκό Laurent Kabila, τον Ιανουάριο του 2001, και μετά από πίεση που ασκήθηκε από τη Νότια Αφρική. Αλλά ενώ τα ξένα στρατεύματα έχουν επίσημα αποσυρθεί από το Κονγκό, οι εσωτερικές φατρίες παραμένουν στον πόλεμο.

Το κοβάλτιο έχει μετασχηματίσει την οικονομία του Κονγκό. Οι αγρότες που μετατοπίζονται από τα εδάφη τους δεν έχουν άλλη επιλογή εκτός από το να συμμετέχουν στις “ταξιαρχίες” εξαγωγής κοβαλτίου. Η διαδικασία είναι όμοια με τη εξόρυξη χρυσού. Το κοβάλτιο βρίσκεται σκάβοντας κοιλώματα στις κοίτες των ποταμών, με τους εργάτες να ξύνουν τις βρωμιές για να βρουν το μετάλλευμα.

 

Το κοβάλτιο καταλήγει από τα ορυχεία σε ειδικά ανταλλακτήρια που ελέγχονται και φορολογούνται από τους αντάρτες. Οι ξένοι έμποροι αγοράζουν έπειτα το μετάλλευμα και το στέλνουν στο εξωτερικό, συνήθως μέσω της Ρουάντα. Όλη η ποσότητα αγοράζεται από τρεις εταιρίες: Cabot (Αμερικάνικη), HC Starc (Γερμανική) και Nigncxia (Κινέζικη) που είναι και οι μόνες εταιρίες με την ικανότητα να μετατρέπουν το κοβάλτιο σε σκόνη τανταλίου.Η σκόνη αυτή πωλείται έπειτα στη Nokia, τη Motorola, την Compaq, τη Sony και άλλους κατασκευαστές για χρήση στα κινητά τηλέφωνα καθώς και άλλα προϊόντα.

Αναδημοσίευση από www.metalleiachalkidikis.gr

*ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Η πικρή ιστορία εξόρυξης κοβαλτίου στην Αφρική και η δεσπόζουσα θέση που έχουν οι... φατρίες των ανταρτών στη διακίνηση του θα πρέπει να γίνει ένα φωτεινό παραδειγμα αποφυγής και περιθωριοποίησης μέσω των θεσμών της δημοκρατίας ομοειδών αντιλήψεων και πρακτικών που εφαρμόζουν οι "δικοί" μας... αγωνιστές, που κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να δώσουν πολιτική υπόσταση σε καταδρομικές επιχειρήσεις σε μεταλλευτικά εργοτάξια και σε περιουσιακά στοιχεία εργαζομένων στα μεταλλεία.

Απο τη μία δε θέλουν να μετατραπεί η Χαλκιδική σε Αφρική ή Λατινική Αμερική, ως προς τις συνθήκες εξόρυξης, εκμετάλλευσης και διαχείρισης του ορυκτού και φυσικού πλούτου και από την άλλη, όλως περιέργως έχουν υιοθετήσει δράσεις που παραπέμπουν ευθέως στις ομάδες ανταρτών που δρούν ανεξέλεγκτα στην Αφρικανική και Αμερικανική ήπειρο.

Πάλι καλά που οι επικεφαλείς εξ αυτών των αγωνιστών θέλουν να ισχύσει και... επετηρίδα στις προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ.

Αναμφίβολα, είναι κάτι που τους διαφοροποιεί από τον τρόπο που επιλέγουν οι Αφρικανοί και Λατινοαμερικάνοι συνάδελφοι τους για τη στελέχωση των ορυχείων που διαχειρίζονται.