ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΡΕΣΠΩΝ: ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ Η ΠΡΟΣΗΛΩΣΗ ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΑΓΑΠΗ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ

Το ζήτημα της ονοματοδοσίας της γειτονικής χώρας σε «Βόρεια Μακεδονία» μαζί με την ταυτόχρονη εκχώρηση γλώσσας και ταυτότητας από μέρους μας, όπως αναμένονταν, εξελίσσεται σε νέα ρουφήχτρα του πολιτικού συστήματος της χώρας, μετά τα μνημόνια, που άλλαξαν τον πολιτικό χάρτη.

Ο Ελληνικός λαός στην συντριπτική πλειοψηφία του θεωρεί ετεροβαρή, κακή όσο και επιζήμια την συμφωνία που υπέγραψε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας τον περασμένο Ιούνιο στις Πρέσπες με τον Σκοπιανό ομόλογο του Ζόραν Ζάεφ.

Το εξόχως περίεργο, σε βαθμό παρεξήγησης, στην υπόθεση αυτή είναι πως τόσο ο πρωθυπουργός όσο και η κυβέρνηση του δεν δίνουν τον λόγο στο λαό και το τεράστιο ερώτημα είναι: ΓΙΑΤΙ;

Οι εταίροι της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για υποθέσεις όπως: 

• η συζήτηση παραχώρησης του νερού της Θεσσαλονίκης σε ιδιωτικές εταιρείες, 
• η εξόρυξη χρυσού στην Χαλκιδική, 
• η παραμονή μας ή όχι στην ζώνη του ευρώ και 
• πολλές άλλες υποθέσεις πανελλήνιου ή περιφερειακού ενδιαφέροντος θεωρούσαν επωφελή και κρίσιμη την προσφυγή στην ετυμηγορία του κυρίαρχου ελληνικού λαού.

Γι’ αυτό το λόγο άλλωστε, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επέμεναν και κατόρθωσαν την διενέργεια του άτυπου δημοψηφίσματος μαζί με τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2014 στην Θεσσαλονίκη κατά της ιδιωτικοποίησης του νερού.

Κάτι αντίστοιχο σε πανελλήνια όμως έκταση και με παγκόσμια διάσταση είχαμε με το δημοψήφισμα του Ιουνίου του 2015 για την παραμονή μας ή όχι στο ευρώ, ασχέτως αν ο κ. Τσίπρας μετέτρεψε το «όχι» του ελληνικού λαού σε «ναι», ενώ να μην λησμονούμε πως οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ ήταν οι πρώτοι, που καταχώρησαν την  εκλογική νίκη του Γιάννη Μίχου στον δήμο Αριστοτέλη το 2014 με ποσοστό 51% και 571 ψήφους διαφορά έναντι του Χρήστου Πάχτα, ως δημοψηφισματική νίκη κατά της επένδυσης χρυσού.

Όλα αυτά όμως για να... θεωρηθούν από την μεριά τους και να αποτελέσουν μέρος της ρητορικής και της επιχειρηματολογίας τους προηγήθηκαν εκλογές και δημοψηφίσματα.

Τώρα για ένα κρίσιμο όσο και μείζον εθνικό θέμα, πως ανέχεται η ευαίσθητη δημοκρατική συνείδηση των κυβερνητικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ, την μη προσφυγή στην λαϊκή ετυμηγορία;

Εδώ στην πατρίδα του μέγιστου Μακεδόνα Φιλοσόφου, που είναι η κ. Ιγγλέζη, ο κ. Ζουμπάς και υπόλοιποι antigold υπερπατριώτες (μεταξύ αυτών και ο ιδρυτής του antigoldgr.org) που κατά καιρούς έσκισαν τα ιμάτια τους στο όνομα και στην ιστορία της πατρίδας του Αριστοτέλη, του Αγίου Όρους και των αρχαιολογικών ευρημάτων τους;

Γιατί αποφεύγουν τώρα, όπως ο έξω απ' εδώ το λιβάνι την διενέργεια δημοψηφίσματος για την Μακεδονία, όπως ζητούσαν επίμονα πριν 6 χρόνια και σχεδόν κάθε μέρα για την επένδυση χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική; Σε τέτοιο βαθμό που από μόνοι τους έφταναν στο σημείο να κατασκευάζουν ηλεκτρονικά γκάλοπ σε φιλικές ιστοσελίδες, επειδή πίστευαν στο δήθεν συντριπτικό πλειοψηφικό ρεύμα και δυναμική τους.

Ειλικρινά… Είναι απορίας άξιο, πως μπορεί και αισθάνεται υπερήφανη η κ. Ιγγλέζη γι’ αυτή την συμφωνία, όπως τόνισε χθες στην ομιλία της, όπως αντίστοιχα και για την ενίσχυση των θεσμών και της δημοκρατίας, που υποτίθεται πως έφερε κατά την γνώμη της η ετερόκλητη συγκυβέρνηση, όταν δεν λαμβάνεται υπόψη η βούληση του 80% και πλέον του ελληνικού λαού…

Για την ακρίβεια, δεν λήφθηκε ποτέ υπόψη εδώ και 1 ½ χρόνο που σοβεί αυτή η διαδικασία με πρωτοβουλία του κ. Αλέξη Τσίπρα.

Ευχόμαστε έστω την ύστατη στιγμή να επικρατήσει η λογική και η δημοκρατική ευαισθησία απέναντι στους θεσμούς, ιδίως από τους Μακεδόνες βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

Ο σεβασμός στην δημοκρατία και η αγάπη στην πατρίδα του Αριστοτέλη και του Αγίου Όρους δεν γίνεται να είναι επιλεκτικές.

Όταν συμβαίνει αυτό, δεν υπάρχει ούτε ειλικρινής σεβασμός, ούτε βεβαίως αγάπη...