ΣΒΒΕ: "ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ"

Του Αθανάσιου Σαββάκη Προέδρου ΣΒΒΕ

Με αφορμή πρόσφατες προσβλητικές δηλώσεις Ευρωπαίου Αξιωματούχου για τις χώρες του Νότου, αναρωτήθηκα για άλλη μια φορά είναι η αλήθεια, αν όντως αυτοί που τελικά προτείνουν ή/και λαμβάνουν αποφάσεις για την οικονομική πολιτική που θ΄ ακολουθήσουμε, για τις μεταρρυθμίσεις που θα πρέπει να κάνουμε και, γενικά, για τη δομή της οικονομίας μας ούτως ώστε να εξέλθουμε από την οικονομική κρίση, έχουν ουσιαστική επαφή με την πραγματική οικονομία.

Και εξηγούμαι…

Το πρόβλημα της Ελληνικής οικονομίας δεν ήταν ή υπερβολική κατανάλωση, αλλά η απουσία παραγωγικής βάσης που θα υποστηρίζει αυτή την κατανάλωση.

Όταν από το 1980 και μετά «αποφασίσαμε» ότι η «βιομηχανία βλάπτει την οικονομία» ότι θα πρέπει να μετεξελιχθούμε σε οικονομία υπηρεσιών, δεν μετρήσαμε το γεγονός ότι η οικονομία μας είχε προφανείς, και μάλιστα δομικές, αδυναμίες, τέτοιες που δεν της επέτρεπαν να παράγει, όσα ζητά και θέλει να καταναλώσει. 

Αυτό το εσωστρεφές μοντέλο της οικονομίας, που έχει κατακριθεί κατά κόρον τα χρόνια της οικονομικής κρίσης, ακόμη, τυπικά ή άτυπα, το υποστηρίζουμε, αφού:

1. δεν έχουμε συμφωνήσει, στο ποιο θα είναι – τελικά – το «νέο» παραγωγικό μοντέλο της Ελληνικής οικονομίας,

2. δεν έχουμε αποφασίσει για το περιεχόμενο της «νέας» βιομηχανικής πολιτικής για τη χώρα,

3. δεν έχουμε κατανοήσει ότι πλέον διαδραματίζεται ο «επαναπατρισμός» της βιομηχανίας, από την Ανατολή στη Δύση,

4. δεν έχουμε λάβει σοβαρά υπόψη μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει συγκεκριμένο στόχο για τη συμβολή της μεταποίησης στο ΑΕΠ μέχρι το 2020 (15%), και,

5. δεν έχουμε – παρότι όλοι παραδεχόμαστε τη σημασία και τη συμβολή της μεταποίησης στην ανάπτυξη – αποτινάξει τις ιδεοληψίες περί «κακής βιομηχανίας», και, το χειρότερο, δεν κάνουμε τίποτε προς την ανατροπή αυτής της στρέβλωσης στην Ελληνική κοινωνία.

Αν δεν προχωρήσουμε μπροστά, και «μπροστά» σημαίνει να δούμε τι συμβαίνει γύρω μας, να κατανοήσουμε τι κάνουν οι λαοί που προοδεύουν, να προσαρμοσθούμε με τολμηρές αποφάσεις και ρήξεις με το παρελθόν στις απαιτήσεις των καιρών, να αξιοποιήσουμε τα πολλά και σημαντικά πλεονεκτήματα της πατρίδας μας, τότε πως θ΄ αντιμετωπίσουμε τις νέες προκλήσεις;

Και το γράφω χωρίς περιστροφές …

Πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Ζαν – Κλοντ Γιούνκερ, ανακοίνωσε το περιεχόμενο της Λευκής Βίβλου για το «μέλλον της Ευρώπης».

Είναι μια προφανής προσπάθεια για την επανεκκίνηση της Ευρώπης, των ευρωπαϊκών θεσμών, του δημόσιου διαλόγου, την ανατροφοδότηση των σκέψεων και των διαρκών προβληματισμών για το μέλλον, με νέα όμως δεδομένα, για να μπορέσουμε, μέσα από σοβαρές ζυμώσεις, να απαντήσουν τα κράτη – μέλη στο κυρίαρχο ερώτημα, που δεν είναι άλλο από το ποια Ευρώπη θέλουμε.

Για τον λόγο αυτό οριοθέτησε πέντε πιθανά σενάρια για το μέλλον της Ευρώπης:

1. να μην αλλάξει τίποτε, σε σχέση με τη σημερινή κατάσταση,

2. να υπάρξει περαιτέρω ενίσχυση της ενιαίας αγοράς

3. να δημιουργηθεί μια νέα Ευρώπη, στην οποία θα κυριαρχούν οι ενισχυμένες συνεργασίες σε όλους τους τομείς,

4. να συγκεντρωθεί η προσοχή όλων σε συγκεκριμένους τομείς αναπτυξιακής προτεραιότητας, στους οποίους θα δοθεί ειδικό βάρος στις πολιτικές που θα εφαρμοσθούν από τώρα και εξής και,

5. να ανοίξει ο δρόμος, η συζήτηση, και να ληφθούν τελικά οι αποφάσεις, για «ομοσπονδοποίηση» της Ευρώπης.

Ποια είναι η θέση της χώρας μας στο νέο γίγνεσθαι που θα διαμορφωθεί συντομότατα;

Είμαστε σε θέση να διαμορφώσουμε μια ενιαία στρατηγική αντιμετώπισης των νέων δεδομένων;

Με ποιες προϋποθέσεις θα συμμετέχει, και σε ποια θέση θα βρίσκεται η χώρα μας στη «νέα» Ευρώπη;

Αναδημοσίευση από bankingnews.gr