ΕΚΘΕΣΗ ΠΙΣΣΑΡΙΔΗ: ΜΙΑ ΑΥΞΗΣΗ 1.000 ΕΥΡΩ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΣΤΟΝ ΕΡΓΟΔΟΤΗ 3.000 ΕΥΡΩ

Του Σπύρου Δημητρέλη

Τον απόλυτα στρεβλό, άδικο και αντιαναπτυξιακό χαρακτήρα του συστήματος φορολόγησης της μισθωτής εργασίας, ειδικά της μεσαίας τάξης, αναδεικνύει με αριθμούς η επιτροπή σοφών για την οικονομία υπό τον νομπελίστα καθηγητή Χριστόφορο Πισσαρίδη.

Στην έκθεσή της που παρέδωσε στον πρωθυπουργό περιλαμβάνονται μερικές πολύτιμες αλλά και χαρακτηριστικές διαπιστώσεις για το ύψος της φορολόγησης που προσομοιάζει περισσότερο σε "παροχή προστασίας" από την πλευρά του κράτους και λιγότερο σε μια υγιή σχέση φορολόγησης με ανταποδοτικό χαρακτήρα.

Οι μισθωτοί, κυρίως οι μεσαίοι και υψηλοί που προσφέρουν υψηλή προστιθέμενη αξία και συμβάλλουν  στη βελτίωση της παραγωγικότητας της οικονομίας εξοντώνονται φορολογικά και μαζί τους εξοντώνονται οι εργοδότες και κατ΄ επέκταση η απασχόληση και τα φορολογικά έσοδα.

Το ελληνικό φορολογικό σύστημα, όπως τονίζεται χαρακτηρίζεται από πολύ υψηλούς οριακούς φορολογικούς συντελεστές για τα μεσαία και τα υψηλή εισοδήματα από μισθωτή εργασία.

Την ίδια στιγμή αυτοί οι υψηλοί φορολογικοί συντελεστές επιβάλλονται σε μια περιορισμένη φορολογική βάση, δηλαδή μικρό σχετικά αριθμό μισθωτών ενώ στις τάξεις των εισοδημάτων από άσκηση επιχειρηματικής δραστηριότητας ενδημεί η φοροδιαφυγή και η παραοικονομία.

Εν ολίγοις αυτό που περιγράφεται στην έκθεση είναι ότι τα μεγάλα θύματα της φορολόγησης είναι όσοι έχουν μεσαίο και υψηλό εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες σηκώνοντας το βάρος και για πολλούς άλλους. Το ότι οι συντελεστές φόρων και ασφαλιστικών εισφορών είναι υψηλοί οδηγεί σε εκτόξευση του εργοδοτικού κόστους για την πρόσληψη και απασχόληση εργαζομένων με μεσαίο και υψηλό εισόδημα.

Το αποτέλεσμα είναι λιγότερες προσλήψεις, μικρότερες καθαρές αποδοχές, αντικίνητρα για επιπλέον εργασία και στο τέλος αναζήτηση τρόπων για φοροδιαφυγή.

Στην έκθεση αναφέρονται μερικά ενδεικτικά παραδείγματα: μισθωτός που λαμβάνει καθαρό μισθό 1000 ευρώ το μήνα (δηλαδή 14000 ευρώ ετησίως, καθώς δίνονται 14 μισθοί) κοστίζει περίπου 23000 ευρώ ετησίως στον εργοδότη του. Αν ο εργοδότης θέλει να δώσει καθαρή αύξηση στον εργαζόμενο 1000 ευρώ ετησίως, αυτό θα του κοστίσει περίπου 2000 ευρώ (με τα υπόλοιπα 1000 ευρώ να πηγαίνουν στο κράτος).

Μισθωτός που λαμβάνει καθαρό μισθό 2500 ευρώ το μήνα (δηλαδή 35000 ευρώ ετησίως) κοστίζει 76000 ευρώ ετησίως στον εργοδότη του, και το κόστος του εργοδότη για καθαρή αύξηση 1000 ευρώ στον εργαζόμενο είναι 3000 ευρώ (με τα υπόλοιπα 2000 ευρώ να πηγαίνουν στο κράτος).

Στην  έκθεση τονίζεται ότι η υπέρμετρη επιβάρυνση της μισθωτής εργασίας από φόρους και εισφορές, ειδικά στη μεσαία εισοδηματική κλίμακα, έχει αρνητικές συνέπειες στη διεθνή ανταγωνιστικότητα, στην παραμονή εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού στη χώρα, και στα κίνητρα για επίσημη εργασία.

Οι εργοδότες αντιμετωπίζουν δυσκολίες για να προσελκύσουν εργαζόμενους με ιδιαίτερες δεξιότητες, καθώς το μισθολογικό κόστος για να προσφέρουν έναν καθαρό μισθό που είναι ανταγωνιστικός διεθνώς είναι πολύ υψηλό.

Οι παρεμβάσεις

Για να αντιμετωπισθεί το πρόβλημα η επιτροπή προτείνει ένα πλέγμα παρεμβάσεων:

- νέα φορολογική κλίμακα με χαμηλότερους φορολογικούς συντελεστές. Να σημειωθεί ότι στην κατεύθυνση της μείωσης της φορολόγησης των μεσαίων και υψηλών εισοδημάτων περιλαμβάνεται η οριστική κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για όλους τους φορολογούμενους

- μείωση των ασφαλιστικών εισφορών

- κίνητρα για τη πραγματοποίηση και αποδοχή πληρωμών με τραπεζικά μέσα προκειμένου να περιοριστεί η φοροδιαφυγή

- στοχευμένες πολιτικές μειωμένων φορολογικών συντελεστών για όσους δραστηριοποιούνται σε κλάδους υψηλής φοροδιαφυγής και συμμορφώνονται, προκειμένου να περιοριστεί το ανταγωνιστικό-φορολογικό πλεονέκτημα όσων δραστηριοποιούνται στην άτυπη οικονομία.