Π. ΜΑΜΑΛΟΣ: "ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ"

Η απεριόριστη αγάπη για την πατρίδα, οι συμβουλές στα νέα παιδιά για το bullying και τα ιδιαίτερα «ευχαριστώ» ενός πραγματικού μαχητή και χρυσού Παραολυμπιονίκη.

Ο Παύλος Μάμαλος μπήκε στη ζωή μας έτσι ξαφνικά, που λέει και ο Αντώνης Ρέμος. Προσωπικά τον έμαθα μέσα από τις επιτυχίες του και φαντάζομαι δεν είμαι ο μόνος. Τον γνωρίσαμε όμως για τα καλά στο Ρίο.

Όταν μας συγκλόνισε με την προσπάθεια του να κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στην Άρση Βαρών και μας έκανε να υποκλιθούμε. Τόσο σ' αυτόν τον γίγαντα όσο και στα υπόλοιπα παιδιά της ελληνικής αποστολής που μας έκαναν υπερήφανους στους Παραολυμπιακούς Αγώνες με την παρουσία τους.

Και πως να μην το κάνεις όταν και μόνο στο άκουσμα του Εθνικού μας Ύμνου ακόμα κι ένα «λιοντάρι» σαν τον Παύλο λυγίζει, επειδή πρόσφερε στην πατρίδα του ένα χρυσό μετάλλιο, το οποίο ήταν και το μοναδικό που έλειπε από την προσωπική του συλλογή.

Αθλητές όπως ο Μάμαλος έχουν μια ιστορία πίσω τους. Απλά δεν την ξέρουμε. Έδωσαν και δίνουν τη δική τους μάχη, είναι πραγματικοί ΝΙΚΗΤΕΣ και η φωνή τους πρέπει να ακούγεται. Για να μαθαίνουν οι νεότεροι και να παραδειγματίζονται οι μεγαλύτεροι. Για τη δύναμη τους, το ήθος τους, τη μεγάλη τους καρδιά και φυσικά την απεριόριστη αγάπη που νιώθουν για την Ελλάδα.

Στο πλαίσιο αυτό, το Onsports εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη με τον χρυσό Παραολυμπιονίκη του Ρίο, Παύλο Μάμαλο και σας την παρουσιάζει με ιδιαίτερη χαρά.

Πως νιώθεις που επέστρεψες στη χώρα σου με το χρυσό μετάλλιο και με την τελετή που έγινε για την ελληνική αποστολή;

  

Ήταν πάρα πολύ ωραία η εκδήλωση και πάρα πολύ συγκινητική. Θέλουμε να τους ευχαριστήσουμε όλους για την υποδοχή που μας επιφύλαξαν. Αισθάνομαι πάρα πολύ καλά με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου. Ήταν αυτό που έλειπε από τη συλλογή μου και είμαι πολύ χαρούμενος που το κατέκτησα.

Σε είδαμε να δακρύζεις στον Εθνικό Ύμνο, παρατηρήσαμε και τα περικάρπια στα οποία όταν σηκώνεις την μπάρα εμφανίζεται σε περίοπτη θέση η ελληνική σημαία. Τόσο πολύ αγαπάς τη χώρα σου;

Αυτό που θα σας πω το ξέρουν πολύ λίγοι. Κάποτε μου είχαν προτείνει και μου πρόσφεραν χρήματα για να αγωνιστώ με τα χρώματα άλλης χώρας. Το αρνήθηκα. Την Ελλάδα δεν την αφήνω ούτε για όλα λεφτά του κόσμου, η Ελλάδα και οι Έλληνες αξίζουν τα πάντα!

Σε όλη την εκδήλωση αλλά και τώρα που μιλάμε δείχνεις πολύ φιλικός και προσιτός. Στον αγώνα πως μεταμορφώνεται και βγάζεις αυτές τις κραυγές... πολέμου;

Είναι πίεση του αγώνα, το άγχος η θέληση και το πάθος για τη διάκριση που σε κάνει να είσαι συνέχεια στην... τσίτα και σου βγαίνουν όλα αυτά τα συναισθήματα.

Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου για πρώτη φορά στην καριέρα σου οι τρεις προετοιμασίες που έκανες πριν το Ρίο;

Έπαιξε πάρα πάρα πολύ σημαντικό ρόλο καθώς είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε μαζί με τον υπέροχο άνθρωπο και προπονητή, Δημήτρη Ιωαννίδη και φυσικά να δεθούμε σαν ομάδα. Αν δεν ήταν η Ελληνικός Χρυσός ΑΕ πιστεύω δε θα είχαμε τα ίδια αποτελέσματα. Ήταν πάρα πολύ σημαντική η βοήθεια τους και θα ήθελα να τους ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου όπως φυσικά και τον ΟΠΑΠ.

Κατά την προσωπική μου άποψη είσαι το πρόσωπο των Παραολυμπιακών Αγώνων. Ξαναβγήκαν και στο προσκήνιο οι δηλώσεις σου το 2004 για το bullying στο σχολείο. Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στα παιδιά που ενδεχομένως αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα;

Θα τους πρότεινα να βγουν από το σπίτι. Κι αν είναι δυνατόν να ασχοληθούν με τον αθλητισμό. Σε καμία περίπτωση όμως να μην κλειστούν στο σπίτι τους και στον εαυτό τους. Σας το λέω εγώ τώρα που δέχομαι την αγάπη όλων των Ελλήνων αλλά το έλεγα και στο παρελθόν. Μέσα από τον αθλητισμό έκανα φίλους, παρέες, και έμαθα να μοιράζομαι τα συναισθήματα μου και την καθημερινότητα μου.

Δηλαδή αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να λάβουν τα νέα παιδιά με αναπηρία;

Αυτό ακριβώς. Υπάρχουν πάρα πολλά Παραολυμπιακά αθλήματα και ο αθλητισμός θα τους βοηθήσει σε όλη τους ζωή. Χωρίς δεύτερη σκέψη θα τους έλεγα να ασχοληθούν με τον αθλητισμό.

Αναδημοσίευση από onsports