ΥΠΕΡΑΚΤΙΑ ΑΙΟΛΙΚΑ ΠΑΡΚΑ: ΤΑ ΥΨΗΛΑ ΚΟΣΤΗ ΧΑΜΗΛΩΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΗΧΗ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥΣ

Μειώνεται ο ενθουσιασμός για την ανάπτυξη υπεράκτιων αιολικών πάρκων, καθώς από τη μια τα κόστη περιορίζουν τα φιλόδοξα σχέδια ανάπτυξής τους διεθνώς, και από την άλλη μετ΄εμποδίων και καθυστερήσεων φαίνεται πως προχωράει το ελληνικό Εθνικό Σχέδιο Ανάπτυξης που αναμένεται για να προσδιορίσει τις περιοχές που θα μπορέσουν να αναπτυχθούν.

Τις δυσκολίες σε διεθνές επίπεδο λόγω του υψηλού κόστους κατασκευής τους, ανέδειξε η απόφαση της σουηδικής εταιρείας Vattenfall να εγκαταλείψει τα σχέδιά της για την ανάπτυξη του υπεράκτιου αιολικού πάρκου Norfolk Boreas, ισχύος 1,4 γιγαβάτ, στη Βρετανία λόγω του υψηλού κόστους. Πρόκειται για μια εξέλιξη που έρχεται σε συνέχεια του τελευταίου διαγωνισμού υπεράκτιων αιολικών στη Γερμανία, τα αποτελέσματα του οποίου, προκάλεσαν προβληματισμό ευρύτερα στον κλάδο.

Κι αυτό γιατί οι προσφορές που υποβλήθηκαν κυμάνθηκαν στα επίπεδα του κόστους κατασκευής, πράγμα που φέρνει στο προσκήνιο την ανάγκη για πρόσθετη στήριξη προκειμένου τα έργα να είναι βιώσιμα. Δηλαδή, το αυξημένο κόστος φτάνει στο σημείο να ανατρέπει τα δεδομένα των business plan των επενδυτών τόσο στην κατηγορία των αιολικών όσο και των φωτοβολταϊκών.

Η εικόνα στην ελληνική αγορά

Την ίδια στιγμή για την ελληνική αγορά υπεράκτιων, τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα καθώς δεν έχει γίνει ακόμη ούτε η αρχή, ενώ ο στόχος για έστω ένα πάρκο το 2030 φαίνεται δύσκολο να επιτευχθεί.

Η αρμόδια αρχή ΕΔΕΥΕΠ (Eλληνική Διαχειριστική Αρχή Υδρογονανθράκων) βρίσκεται στο τελικό στάδιο οριστικοποίησης του εθνικού προγράμματος με τις θαλάσσιες ζώνες όπου θα αναπτυχθούν τα πρώτα 2.000-2.500 MW υπεράκτιων αιολικών πάρκων, το προσχέδιο του οποίου αναμένεται να καταθέσει στο αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Ωστόσο, φαίνεται πως έχουν παρουσιαστεί πρόσθετα εμπόδια τα οποία ενδέχεται να μειώσουν περαιτέρω τις υποψήφιες περιοχές που αναμενόταν να είναι τουλάχιστον 5.

Η επιλογή των περιοχών προέκυψε στη βάση της αξιολόγησης μιας σειράς κριτηρίων (περιβαλλοντικά, χωροταξικά, οικονομικά, κοινωνικά και γεωπολιτικά) και έπειτα από μια συνεχή διαβούλευση με τα υπουργεία και τις εμπλεκόμενες αρχές αδειοδότησης (υπουργεία Αμυνας, Ναυτιλίας, Πολιτισμού, Εξωτερικών, Υπηρεσίες Αεροπορίας, Διεύθυνση Αλιείας, Διεύθυνση Περιβάλλοντος κ.λπ.), ώστε να αποφευχθούν εκ των προτέρων περιορισμοί που μπορεί να οδηγήσουν σε καθυστερήσεις.

Γεωπολιτικά κριτήρια, όπως για παράδειγμα τα έξι μίλια στις περιοχές του Αιγαίου και της Κρήτης, περιορίζουν σημαντικά το εύρος των ζωνών ανάπτυξης υπεράκτιων αιολικών στις συγκεκριμένες περιοχές, ενώ ο τουρισμός βάζει, αντίστοιχα, περιορισμούς στα όρια των θαλάσσιων ζωνών στις Κυκλάδες, που εμφανίζουν το πιο πλούσιο αιολικό δυναμικό. Το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης αναμένεται να οριστικοποιηθεί και να παραδοθεί στο ΥΠΕΝ από την ΕΔΕΥΕΠ και να ανακοινωθεί κατά πάσα πιθανότητα στη ΔΕΘ από τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.

