#SKOURIES: "ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΔΥΟ ΤΑΧΥΤΗΤΩΝ"

Αυτοί οι πολίτες εργάζονται και προσφέρουν έργο
κατά την κυβερνητική λογική, ενώ...

Η θεωρία είναι κάπως παλιά, ενώ έχει χάσει και κάτι από την αίγλη που την έκανε κάποτε τόσο δημοφιλή. Λέει πάντως ότι η εργατική τάξη θα καταλάβει με επανάσταση τα μέσα παραγωγής και θα εγκαθιδρύσει τη δικτατορία του προλεταριάτου, ώστε να εκπληρωθεί στη συνέχεια το όραμα της αταξικής κοινωνίας. 

Όπως όλες οι μεγάλες θεωρίες, έτσι και αυτή σκόνταψε στην πράξη. Δεν ήταν μόνο η μεσσιανική φύση της. Ήταν και ότι έπεσε θύμα τόσο πολλών στρεβλώσεων και άλλων τόσων διαστροφών, που είναι βέβαιο ότι στο τέλος δεν θα την αναγνώριζε ούτε ο εμπνευστής της.

Mια τέτοια στρέβλωση θα έβλεπε ο Μαρξ αν περνούσε ποτέ από το Σύνταγμα. Θα διαπίστωνε ότι μια κυβέρνηση της ριζοσπαστικής Αριστεράς δεν αντιλαμβάνεται την εργατική τάξη ως ενιαίο σύνολο αλλά ως δυο ξεχωριστά σώματα: ένα που εργάζεται για τον δημόσιο τομέα και δικαιούται άκρας προστασίας και ένα δεύτερο, που βιοπορίζεται στον ιδιωτικό τομέα και πέφτει θύμα πογκρόμ. 

Ο χορδιστής που, σύμφωνα με την Πρόεδρο της Βουλής, πρέπει οπωσδήποτε να προσληφθεί στην ΕΡΤ για να χορδίζει τα πιάνα της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης κάθε τρεις μήνες, είναι το πιο κωμικό δείγμα αυτής της αντίληψης.

 Στον χώρο των μέσων ενημέρωσης βρίσκεται και το πιο ακραίο: οι εργαζόμενοι της δημόσιας τηλεόρασης πρέπει να αποκατασταθούν, ενώ οι εργαζόμενοι των ιδιωτικών μέσων, που «τρομοκρατούν τον κόσμο» όπως διατείνεται ο Πρωθυπουργός, μπορούν να πάνε και στα σπίτια τους. 

Η ίδια αντίληψη κυριαρχεί και σε άλλα πεδία της οικονομίας και της κοινωνίας – οι μεταλλωρύχοι το ζουν στο πετσί τους.

 

... από την άλλη αυτός ο εργαζόμενος δεν είναι και τόσο παραγωγικός
και φωνάζει με άλλους μαζί στη μέση του δρόμου...

Ο δυϊσμός αυτός είναι αποτέλεσμα μιας λογικής που λέει ότι εφόσον η εργατική τάξη δεν μπορεί να καταλάβει τα μέσα παραγωγής, τότε ο Λαφαζάνης και ο Παππάς, που την εκπροσωπούν εξ ορισμού ως Αριστεροί, τα κλείνουν. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει δικτατορία του προλεταριάτου.

Σημαίνει όμως κάτι άλλο: ότι ο Μαρξ θα έβρισκε στο Σύνταγμα την πιο ταξική κυβέρνηση.

ΤΑ ΝΕΑ, 28/05/2015, από τη στήλη Θεωρείο, Του Περικλή Δημητρολόπουλου

Αναδημοσίευση από www.ellinikoschrysos.gr