ΚΡΗΤΗ: HUB ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΕΞΕΔΡΩΝ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΘΡΑΚΩΝ?
Ο πρώην υπουργός Ενέργειας κ. Μανιάτης σε πρόσφατη συνεδρία
της Μόνιμης Επιτροπής Έρευνας και Τεχνολογίας της Βουλής προέβη σε ορισμένες
σημαντικές αποκαλύψεις, [1].
Καταρχήν ο κ. Μανιάτης αποκάλυψε το γεγονός ότι ελληνικές
εταιρείες είναι σε τεχνική θέση να φέρουν σε πέρας την κατασκευή των μεταλλικών
σωληνώσεων για τον αγωγό East Med ο οποίος θα ενώνει το Ισραήλ, την Κύπρο και
την Ελλάδα μέσω της Κρήτης.
Ο αγωγός East Med θα τροφοδοτεί με φυσικό αέριο την
ΕΕ. Όταν ανακαλυφθούν και τα ελληνικά κοιτάσματα νοτίως της Κρήτης τότε ο
συγκεκριμένος αγωγός θα τροφοδοτείται και με το φυσικό αέριο της νοτίου Κρήτης.
Γιατί αυτό είναι σημαντικό; Όπως εξήγησε ο κ. Μανιάτης, εδώ
και πάρα πολύ καιρό, υπήρχαν δύο μόνιμα επιχειρήματα τα οποία χρησιμοποιούνταν
από συγκεκριμένο πανίσχυρο λόμπι το οποίο αντιτίθονταν στην κατασκευή του East
Med: το ένα επιχείρημα ήταν ότι ο αγωγός αυτός είναι τεχνικά ανέφικτος καθώς τα
βάθη της Μεσογείου είναι μεγάλα. Ως εκ τούτου δεν θα άντεχε ο αγωγός την πίεση
σε αυτά τα μεγάλα βάθη.
Το δεύτερο επιχείρημα ήταν ότι εξαιτίας αυτού του γεγονότος
ο αγωγός θα ήταν οικονομικά ασύμφορος. Όμως, από πού προέρχεται αυτό το
πανίσχυρο – και με πάρα πολλά χρήματα – λόμπι το οποίο αντιτίθεται ακόμη και
σήμερα σθεναρά στην κατασκευή του East Med; Από την Τουρκία!
Το χειρότερο;
Δυστυχώς, ακόμη και σήμερα, Έλληνες πολιτικοί, ακαδημαϊκοί διαφόρων ειδικοτήτων
και ΜΚΟ υιοθετούν, έστω και εν αγνοία τους, τα επιχειρήματα του συγκεκριμένου
τουρκικού λομπι!
Αυτό, για όσους ασχολούμαστε με αυτά τα θέματα δεν προκαλεί
καμία έκπληξη. Εδώ και πάρα πολύ καιρό π.χ. έχω αναφερθεί σε άρθρα μου στο
ερώτημα «ποιοί δεν θέλουν την αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων»;
Στις 27 Οκτωβρίου 2018 είχα αναφέρει: «Οι αποχρώσες
ενδείξεις καταδεικνύουν ότι θα υπάρξουν απαράδεκτες καθυστερήσεις για την
τελική έγκριση και κατακύρωση των συμβάσεων κοιτασμάτων των υδρογονανθράκων της
Κρήτης από τη Βουλή. Το γεγονός αυτό θα ήταν δυνατόν να οδηγήσει τις
ενδιαφερόμενες εταιρείες σε παραίτηση από τις υποχρεώσεις τους. Παράλληλα το
γεγονός αυτό θα ικανοποιούσε απόλυτα σημαντικά μακροπρόθεσμα συμφέροντα
εισαγωγών υδρογονανθράκων από το εξωτερικό (Ρωσία, Ιράν). Η δε Τουρκία θα
χαιρόταν ιδιαιτέρως από μία τέτοια εξέλιξη», [2].
Ποιοι θα χάσουν λοιπόν από την αξιοποίηση των ελληνικών
υδρογονανθράκων; Το γράφω ξεκάθαρα: η Ρωσία, το Ιράν, η Τουρκία και διάφορα
ευρωπαϊκά συμφέροντα συνδεδεμένα με τις ΑΠΕ. (Οι αναγνώστες μπορούν επίσης να
διαβάσουν και άλλες ενδεικτικές αναφορές στις παραπομπές [3], [4], και [5]). Σε
ένα από αυτά τα άρθρα μου είχα προειδοποιήσει:
«Ορισμένοι/ες εντός και εκτός
της χώρας, ας γνωρίζουν πως ο ελληνικός λαός γνωρίζει τη στρατηγική που ίσως
σκέφτονται να εφαρμόσουν».
Ας ελπίσουμε λοιπόν, ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί,
ΜΚΟ και ακαδημαϊκοί διαφόρων ειδικοτήτων να μη λειτουργήσουν ακόμη μία φορά,
έστω και εν αγνοία τους, ως Πέμπτη Φάλαγγα της Ρωσίας, του Ιράν και της
Τουρκίας ενάντια στην αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων, και της Κρήτης
ειδικότερα. (Στο παρελθόν είχαν παρατηρηθεί μέχρι και «περίεργες» διαρροές στον
Τύπο για κλείσιμο της Σχολής ΜΗΧΟΠ του Πολυτεχνείου Κρήτης. Αυτό φυσικά σε
καμία περίπτωση δεν ισχύει).
