ΠΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΚΑΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΤΗΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ?

Του Δρ. Γεωλογίας Νικολάου Αρβανιτίδη

Σε νέες περιπέτειες η μεταλλευτική επένδυση στη Χαλκιδική στη βάση μιας καθαρά πολιτικής προσέγγισης με χαρακτηριστικό γνώρισμα για άλλη μια φορά την αντίφαση και την προχειρότητα της απόφασης. 

Επιλέγει λοιπόν η κυβέρνηση να στείλει το μέλλον της επένδυσης στη διαιτησία σε μια προσπάθεια να μην τα "χαλάσει"με αντιμεταλλευτικές ομάδες της περιοχής τις οποίες στήριξε προεκλογικά μήπως μπορέσει έτσι να διασώσει τουλάχιστον κάποιο ιδεοληπτικό της προπύργιο. Αλλά είναι αυτός σοβαρός λόγος για να θέσεις σε κίνδυνο μια διεθνούς εμβέλειας επένδυση?

Να ρισκάρεις την ανάδειξη και προβολή μιας φιλικής επενδυτικής φυσιογνωμίας που υποστηρίζεις ότι οραματίζεσαι για την Ελλάδα? Γιατί επί της ουσίας κάποιο επιστημονικό, στρατηγικό ή ακόμη διαχειριστικό πρόβλημα δεν φαίνεται να υπάρχει.

Τα απόλυτα εκμεταλλεύσιμα κοιτασματολογικά αποθέματα είναι βεβαιωμένα και περιμένουν την αξιοποίηση τους. Οι αρμόδιες διοικητικές υπηρεσίες του κράτους έχουν δώσει την μία μετά την άλλη σχετικές εγκρίσεις, το ΣΤΕ τοποθετηθεί σε όλες τις περιπτώσεις υπέρ του έργου, οι μεταλλευτικές και κατασκευαστικές εργασίες σε όλα τα μέτωπα βαίνουν προοδευτικά και ήδη πάνω από 2450 εργαζόμενοι βρίσκουν πλήρη απασχόληση. 

Μετά από όλα αυτά αναρωτιέσαι πραγματικά ποιο θα είναι το περιεχόμενο και ο στόχος της διαιτησίας; Και προφανώς δεν είναι παράξενο και περίεργο που η εξέλιξη αυτή γίνεται διεθνής είδηση. Πάντα υπάρχουν θέματα και προβλήματα που πρέπει και μπορούν να λυθούν στο πλαίσιο μιας βιομηχανικής δραστηριότητας. Για την διευθέτηση τους δεν χρειάζεται οποιαδήποτε διαιτητική διαδικασία. 

Αρκούν συγκεκριμένα εκτελεστικές αποφάσεις της υπεύθυνης πολιτείας και λειτουργικές αδειοδοτήσεις αρμόδιων διοικητικών υπηρεσιών. Το κάνεις ή δεν το κάνεις. Αυτό το χρονικά ατελείωτο ταξίδι στο άγνωστο δεν ευνοεί κανένα.