"ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΩΣ ΤΗ ΜΑΥΡΗ ΠΕΤΡΑ"
Εδώ και λίγες μέρες έχει αναρτηθεί στη σελίδα "ΛΕΜΕ ΝΑΙ ΣΤΗ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΣΤΗ Β. ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ" ένας ομολογουμένως καταπληκτικός πίνακας ζωγραφικής που φιλοτέχνησε μια Στρατωνίσια δημιουργός.
Αυτόν τον πίνακα για να μπορέσεις να τον αποκωδικοποιήσεις πρέπει να διαθέτεις και τα ανάλογα μεταλλευτικά βιώματα, καθώς αποτυπώνει μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές που συνθέτουν τη δύσκολη μεν, αλλά παραγωγική δε καθημερινότητα της μεταλλωρυχικής εργασίας.
Ένα μεταλλωρύχο που ξεκλέβει λίγα λεπτά για να καπνίσει ένα τσιγάρο, αφού τα μέτωπα των κοιτασμάτων μέσα στις στοές του Στρατονικού όρους είναι ανοικτά περιμένοντας εκείνον και τους συνάδελφους τους να φέρουν στο φως και στον αέρα πολύτιμα μεταλλεύματα.
Ένα μεταλλωρύχο που ξεκλέβει λίγα λεπτά για να καπνίσει ένα τσιγάρο, αφού τα μέτωπα των κοιτασμάτων μέσα στις στοές του Στρατονικού όρους είναι ανοικτά περιμένοντας εκείνον και τους συνάδελφους τους να φέρουν στο φως και στον αέρα πολύτιμα μεταλλεύματα.
Μια φίλη του blog μας ρώτησε αν θα μπορούσαμε να γράψουμε 5 γραμμές γι' αυτόν τον πίνακα. Δεν προλάβαμε καν να μπούμε σ' αυτή διαδικασία.
Όπως φάνηκε αυτός ο πίνακας έδωσε την αφορμή και το πνευματικό ερέθισμα και σε άλλους να βγάλουν πράγματα μέσα από την ψυχή τους για τα μεταλλεία και τους σκαπανείς τους. Τους μεταλλωρύχους που συνεχίζουν να παράγουν πλούτο, πολιτισμό και ιστορία σαν και αυτή που παραμένει ανεξίτηλη 25 αιώνες τώρα στην περιοχή της ΒΑ Χαλκιδικής.
Αναφερόμαστε στο ποίημα που έγραψαν 3 Μαδεμοχωρίτισσες και το αναδημοσιεύουμε μετά χαράς, μιας και η μέρα που ξημερώνει είναι αφιερωμένη σ' αυτούς τους περήφανους εργαζόμενους και την προστάτιδα τους την Αγία Βαρβάρα.
"Από την εποχή του Μέγα Αλεξάνδρου και ως την Μαύρη Πετρα
μες στις στοές τις σκοτεινές στα 600 μετρα,
εργάτες καθημερινά στα έγκατα της γης
σαν ιστορία μιας άλλης εποχής
Πάντα με θάρρος με ψύχη!!
«παλεύοντας» για την ζωή,
στησαν δικά τους σπιτικά,
αφήνοντας κληρονομία
ιδρώτα, μέταλλα, σκουριά….
Στην κοινωνία εδώ την τοπική
οι κάτοικοι οι ΑΛΗΘΙΝΟΙ!"
.JPG)
Σχόλια
Αν διακρίνω καλά στον πίνακα στο αριστερό του χέρι υπάρχουν πολύτιμα μέταλλα.
Αυτό που μου βγάζει λοιπόν, είναι η σκέψη του και ο προβληματισμός του. Ανάμεσα στον καπνό του τσιγάρου και στον λίγο χρόνο που έχει γι αυτό το αγχωτικό τσιγάρο μέσα στα κάτεργα των στοών, ότι όλον αυτόν τον πλούτο που έβγαλε με το αίμα του, θα τον καρπωθεί ένας ξένος και το αντάλλαγμα για τον ίδιο θα είναι ένα μικρό μεροκάματο.
Βλέπεις πολίτη η τέχνη είναι καθαρά υποκειμενική.
Δεν έχεις εσύ το αλάθητο ούτε κι εγώ βέβαια.
οπότε μην είσαι πάντα απόλυτος στις κριτικές σου!!!
ΑΣΤΕΡΙΞ
Υ.Γ. σαν γιος μεταλλωρύχου ΓΝΩΡΙΖΩ πολύ καλά αυτόν τον προβληματισμό και τι σημαίνει να δουλεύεις σε στοές.
ΑΣΤΕΡΙΞ
θα ηθελα σαν καλλιτεχνης να απαντησω στην ερμηνια του εργου μου.... ναι η τεχνη ειναι υποκειμενικη και σε καποιους αρεσει σε καποιους οχι ενα εργο. Μπορει μερικες φορες να βγαζει και διαφορετικο συναισθημα. Ομως εδω τον πινακα τον συνοδευει ενα ποιημα ( τουλαχιστον Μια προσπαθεια, δεν ειμαστε επαγγελματιες του ειδους) και θα ηθελα λοιπον κυριε Αστεριξ στον τιτλο.. απο τον Μεγα Αλεξανδρο μεχρι την Μαυρη Πετρα.... τα συναισθηματα ειναι εκει. Νομιζω οτι δεν θα μπορεσω να δεχτω ουτε καν τα καλα σας λογια για το εργο μου.... βλεπετε εγω εδωσα ψυχη... και εσεις οπως παντα εκμεταλευεσται για να γινεται εριστικος για αλλη μια φορΑ.
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΛΟΙΠΟΝ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ.
ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΠΙΝΑΚΕΣ.....
(τον Αστεριξ δεν τον εχω μεσα στο πλανο δημιουργιας)