ANTIGOLD: Η ΦΑΣΙΖΟΥΣΑ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΣΑ? #SKOURIES

Τις μέρες που πέρασαν η κοινωνία της ΒΑ Χαλκιδικής είδε σε επανάληψη την "ταινία" της εφαρμογής της δύναμης του δήθεν λαϊκού, αλλά επί της ουσίας συστημικού antigold φασισμού.

Είδε ότι μια κυβερνητική βουλευτίνα, ένας εκτελών χρέη δημάρχου Αριστοτέλη και 50 "στρατιώτες" του πεζοδρομίου αρκούν για να παυθεί η δημοκρατία, η ελευθερία έκφρασης και άποψης  προσανατολισμό με συνοπτικές διαδικασίες.

Πιο απλά; Να απαγορεύσουν με το έτσι θέλω σε μια εταιρεία που έχει επενδύσει 1 δις δολάρια στο μεταλλευτικό πεδίο της Χαλκιδικής να αρθρώσει λόγο σε ένα συνέδριο που υποτίθεται αφορούσε την ανάπτυξη της περιοχής.

Είναι αλήθεια ότι με τους «επαγγελματίες» δεν μπορείς να αντιπαρατεθείς, καθώς εκείνοι ξέρουν πως και πότε να χτυπήσουν για να επιβάλλουν τα συμφέροντα τους. Έχουν εκπαιδευτεί γι΄αυτές τις καταστάσεις. Άλλωστε να μην ξεχνούμε ότι από την Ιερισσό έχει παρελάσει η αφρόκρεμα του παγκοσμίου ακτιβίζεσθαι. Η Κλάιν, ο Κλίφορντ, ο Ρενού κλπ…

Κάποιοι antigold είναι ήδη επαγγελματίες ακτιβιστές – βετεράνοι, που είτε πέρασαν με αξιοσημείωτη επιτυχία τις κλίμακες τους ακτιβισμού και αναγνωρίζονται ως «γκουρού», είτε συνεχίζουν και διακρίνονται με ανάλογη επιτυχία στις κλίμακες του πολιτικού στίβου.

Στον αντίποδα, ο μεταλλωρύχος, ή ο μεταλλειολόγος μηχανικός, δεν μπορεί να γίνει  ακτιβιστής. Και αν γίνει περιστασιακά δεν γίνεται να ακτιβίσει με τον… φυσικό τρόπο που ακτιβίζουν οι εν δυνάμει οικοπεδοφάγοι με μανδύα οικολόγου.

Ας μην όμως υποτιμούν όλοι αυτοί την συσσωρευμένη οργή και την αγανάκτηση των παραγωγικών και φιλήσυχων κατοίκων και εργαζόμενων της ΒΑ Χαλκιδικής, που δεν ενοχλούν και δεν πειράζουν, όλα αυτά τα χρόνια αυτούς που καθημερινά «εργάζονται» για να τους κόψουν το μεροκάματο, μέρος του οποίου καρπώνεται (μέσω φόρων και εισφορών) ο παρασιτικός… οικο(πεδο)λόγος για να κάνει τους δήθεν αγώνες του μέσα από κρατικοδίαιτες, ΜΚΟ, συλλογικότητες και οργανώσεις.

Και καλό θα ήταν να μην χρειαστεί ποτέ ο παραγωγικός άνθρωπος να πέσει στο επίπεδο του επαγγελματία ακτιβιστή ή διαδηλωσάκια. Η βία άλλωστε δεν πρέπει να είναι όχι μόνο πρακτική επιλογή, αλλά ούτε καν σκέψη προς επιλογή.

Από την άλλη πλευρά, ο φασιστικός τρόπος με τον οποίο πέρασε ο λόγος των antigold στο συνέδριο της ANETXA, ασχέτως αν πανηγυρίζεται από εκείνους ως αποτέλεσμα της δυναμικής της μέσα στην τοπική κοινωνία, γνωρίζουν πρώτοι εκείνοι ότι και δεν είναι έτσι, αλλά και ότι ήταν μια ήσσονος σημασίας νίκη.

Και ξέρουν ακόμη καλύτερα πως χωρίς την απειλή των τραμπουκισμών και την κάλυψη τους από τη νυν εξουσία δεν θα περνούσε ο τσαμπουκάς τους. Αλλού γι΄αυτούς είναι το μείζον και ξέρουμε όλοι ποιο είναι. Η οριστική παύση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην Χαλκιδική για να γίνουν 317.000 μεταλλευτικά στρέμματα «άρτια και οικοδομήσιμα». Εδώ είναι που έχει πάρει φωτιά το παρασκήνιο στο οποίοι δρούν και λειτουργούν.

Αυτό που όμως είναι χρήσιμο να καταλάβουμε είναι ότι αυτές οι κινήσεις χωρίς πλάτες δεν γίνονται. Είναι βέβαιο πως η κ. Ιγγλέζη δεν θα έκανε όλα όσα έκανε και είπε, αν η κυβέρνηση δεν ήταν σύμφωνη με τις απόψεις και τις δράσεις της. Όχι μόνο προχθές, αλλά από παλιά.

Επομένως, ας κάνουμε τις αναγωγές και ας δούμε τι σημαίνει αυτό για τη μεγάλη εικόνα, που έχει να κάνει με την ομαλή και απρόσκοπτη διαδικασία έγκρισης των επιμέρους αδειών και της διαιτησίας.

Ας μην έχουμε αυταπάτες... Έχουμε να δούμε πολλά επεισόδια ακόμη στο αγαπημένο σήριαλ της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ “#Skouries”.

Αν δεν θέλουμε να δούμε τη φασίζουσα antigold μειοψηφούσα γκρούπα να γίνεται και αποφασίζουσα για τις τύχες της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολιτών του Δήμου Αριστοτέλη, θα πρέπει να λάβουμε τα μέτρα μας.

Η φωνή της πλειοψηφούσας μεταλλευτικής κοινότητας πρέπει να ακούγεται σταθερά και δυνατά μέσα από ειρηνικές δράσεις και θεσμικές πρωτοβουλίες. Με πιο απλά λόγια θα πρέπει η δημοκρατία να προλαμβάνει τον συστημικό antigold φασισμό. Δεν είναι απλό. Απαιτούνται πολλοί παράμετροι να λειτουργήσουν. Αλλά πρέπει να γίνει η προσπάθεια. Δεν χωρούν αναβολές και απογοητεύσεις.

Η βία και οι τραμπουκισμοί είναι "εργαλεία" εκείνων που απολαμβάνουν τη χρήση τους, γιατί έτσι τους έμαθαν κάποιοι άλλοι ότι είναι η "καλύτερη λύση". Δυστυχώς οι τέτοιου τύπου μειοψηφίες έτσι έχουν μάθει να επιβάλλονται...