ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΤΕΣ: ΧΩΡΙΣ ΨΗΣΤΑΡΙΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ;

Το ερώτημα που τίθεται δεν είναι ρητορικό. Είναι ένα ερώτημα που εμπεριέχει τεράστια αγωνία, καθώς στο διαδίκτυο κυκλοφόρησε βίντεο από οικολόγους (!!!…) κατασκηνωτές του Κακάβου, που τους δείχνει να ψήνουν σουβλάκια σε μια μεγάλη ψησταριά, ενώ ταυτόχρονα και λίγα μέτρα πιο μακριά από την ψησταριά, διακρίνεται και μια μικρή εστία φωτιάς (!!!) που τροφοδοτείται από κλαδιά δέντρων...

Και τα ερωτήματα δεν σταματούν εδώ. Πως γίνεται να αναγάγεις σε ιδεολογία με υπόβαθρο ακλόνητου φανατισμού την προστασία της φύσης και να πηγαίνεις να κατασκηνώνεις μέσα στο δάσος για να βρεθείς με ομοϊδεάτες σου σε συζητήσεις και δράσεις αναλόγου περιεχομένου και την ίδια στιγμή να δέχεται η συνείδηση σου το άναμμα φωτιάς για ψήσιμο κρεάτων μέσα στην καρδιά της αντιπυρικής περιόδου;

Δεν τους αγγίζει καθόλου τους ακτιβιστές της φύσης η εξόφθαλμη παράβαση του νόμου στην οποία προβαίνουν; Αδυνατούμε να πιστέψουμε, πως δεν γνωρίζουν πως καθ’ όλη την διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου απαγορεύεται το άναμμα και η διατήρηση για οποιοδήποτε σκοπό φωτιάς στην ύπαιθρο, πόσο μάλλον μέσα σε δάσος...

Επίσης, είναι δυνατόν να μην προβληματίζει τους οικολόγους κατασκηνωτές που βρίσκονται από την Παρασκευή 21 Ιουλίου στις Σκουριές το γεγονός, πως στον ημερήσιο χάρτη της Πολιτικής Προστασίας για τον κίνδυνο πυρκαγιάς, η Χαλκιδική βρίσκονταν και συνεχίζει να βρίσκεται μέχρι και την Παρασκευή 28 Ιουλίου μεταξύ υψηλής και πολύ υψηλής κλίμακας;

Η Ελλάδα και αυτό το καλοκαίρι δυστυχώς καίγεται απ’ άκρη σε άκρη. Πέρα από την ανθρωποθυσία των πιλότων του canadair και τον άτυχο κτηνοτρόφο στη Εύβοια, εκατοντάδες συνάνθρωποι μας έχασαν περιουσίες και κόπους μιας ζωής, συν του ο, τι συντελείτε και μια μείζονα περιβαλλοντική καταστροφή.

Άνθρωποι με τις ευαισθησίες των οικολόγων θα έπρεπε τουλάχιστον να δίνουν παραδείγματα στάσης και συμπεριφοράς με ύψιστο δείκτη προστασίας και υπευθυνότητας απέναντι στην φύση, αλλά και στο νόμο.

Μακάρι αυτά τα ανησυχητικά στιγμιότυπα που διαδραματίστηκαν στον Κάκαβο, να μην ξαναβρούν χώρο για μιμητικές συμπεριφορές.

Τέτοιου είδους “παιχνίδια” με την φωτιά μέσα σε δάση δεν μπορούν να δικαιολογηθούν. Πολύ περισσότερο όταν ο Κάκαβος στις 20 Μαρτίου 2016 γλίτωσε στην κυριολεξία από μια πύρινη λαίλαπα όταν ακτιβιστές του περιβάλλοντος έκριναν τότε σκόπιμο να γιορτάσουν τον ερχομό της άνοιξης (πάλι) με ψήσιμο κρεάτων. Φωτιά την οποία άναψαν και δεν φρόντισαν να σβήσουν πριν φύγουν από το σημείο...

Την ημέρα όμως εκείνη έπνεαν στην περιοχή πολύ ισχυροί άνεμοι εντάσεως 6 - 7 μποφόρ και αν δεν υπήρχε η ακαριαία αντίδραση εργαζομένων στα μεταλλεία σε συνδυασμό με την σωτήρια παρέμβαση των πυροσβεστικών δυνάμεων πολύ πιθανώς ο Κάκαβος να ήταν μια ανάμνηση επίγειου παραδείσου και ένας νυν κρανίου τόπος.

Φωτογραφικό στιγμιότυπο αρχείου από το συμβάν της 20ης Μαρτίου 2016