ΣΚΟΥΡΙΕΣ: ΒΑΖΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΥΡΩΠΗ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΞΟΡΥΚΤΙΚΟ - ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΧΑΡΤΗ

Η έκθεση που έδωσε πριν λίγες μέρες στη δημοσιότητα η παγκοσμίου βεληνεκούς συμβουλευτική εταιρεία McKinsey & Company έδωσε τροφή για μεγάλο προβληματισμό στην παγκόσμια εξορυκτική κοινότητα και τις αγορές. Μέσα σε μια 20ετία οι παραγωγικές εξορύξεις έχουν μειωθεί κατά το ήμισυ.

Η έκθεση συνδέει τη στασιμότητα με μη βιώσιμες συνθήκες εξόρυξης είτε λόγω απόστασης, είτε λόγω έλλειψης σύγχρονων εφαρμογών εξόρυξης,  που έχουν ωθήσει πολλά μεταλλεία ανά την υφήλιο κάτω από τις ιστορικές καμπύλες παραγωγικής απόδοσης. Η επιβράδυνση αυτή έρχεται τι στιγμή που η παγκόσμια ζήτηση για κρίσιμα ορυκτά αυξάνεται, καθιστώντας επείγουσα τη βελτίωση της παραγωγικότητας.

Παράλληλα στην έκθεση αναφέρεται, πως για να βελτιωθεί αυτή η εικόνα της παραγωγικής καθίζησης και στασιμότητας επιβάλλεται η χρήση καινοτόμων τεχνολογικών εξελίξεων που λαμβάνουν χώρα στην τεχνητή νοημοσύνη, τον αυτοματισμό, τη ρομποτική, την προηγμένη χημεία, την αδιάλειπτη συνδεσιμότητα σε απομακρυσμένες τοποθεσίες και την ηλεκτροδότηση.

Στοιχεία που ξεκάθαρα δύναται να δημιουργήσουν ευκαιρίες για καινοτομία υψηλότερου αντίκτυπου σε κρίσιμα σημεία της εξορυκτικής αλυσίδας που παρουσιάζουν συμφόρηση, συμπεριλαμβανομένης της φόρτωσης, της μεταφοράς, της τεμαχισμού και της επεξεργασίας.

Στην Ευρώπη όπου οι εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα μας ενδιαφέρουν περισσότερο, μέχρι πρότινος επικρατούσε το δόγμα: “Η Βόρεια Ευρώπη να παράγει και η Νότια Ευρώπη να καταναλώνει”. 

Τώρα όμως που το χάσμα αυτό έκλεισε, λόγω των ασύμμετρων γεωπολιτικών εξελίξεων, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες καλούνται να εντοπίσουν κοιτάσματα κρίσιμων ορυκτών για την ενεργειακή και την ψηφιακή μετάβαση με εμπορικό πρόσημο μέσω του προγράμματος RESourceEU.

Εδώ όμως αρχίζουν και οι μεγάλες δυσκολίες για τη γηραιά ήπειρο, καθώς για να πάρει την αναγκαία στροφή και μετέπειτα ευθυγράμμιση το σκάφος της, απαιτούνται χρηματοδοτικά εργαλεία για την έρευνα και τον εντοπισμό κοιτασμάτων, ευρεία κοινωνική άδεια και αποδοχή και απουσία γραφειοκρατικών αγκυλώσεων στην έκδοση αδειών και στην απονομή δικαιοσύνης.

Πράγματα που στην Ευρώπη δυστυχώς δεν είναι αυτονόητα και παραμένουν ζητούμενα παρά τις κοσμογονικές αλλαγές που συντελούνται σχεδόν καθημερινά. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η σχεδόν καθολική εξάρτηση της Ευρώπης σε ποσοστό 90% σε κρίσιμα ορυκτά από τρίτες χώρες και δη από την Κίνα.

Σε αυτή τη προσπάθεια απεξάρτησης που συντελείται, το εξορυκτικό προβάδισμα σε ένα κρίσιμο ορυκτό όπως είναι ο χαλκός το έχουν οι παραδοσιακές δυνάμεις. Δηλαδή, η Σουηδία, η Φινλανδία και η Πολωνία, οι οποίες ανέκαθεν είχαν πολιτικές φιλικές προς τις εξορύξεις.

Στη Νότια Ευρώπη το οικονομικό δόγμα “Ήλιος, θάλασσα και Rooms to let” που επικράτησε επί 5 σχεδόν δεκαετίες ,στις κρίσεις που βιώσαμε φανέρωσε αδυναμίες και παθογένειες που για να γιατρευτούν φαντάζει εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, με την συνοδευόμενη κοινωνική και πολιτική νοοτροπία απέναντι στις πάσης φύσεως εξορύξεις.

Μέσα σε αυτό το προβληματικό σκηνικό η επικείμενη λειτουργία του μεταλλείου χαλκού χρυσού στις Σκουριές της ΒΑ Χαλκιδικής φαντάζει σαν μια όαση μέσα στην έρημο της γενικότερης βιομηχανικής αδράνειας και απραξίας που επικράτησε στη Νότια Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες.

Ένα μεταλλείο το οποίο πριν καν λειτουργήσει έχει ήδη χαρακτηριστεί ως ένα "μεταλλείο - πρότυπο”, καθώς θα ενσωματώσει κορυφαίες πρακτικές και τεχνολογίες αιχμής σε όλες τις φάσεις της εξόρυξης, από την έρευνα έως την παραγωγή.

Θα διαθέτει δηλαδή όλα αυτά τα καινοτόμα χαρακτηριστικά που θέτει η έκθεση της McKinsey & Company ως βασική προϋπόθεση για την παγκόσμια αύξηση της παραγωγικής δυνατότητας των απανταχού μεταλλείων και ορυχείων.

Πριν από 4,5 χρόνια μια ανάρτηση του blog μας έφερε τον τίτλο: “Πράσινη Ενέργεια – Ο δρόμος της περνάει από τις Σκουριές”.

Οι εξελίξεις που τρέχουν δικαιώνουν τις προσπάθειες χιλιάδων εργαζομένων και κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής και όχι μόνο, οι οποίοι με αταλάντευτη υπομονή και επιμονή φέρνουν ένα τόσο σπουδαίο έργο στις ράγες της εκκίνησης.