ΟΙ ΜΕΤΑΛΛΩΡΥΧΟΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΗ!

Στο κατάμεστο "Μηχανουργείο" του Τεχνολογικού Πολιτιστικού Πάρκου Λαυρίου Λαυρίου,  η Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων Μεταλλουργών του ΕΜΠ γιόρτασε τα 70 χρόνια λειτουργία της με ένα θέμα που δεν σηκώνει ...αντιρρήσεις, τον μεταλλωρύχο του κόσμου! 

Κι έναν ομιλητή γλαφυρό που δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανείς την αμεσότητά του προς το κοινό, όσο εκπαιδευμένο ή ανεκπαίδευτο: τον κοσμήτορα της Σχολής ΜΜΜ κ. Δ. Καλιαμπάκο..

Μπορεί να προτίμησε να μη μας δείξει ο Δημήτρης την τηλεοπτική σειρά των Λαυρεωτικών του 1981-82 και  τις ελληνικές ταινίες που έχουν γυριστεί  για το Λαύριο (Ουτοπία1961)  αλλά και για το σμυρίγλι της Νάξου, μπορεί -ηθελημένα άλλωστε- να μην εστίασε στον Έλληνα μεταλλωρύχο, εντούτοις έκανε κάτι σπάνιο για Έλληνα ομιλητή: ιχνηλάτησε, μετά από έρευνα, τον διαχρονικό μεταλλωρύχο απανταχού της γης, τον μεταλλωρύχο πολίτη του κόσμου, τον μεταλλωρύχο της εβδόμης τέχνης και της μουσικής σκηνής!

Και μαζί με τον μεταλλωρύχο ως παγκόσμια φιγούρα του μόχθου αλλά και της υπερηφάνειας και της συλλογικότητας,  ιχνηλάτησε με επιτυχία και το περιβάλλον του: την γυναίκα του, την οικογένειά του, τον κοινωνικό του περίγυρο..

 

Χρησιμοποίησε έναν πρωτότυπο τρόπο για να ανιχνεύσει και να οριοθετήσει την ταυτότητα αυτή: το αποτύπωμα της στην τέχνη, τα καθημερινά τεχνουργήματα που διηγούνται το σκληρό μόχθο, τις αντιξοότητες, τις ελπίδες, τους αγώνες αυτού του περήφανου κλάδου. Αλλά και τις επιρροές της σε αυτό που ονομάζεται υψηλή τέχνη, σε καλλιτέχνες που έχουν εμπνευστεί από το σκληρό αλλά και γοητευτικό κόσμο των μεταλλωρύχων.

Με πολύ μουσική, κινηματογράφο και όχι μόνο. Μας θύμισε το Sixteen Tons, το Big Bad John, το διαβολικό Potosí, το The 33 για τους μεταλλωρύχους της Χιλής και πολλά άλλα που δεν ξέραμε...

Ο κόσμος της μεταλλείας είναι ένας κόσμος υπέρβασης, ένας κόσμος που δεν χρειάζεται ρετουσάρισμα για να τον προσαρμόσεις στα υπερβατικά δεδομένα της τέχνης. Είναι από μόνος του έτοιμος να δώσει στον καλλιτέχνη την ειδοποιό διαφορά που αναζητεί. Από το απλό λατομείο, μέχρι τον κόσμο των υπογείων..

Όπως εξήγησε ο κ. Καλιαμπάκος, το Λαύριο δεν επελέγη τυχαία. Οι σημερινοί του κάτοικοι στην μεγάλη τους πλειοψηφία έχουν πατεράδες και παππούδες που έζησαν μια ζωή στα μεταλλεία και στη μεταλλουργία. Ιχνηλατώντας την ταυτότητα των μεταλλωρύχων όλου του κόσμου πιστεύουμε ότι θα ρίξουμε περισσότερο φως και σε αυτούς τους ανθρώπους. Και ίσως απρόσμενα, μάθουμε περισσότερα τόσο για τα σημερινά χαρακτηριστικά της τοπικής κοινωνίας όσο και για την αύρα μιας ισχυρής παγκόσμιας παράδοσης που μπορεί να γεμίσει τα πανιά μας σε δύσκολους καιρούς.

Συγχαρητήρια λοιπόν!

Μακάρι την επόμενη φορά να έχουμε επί σκηνής και σύγχρονους μεταλλωρύχους του τόπου μας, να τους παρουσιάσουμε και να ανιχνεύσουμε την ταυτότητα του σημερινού Έλληνα μεταλλωρύχου...

Αναδημοσίευση από elladitsamas.blogspot.gr