Ο ΧΡΥΣΟΣ…ΤΟΥΣ ΦΕΡΝΕΙ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ!

Όλοι θυμόμαστε τη γνωστή διαφήμιση στα μέσα της δεκαετίας του 90, εταιρείας κοσμημάτων με τον τίτλο: «FA CAD 'ORO- Γιατί ο χρυσός μας φέρνει πιο κοντά», υπονοώντας ότι ένα δώρο από χρυσά κοσμήματα, γεφυρώνει τις όποιες αποστάσεις μεταξύ κάποιων που για κάποιο λόγο λείπει ανάμεσα τους το σημείο επαφής...

 

Στη Β/Α Χαλκιδική τα «επικοινωνιακά» μηνύματα αυτής της πάλαι ποτέ πετυχημένης διαφημιστικής καμπάνιας, έπειτα από 20 χρόνια, ξαναζωντανεύουν και παίρνουν σάρκα και οστά, μεταξύ ανθρώπων που σε επίπεδο πολιτικής ιδεολογίας δεν συναντιούνται ούτε στον ύπνο τους! Κι όμως, όπως φαίνεται όλοι αυτοί έβαλαν τελικά νερό στο κρασί τους… Έκαναν την καρδιά τους πέτρα…, για να ενώσουν τις «δυνάμεις» τους απέναντι στον μεγάλο τους εχθρό, την επένδυση χρυσού στο δήμο Αριστοτέλη.

 Χθες μάλιστα, αυτή η ετερόκλητη πολιτική συμμαχία και συνεύρεση "επιφανών" ακροδεξιών, συριζαίων, αναρχοαυτόνομων, δυσαρεστημένων πασόκων, νεοδημοκρατών και κομμουνιστών, της περιοχής μας, μπήκε κάτω από την ομπρέλα της «ο(δη.)(συ.)ας γνωστής πολιτικής αρχηγού», για να «γιορτάσουν» τη «στήριξη» της στον κοινό αγώνα. Ο κατά χρυσούς αγώνας τους έφερε πιο κοντά, σχεδόν κολλητά…!

Κατά την άποψη μας πρόκειται για ένα ακόμη επεισόδιο της πολυπαιγμένης σειράς «οι κατ’  επίφαση αγωνιστές  με  το προσωπείο της υποκρισίας», με πρωταγωνιστές και κομπάρσους αυτού του σήριαλ να φλερτάρουν επίμονα με την αυτόκαλλιεργημένη ασυδοσία τους,  σε βάρος του τόπου και της κοινωνίας.

Γιατί; Για έναν πολύ απλό λόγο. Πως χαρακτηρίζονται αυτοί οι οποίοι γλύφουν εξόφθαλμα  εκεί που υποτίθεται ότι φτύνουν; Πως χαρακτηρίζονται αυτοί η οποίοι έχουν εντάξει στην «πλούσια» επιχειρηματολογία τους τη μεταλλεία και τη μεταλλουργία χρυσού στο δήμο Αριστοτέλη, ως απότοκο της επαχθούς μνημονιακής πολιτικής και την ίδια ώρα χαριεντίζονται με μια φανατική  υποστηρίκτρια του μνημονίου;

 Πως αποκαλούνται αυτοί που τόσο  οι ίδιοι, όσο  και οι εντολοδόχοι τους «υποστηρικτές» με  ντουντούκα και ποντίκι «σκίζουν» τα ρούχα τους, για το ξεπούλημα της δημόσιας χρυσής  περιουσίας της Χαλκιδικής και σε ανύποπτη στιγμή, πλην όμως με μετά βαΐων και κλάδων υποδοχή, ανταλλάσουν υποσχέσεις(;) μικροπολιτικής «πίστης» με μια πολιτικό που έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή της στα άρθρα του μνημονιακής πολιτικής;

Και άντε καλά η γυναίκα πολιτικός, επαγγελματίας είναι και αναζητεί ψήφους. Οι ντόπιοι «αστειάτορες» της μικροπολιτικής τι παιχνίδια παίζουν και τι υπόσχονται; Λησμονούν η δεν ξέρουν τους αριθμούς των 3000 αιτήσεων συνδημοτών για μια θέση απασχόλησης στα μεταλλεία (Ξέρετε αυτή η «μειοψηφία» του δήμου Αριστοτέλη); Όπως επίσης αγνοούν τους ήδη 350 ήδη εργαζόμενους- «βολεμένους», όπως τους χαρακτηρίζουν, κρίνοντας προφανώς εξ ιδίων τα αλλότρια, που δίνουν καθημερινά τη μάχη τους προς το ζείν, αλλά και για την ενίσχυση του ΑΕΠ  της χώρας στον πρωτογενή τομέα παραγωγής;

 Ψιλά γράμματα μάλλον για όλους αυτούς, που έμαθαν να ζουν από το δημόσιο κορβανά και τη μεταπράτηση, χαντακώνοντας έτσι τον τόπο και την υπόλοιπη κοινωνία σε οικονομική και ανθρωπιστική κρίση. 

Εντέλει, αυτοί που ζουν από τη λάσπη που εκτοξεύουν και την απόδοση χαρακτηρισμών (μπομπολάκια, αργυρώνητοι κλπ) εναντίον όλων όσων έχουν διαφορετική άποψη, έχουν το θάρρος, το ανάστημα και τη γενναιότητα να κοιτάξουν την κοινωνία κατάματα και να ομολογήσουν ποιοι είναι απο πίσω τους και που στοχεύουν;

Τους προβληματισμούς αυτούς τους αφήνουμε στην κρίση του κόσμου για τούτη την πρόθυμη συμμαχία των αρνητών της ανάπτυξης και της ευημερίας της κοινωνίας μας. Επίσης χαρίζουμε στους «όψιμους» μνημονευτές και από μια ομπρέλα, για να καλύπτουν τις φωστηρόπληκτες κεφαλές τους από τη αιώνια «βροχή» περιφρόνησης που πλησιάζει.

 Δυστυχώς δεν έχουμε ακόμη να προτείνουμε κάτι για τα μα… σάλια τους, που έχουν ποτίσει εν είδη σιροπιού τους δρόμους  της κεκαλυμμένης χειραγώγησης, που περπατούν. Πολύ πιθανόν να τους πλύνει και αυτούς μια και καλή η βροχή. Άλλωστε τα πρωτοβρόχια είναι προ των πυλών, λένε οι μετεωρολόγοι…