Κανείς δεν θέλει να πιστέψει ότι θα μπορούσαν να υπάρξουν
Έλληνες πολιτικοί, ΜΚΟ και ακαδημαϊκοί διαφόρων ειδικοτήτων οι οποίοι θα
μπορούσαν να χρηματίζονται από διάφορα ρωσικά, ιρανικά και τουρκικά λόμπυ ώστε
να παρεμποδιστούν οι έρευνες, μέσω της γραφειοκρατίας και της καταστροφολογίας,
για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες. Αυτό θα αποτελούσε όνειδος για την Ελλάδα.
Το δεύτερο γεγονός που αποκάλυψε ο κ. Μανιάτης είναι το όραμα
που υπάρχει ώστε να μετασχηματιστεί η Ελλάδα σε μεγάλο τεχνικό κέντρο (hub)
συντήρησης, υποστήριξης και κατασκευής εξεδρών άντλησης υδρογονανθράκων και
κατασκευής αγωγών φυσικού αερίου!
Στη Μεσόγειο, όπως ανέφερε ο κ. Μανιάτης,
αυτή τη στιγμή υπάρχουν πάνω από 1000 εξέδρες άντλησης υδρογονανθράκων οι
οποίες απαιτούν διαρκή συντήρηση κ.λπ. (Σ.Σ.: Αλήθεια, πόσοι σεισμοί και πόσες
περιβαλλοντικές καταστροφές έχουν συμβεί μέχρι σήμερα στη Μεσόγειο εξαιτίας
αυτών των χιλιάδων εξέδρων άντλησης υδρογονανθράκων;
Καμία. Αυτό ως απάντηση σε
ορισμένους καταστροφολάγνους). Με δεδομένο την κατασκευή του East Med τότε
σίγουρα θα απαιτηθεί ακόμη μεγαλύτερη ανάγκη για τεχνική υποστήριξη σε πολλαπλά
επίπεδα.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Χιλιάδες θέσεις εργασίας! Στο σημείο
αυτό ας γίνει η επίκληση ενός γεγονότος από τη δεκαετία του 1950. Αντιγράφω από
ένα εξαιρετικό και σπάνιο βιβλίο με τίτλο: «Τα Χανιά – 100 χρόνια από την Ένωση
στο 2013», της κ. Αιμιλίας Κλάδου – Μπλέτσα, Έκδοση ΤΕΕ, Τμήμα Δυτικής Κρήτης,
2013. Το βιβλίο αυτό αποτελεί κόσμημα για την ιστορία των Χανίων. Μακάρι να
ξαναεκδοθεί.
Γράφει λοιπόν η κ. Κλάδου – Μπλέτσα: «Τη δεκαετία του 1950 μεγάλο
μέρος των πολιτών (Σ.Σ.: εννοεί των Χανίων) θεωρεί ότι η εγκατάσταση ναυπηγικής
βάσης στη Σούδα θα λύσει τα οικονομικά προβλήματα του τόπου. Για το λόγο αυτό
συγκαλείται σύσκεψη στη νομαρχία, αποστέλεται σχετικό διάβημα στο υπουργείο
Συντονισμού και πραγματοποιείται επαφή με τον Ωνάση και το Νιάρχο.
Ο Νιάρχος,
με ομάδα εμπειρογνώμων, έρχεται στη Σούδα στις 2/10/1956. Πλεονεκτεί η Σούδα,
ισχυρίζεται, έναντι των λοιπών υποψηφίων περιοχών. Όμως στις 10/10/1956 ξεσπάει
ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή. Φθάνουν στη Σούδα οι Αμερικανοί της περιοχής και
ναυλοχούν τα δεξαμενόπλοια του Νιάρχου και του Ωνάση. Τελικά η εγκατάσταση των
ναυπηγείων ανατίθεται στον Σταύρο Νιάρχο και πραγματοποιείται στο Σκαραμαγκά».
Ο Νιάρχος υπήρξε οραματιστής. Προφανώς είχε «δει» πολλά
πλεονεκτήματα στην Κρήτη. Ωστόσο, οι τότε γεωπολιτικές συγκυρίες δεν επέτρεψαν
την υλοποίηση του οράματός του. Όμως τα σημερινά γεωπολιτικά δεδομένα ίσως το
επιτρέπουν έστω με διαφορετικό τρόπο και σε διαφορετικό χώρο.
Με σημερινούς όρους, θα μπορούσε λοιπόν να μετατραπεί η
Κρήτη σε κέντρο (hub) κατασκευής εξέδρων άντλησης υδρογονανθράκων και αγωγών
φυσικού αερίου; Γιατί όχι; Εννοείται με όρους βιώσιμης ανάπτυξης και υπό
αυστηρούς περιβαλλοντικούς κανονισμούς ώστε να προστατευθεί η χλωρίδα, η πανίδα
και ο τουρισμός.
Εύχομαι και ελπίζω να μη ξεκινήσει νέος γύρος
καταστροφολογίας από διάφορους πολιτικούς, ΜΚΟ και ακαδημαϊκούς διαφόρων
ειδικοτήτων…
* Ο Δρ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος είναι PhD Σχολής Μηχανικών
Ορυκτών Πόρων
ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ
Πηγή ανάρτησης: energypress.gr
ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ BLOG: Η αναδημοσίευση άρθρων δεν σημαίνει ότι το blog μας ταυτίζεται ή υιοθετεί τις απόψεις του εκάστοτε αρθρογράφου. Κινητήριος δύναμη αυτών των αναδημοσιεύσεων είναι το ενδιαφέρον και η τροφή για σκέψη και ανάλογες συζητήσεις που δύναται να προκαλέσουν. Προς πάσα αποφυγή τυχόν παρεξηγήσεων.
.JPG)
Σχόλια