ΜΗΠΩΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΡΟΤΕΣ ΠΩΣ ΖΟΥΝ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΜΑΣ; ΕΔΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΜΠΟΣ! (Email)

Ο μεταλλωρύχος και αγροκτηνοτρόφος Νίκος Γαλάνης σε νέο σχόλιο του καταγράφει μια σειρά λόγων και αιτιών που καθιστούν μη ισοδύναμες οικονομικά και παραγωγικά αναξιόπιστες τις αγροκτηνοτροφικές καλλιέργειες στα Μαδεμοχώρια της ΒΑ Χαλκιδικής σε σχέση με τη μεταλλευτική δραστηριότητα. 

Αδυναμίες που είναι γνωστές σ' όλους τους κατοίκους της περιοχής, "άγνωστες" όμως στους οικολογούντες και στους φιλολογούντες καθηγητές, που αρέσκονται να βάζουν στο ζύγι της... "καταστροφής και τη σωτηρίας" ανυπόστατα ζητήματα, μάλλον λόγω... άγνοιας.    

"Παίρνοντας αφορμή από την τοποθέτηση των ανεξάρτητων επιστημονικών φορέων που στηρίζουν τους αντιδρώντες και επισημαίνουν σύμφωνα με τα λεγόμενά τους την αλλαγή του χαρακτήρα της περιοχής από αγροτική που είναι σήμερα σε περιοχή βαριάς βιομηχανίας λόγω της μεταλλουργίας χρυσού , θα μου επιτρέψετε κι εμένα να σας πω με επιχειρήματα πως τα λεγόμενά τους δεν έχουν καμία εφαρμογή στην περιοχή μας και την οδηγούν στον μαρασμό.

Τα χωριά της βορείου Χαλκιδικής πάντα είχαν και έχουν σαν κύρια απασχόληση τα μεταλλεία.

Η γεωργία και η κτηνοτροφία σαν απασχόληση προσφέρουν συμπληρωματικό εισόδημα. Εκτός από ορισμένες περιπτώσεις που οι επιδοτήσεις και ο τρόπος που δίνονταν και δίνονται προς το παρόν, κρατούν ορισμένους στο επάγγελμα.

Ο χειμώνας στα χωριά της βόρειας Χαλκιδικής κρατά πολλούς μήνες το χρόνο, με χαμηλές θερμοκρασίες.

Οι χειμερινές καλλιέργειες παγώνουν, οι ανοιξιάτικες και τα δέντρα σε μεγάλο ποσοστό δεν καρπίζουν επειδή τα καίει η πάχνη.

Τα θερμοκήπια είναι ασύμφορα λόγω θέρμανσης και η κτηνοτροφία έχει μεγάλο κόστος παραγωγής.

Με το νέο προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αλλάξει και η αγροτική πολιτική που σύμφωνα με τις πληροφορίες από το 2014 μέχρι το 2020 θα στηρίζεται πάνω στην ποσότητα και την ποιότητα.

Για την ποιότητα των προϊόντων δεν υπάρχει πρόβλημα, πάντα ήταν και είναι τα καλύτερα. Για την ποσότητα, τι να κάνουμε.

Ένας παραγωγός σιτηρών, με την σωστή προετοιμασία του εδάφους, τον κατάλληλο σπόρο λίπασμα και ράντισμα, θα βγάλει  παραγωγή που κυμαίνεται από 50 -150 κιλά το στρέμμα (στύψιμο).

Ένας παραγωγός στον κάμπο της Λάρισας, με τις ίδιες φροντίδες θα βγάλει 800 κιλά το στρέμμα σιτάρι.

Τι επιδότηση θα βγάλει ο αγρότης της Χαλκιδικής και τι ο αγρότης της Λάρισας;

Ένας κτηνοτρόφος στα μέρη μας, εξαιτίας των χαμηλών θερμοκρασιών -η γη δεν δουλεύει, αναγκάζεται να ταΐζει τα ζώα περίπου μισό χρόνο, και λόγω του κρύου τα ζώα δεν αποδίδουν όσο θα μπορούσαν.

Ενώ για παράδειγμα ένας κτηνοτρόφος σε πεδινή περιοχή το κοπάδι το βόσκει όλο το χρόνο έξω.

Δηλαδή όταν εμείς έχουμε χιόνια και παγωνιές αυτοί έχουν πλούσια βλάστηση. Τι κόστος παραγωγής έχουν αυτοί και τι εμείς. Πόσες επιδοτήσεις θα πάρουν οι παραγωγοί του κάμπου με τα ίδια ζώα και πόσες …..εμείς.

Επίσης από το 2014 και μετά, για να πάρει ένας κτηνοτρόφος  τις επιδοτήσεις θα χρειάζεται άδεια ίδρυσης και λειτουργίας.

Δυστυχώς οι προϋποθέσεις και τα προβλήματα για να πάρεις την άδεια είναι αξεπέραστα, με αποτέλεσμα από τους 1100 κτηνοτρόφους της Χαλκιδικής να έχουμε άδεια ίδρυσης και λειτουργίας μόνο 200. Με τους υπόλοιπους ….τι γίνεται.

Αν προσθέσουμε και τα προβλήματα από τις ελληνοποιήσεις των αγροτικών προϊόντων τα καρτέλ και το κόστος παραγωγής, καταλήγουμε ότι:

Η γεωργία και η κτηνοτροφία στα μέρη μας είναι σύμφορη και οι μεταλλευτικές δραστηριότητες απαραίτητες σε ότι αφορά την απασχόληση και την ανάπτυξη της περιοχής.

Τα συμπεράσματα δικά σας…..

Υ.Γ. Συνεχίζεται....

Ευχαριστώ

Γαλάνης Νικόλαος

Αγροτοκτηνοτρόφος - Μεταλλωρύχος