Υπενθυμίζεται ότι οι περιοχές που είχαν αρχικά ανακοινωθεί ήταν η Κρήτη και συγκεκριμένα η θαλάσσια έκταση από τη Σητεία έως τον Ξηρόκαμπο, στις βόρειες ακτές του ανατολικού άκρου του νησιού και ανατολικά της Ιεράπετρας, το Βόρειο Αιγαίο μεταξύ Λήμνου και Αγ. Ευστρατίου, τα Δωδεκάνησα στον άξονα Ικαρίας – Πάτμου – Λέρου και οι Κυκλάδες και ίσως και η περιοχή ανατολικά της Εύβοιας, μένει να δούμε αν θα περιλαμβάνονται στο Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων.

Η μόνη ξεκάθαρη περιοχή σήμερα είναι η οριοθετημένη ζώνη της θαλάσσιας περιοχής της Αλεξανδρούπολης ως «Περιοχής Πρώτης Επιλογής ΑΠΕ» που θα φιλοξενήσει πιλοτικά έργα συνολικής ισχύος 600 MW μέσω ενός ειδικού καθεστώτος ανάπτυξης που θεσμοθετήθηκε με νομοθετική ρύθμιση προ διμήνου.

Σε θέση μάχης Ελληνες και ξένοι επενδυτές

Ο πρώτος κύκλος δημοπράτησης θαλασσίων οικοπέδων για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών πάρκων θα αφορά έργα ελάχιστης ισχύος 200-250 MW. To όριο, σύμφωνα με πληροφορίες, τίθεται στη βάση της μέγιστης δυνατής αποδοτικότητας των έργων και της διασφάλισης χαμηλής τιμής της παραγόμενης ενέργειας για τους καταναλωτές, αφού τα έργα θα λάβουν λειτουργική ενίσχυση για 20 χρόνια.

Εν αναμονή του πρώτου διαγωνισμού παραχωρήσεων, που βάσει του σχεδιασμού τοποθετείται το 2027, αλλά αναμένεται να καθυστερήσει κατά ένα χρόνο, έχουν συγκροτηθεί τα πρώτα επιχειρηματικά σχήματα μεταξύ Ελλήνων και ξένων επενδυτών. Συμφωνίες έχουν υπογράψει:

• η γερμανική RWE με τη HELLENiQ ENERGY,
• η ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή με την Ocean Winds (κοινοπραξία της πορτογαλικής EDPR και της γαλλικής Engie),
• η Mytilineos με τη δανέζικη Copenhagen Offshore Partners,
• η Motor Oil με την Abu Dhabi Future Energy Company (Masdar)
• και η Iντρακάτ με την Parkwind
• Εταίρο αναζητεί και η ΔΕΗ Ανανεώσιμες, η οποία βρίσκεται σε συζητήσεις με τρεις ξένες εταιρείες και τις πληροφορίες να τη φέρουν πιο κοντά στη γαλλική Total Eren.

Ισχυρό εξακολουθεί να είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, και το ενδιαφέρον της νορβηγικής Equinor, η οποία όμως μέχρι σήμερα δεν έχει έρθει σε συμφωνία με κάποια ελληνική εταιρεία.

Στην «κούρσα» πάντως προπορεύεται ο όμιλος Κοπελούζου και η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, για το πρώτο πιλοτικό αιολικό πάρκο στη θαλάσσια περιοχή της Αλεξανδρούπολης εντός της πρώτης «go-to area» στην Ελλάδα, δηλαδή εντός οριοθετημένης περιοχής, όπως προβλέπει η εργαλειοθήκη REPowerEU της Κομισιόν, στην οποία τα έργα ΑΠΕ προχωρούν με διαδικασίες ταχείας αδειοδότησης. 

Ο όμιλος Κοπελούζου έχει διασφαλίσει άδεια παραγωγής για θαλάσσιο πάρκο ισχύος 216 MW από το 2012 στην υπεράκτια περιοχή της Αλεξανδρούπολης ενώ στην ίδια περιοχή έχει σχέδια για αντίστοιχο έργο και η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ισχύος 485 MW.

Ο νόμος προβλέπει ότι στην περιοχή μπορεί να αναπτυχθούν πιλοτικά μέχρι 600 MW τα οποία και θα προχωρήσουν εκτός διαγωνιστικής διαδικασίας.

Πηγή: imerisia.gr