ΤΣΙΠΟΥΡΑ ΖΥΜΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ… ΕΚΛΟΓΕΣ: ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ;

Βρισκόμαστε στην πολύ όμορφη και πολλά υποσχόμενη περίοδο της ζύμωσης και της απόσταξης τσίπουρου. Οι μύστες αυτής της διαδικασίας δεν κρατιούνται στην κυριολεξία, καθώς το σκηνικό που θα ξεδιπλωθεί μπροστά τους τον προσεχή μήνα έχει πολύωρη και πολυπρόσωπη συνύπαρξη, συνοδεία καλού φαγητού, εύθυμης μουσικής και φυσικά άφθονου τσίπουρου από το καζάνι!

Ας μην κρυβόμαστε. Αυτά είναι και τα κορυφαία συστατικά για την ανάπτυξη συζητήσεων, είτε με βέβαιη, είτε με αβέβαιη κατάληξη ως προς την εξαγωγή γόνιμων συμπερασμάτων. Τούτη η τελετουργική διαδικασία αποκτάει ακόμη μεγαλύτερη αξία στην τρέχουσα περίοδο, καθώς συμπίπτει με την προεκλογική περίοδο που διανύουμε ενόψει των βουλευτικών κι αυτοδιοικητικών εκλογών.

Είναι αλήθεια, πως οι προεκλογικές ζυμώσεις έχουν ξεκινήσει εδώ και πολύ καιρό, αλλά με την συνοδεία… μπαγιάτικου τσίπουρου με ότι αυτό συνεπάγεται για την πορεία των ζυμώσεων. Άραγε η έλευση του φρέσκου ηδύποτου θα φέρει και φρεσκάδα σε πολιτικές θέσεις και ιδέες που απαιτούνται για την υπέρβαση της πολυμέτωπης κρίσης που ζούμε;

Η μέχρι τώρα πεπατημένη δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας, καθώς η πολιτική που ασκείται στην Ελλάδα, είτε στην κεντρική πολιτική σκηνή, είτε στην αυτοδιοικητική σκηνή είναι ξεκάθαρα μικρο – πολιτική, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Και αυτό ίσως γίνεται και εξεπιτούτου με σκοπό να κοπεί η διάθεση πάρα πολλών πολιτών που θέλουν να συμμετέχουν ενεργά στα κοινά με όρους ισονομίας, ισηγορίας και ισοπολιτείας.

Η μεγάλη εικόνα με όραμα και στόχευση για την κοινή ωφέλεια λαού και της πολιτείας κρύβεται συνήθως πίσω από την παραζάλη της μέθης για εξουσία. Μέχρι εκεί. Αν συμβεί αυτό ο στόχος επετεύχθη. Ο επόμενος στόχος που θέτει ο πολιτευόμενος είναι η διατήρηση των σκήπτρων της εξουσίας με οποιοδήποτε κόστος. Βλέπετε η μόνιμη εγκατάσταση στο «παράλληλο σύμπαν» απαιτεί θυσίες.

Άραγε έχουν αντιληφθεί οι υποψήφιοι την ανεπανάληπτη κρισιμότητα της χρονικής περιόδου; Τόσο αυτής που διανύουμε, όσο και αυτής που έρχεται με καλπασμό;

Αν ναι, τους ενδιαφέρει να αφήσουν ένα αποτύπωμα αυθεντικής πολιτικής παρέμβασης στα κοινά που θα αποφέρει οφέλη για την κοινωνία και την πατρίδα;

Θα μιλήσουν πλέον ανοιχτά και χωρίς κανένα φόβο για την αδήριτη ανάγκη άμεσης ενεργοποίησης του πρωτογενή τομέα παραγωγής συμπεριλαμβανομένης και της αξιοποίησης των ορυκτών πόρων της χώρας μας, χθες;

Θα εξηγήσουν σε όσους θέλουν να καταλάβουν πως η παραμικρή καθυστέρηση θα είναι ολέθρια προκαλώντας ανεπανόρθωτα ρήγματα στην ενεργειακή ασφάλεια, την εφοδιαστική αλυσίδα και εν τέλει στην κοινωνική συνοχή;

Ή θα συνεχιστεί αυτό το ατέρμονο γαϊτανάκι της μετατόπισης ευθυνών στους πρώην και στους επόμενους, το χάιδεμα αυτιών προς άγρα ψήφων και οι παρελκυστικές πρακτικές με μανδύα πολιτικής, που το μόνο που επιτυγχάνουν είναι η τόνωση του εμπορίου της φτώχειας με επιδοματικά αντίδωρα;

Τι θα γίνει; Θα τα καταφέρουμε να ξανασυστηθούμε και να στοιχηθούμε προς μια υγιή, ρεαλιστική και πάνω απ’ όλα ειλικρινή πολιτική και κοινωνική κατεύθυνση;

Δεν μπορεί να ευθύνεται πάντα για τα ολέθρια λάθη και τις αντίστοιχες παραλείψεις το «κακό» τσίπουρο και ο «στραβός» γυαλός.

Θα πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Και πολιτευτές και ψηφοφόροι.