Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ ΤΩΝ "ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ" ΣΤΗ ΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ


-"Πως τους βλέπεις τους μικρούς μας παπαγάλους;" -"Φτου να μην τους ματιάσω, τα πάνε μια χαρά στην πράσινη παπαγαλία..."

Με το 3ο και τελευταίο μέρος, ολοκληρώνουμε το «Δεκάλογο της Προπαγάνδας», κατά το Νόαμ Τσόμσκι και τα βήματα της εφαρμογής του και από τους... νεοσσούς παπαγάλους της χειραγώγησης στη ΒΑ Χαλκιδική.

6. Η τεχνική του να απευθύνεστε στο συναίσθημα μάλλον παρά στη λογική

«...Η επίκληση στο συναίσθημα είναι μια κλασική τεχνική για να βραχυκυκλωθεί η ορθολογιστική ανάλυση, επομένως η κριτική αντίληψη των ατόμων. Επιπλέον, η χρησιμοποίηση του φάσματος των αισθημάτων επιτρέπει να ανοίξετε τη θύρα του ασυνείδητου για να εμφυτεύσετε ιδέες, επιθυμίες, φόβους, παρορμήσεις ή συμπεριφορές...»

Αυτή η τεχνική ίσως είναι η πιο πολυχρησιμοποιημένη στη ΒΑ Χαλκιδική. Οι προπαγανδιστές δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να στοχεύουν στην υποβάθμιση της λογικής και της κρίσης των πολιτών (όλων των ηλικιών) του δήμου μας, φυτεύοντας στο ασυνείδητο τους φόβους, τρόμους, ή παραβατικές συμπεριφορές.

Τελευταίο παράδειγμα προς αποφυγή το βίντεο, που κυκλοφορεί από την «ιντερνετική μπάντα» Kakavosband, όπου μεταξύ άλλων, υπάρχει και ένα στιγμιότυπο, που δείχνει έναν οπλισμένο κουκουλοφόρο, να σημαδεύει κατά πάνω σου. (Δείτε εδώ)

Ωραίο... «παράδειγμα προς μίμηση», ειδικότερα για τους ανήλικους επισκέπτες του διαδικτύου...και γενικότερα για τη νεολαία της περιοχής.

7. Η τεχνική του να κρατάτε το κοινό σε άγνοια και ανοησία

Συνίσταται στο να κάνετε το κοινό να είναι ανίκανο να αντιληφθεί τις τεχνολογίες και τις μεθοδολογίες που χρησιμοποιείτε για την υποδούλωσή του. «Η ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις πρέπει να είναι πιο φτωχή, ώστε η τάφρος της άγνοιας που χωρίζει τις κατώτερες τάξεις από τις ανώτερες τάξεις να μη γίνεται αντιληπτή από τις κατώτερες». Απόσπασμα από το «Ὀπλα με σιγαστήρα για ήσυχους πολέμους».

Αυτή η τεχνική ίσως να αποτελεί μια θλιβερή πραγματικότητα της σύγχρονης Ελληνικής κοινωνίας. Δυστυχώς όμως αυτά τα παθογενή συμπτώματα προσαρμόζονται και στην περίπτωση του πολέμου που δέχεται η μεταλλευτική δραστηριότητα, από τους «πουριτανούς του περιβάλλοντος».

Γιατί απορείτε; Δεν χρησιμοποιούν δασκάλους, καθηγητές ή ανώτερα στελέχη της εκπαιδευτικής κοινότητας για να περάσουν τα μηνύματα τους; Μήπως έχετε ξεχάσει τη έγινε στην περίπτωση του συλλαλητηρίου της Αλεξανδρούπολης για να έχει κόσμο, δηλαδή μαθητές; Δεν ήταν οι διευθυντές των γυμνασίων και των λυκείων της Αλεξανδρούπολης και της Κομοτηνής, που «χάρισαν» τις δύο τελευταίες διδακτικές ώρες για να παρευρεθούν μαθητές στο συλλαλητήριο; Στο Κιλκίς δεν είχαμε καθηγητές, που παρότρυναν μαθητές να κατεβούν σε συλλαλητήρια κατά της μεταλλευτικής δραστηριότητας...; (Δείτε εδώ, εδώ και εδώ)

8. Η τεχνική του να ενθαρρύνεις το κοινό να αρέσκεται στη μετριότητα

«Συνίσταται στο να παρακινείς το κοινό να βρίσκει «cool» ό,τι είναι ανόητο, φτηνιάρικο και ακαλλιέργητο...»

Αυτή η τεχνική κάνει θραύση ειδικότερα στις νεαρές ηλικίες, όπου θεωρείτε πολύ cool στις τάξεις κάποιων νέων του δήμου μας να σηκώνεις πανό, σημαίες, να γράφεις συνθήματα με σπρέι ή λαδομπογιά σε τοίχους και μάντρες κατά του χρυσού, να αναποδογυρίζεις αυτοκίνητα και να πετάς βόμβες μολότοφ. Το συμπύκνωμα αυτής της τεχνικής το είδαμε στο πόνημα οχετός, λίγες ώρες μετά τα όσα θλιβερά διαδραματίστηκαν στο δημαρχείο της Ιερισσού στις 30 Μαρτίου... (Δείτε εδώ)

9. Η τεχνική του να αντικαθιστάς την εξέγερση με την ενοχή

«Συνίσταται στο να κάνεις ένα άτομο να πιστεύει ότι είναι το μόνο υπεύθυνο για την συμφορά του, εξαιτίας της διανοητικής ανεπάρκειάς του, της ανεπάρκειας των ικανοτήτων του ή των προσπαθειών του. Έτσι, αντί να εξεγείρεται εναντίον του οικονομικού συστήματος, απαξιώνει τον ίδιο τον εαυτό του και αυτο-ενοχοποιείται, κατάσταση που περιέχει τα σπέρματα της νευρικής κατάπτωσης, η οποία έχει μεταξύ άλλων και το αποτέλεσμα της αποχής από οποιασδήποτε δράση. Και χωρίς τη δράση, γλιτώνετε την επανάσταση!...»

Τα αποτελέσματα όλων των προηγούμενων τεχνικών και στρατηγικών της προπαγάνδας, που πολύ έντεχνα και μεθοδικά ασκείται επάνω στον τοπικό μας πληθυσμό, εμφανίζονται στην βουβή πλειοψηφία της περιοχής, της οποίας ένα μέρος έχει αποκτήσει φοβικά σύνδρομα.

Αποδέχεται στωικά τα τερτίπια και τα καμώματα των «πουριτανών», εξαιτίας της ιδεολογικής τρομοκρατίας, που υφίσταται. Δεν είναι λίγες οι φορές που αυτό- ενοχοποιείται, πιέζεται, υποφέρει και στο τέλος μεταναστεύει ακόμη και από την Ιερισσό, σε άλλα χωριά του δήμου, για μια ήσυχη ζωή, μακριά από κοινωνικές και ιδεολογικές διακρίσεις ...

Τα αντανακλαστικά της λειτουργούν ή θα λειτουργήσουν όταν φτάσει ο κόμπος πάνω από το χτένι... Στον επιθανάτιο ρόγχο. Αυτό έχει δείξει μέχρι στιγμής η ιστορία, η οποία πυκνά - συχνά κάνει τους κύκλους της.

10. Η τεχνική του να γνωρίζεις τα άτομα καλύτερα από όσο γνωρίζουν τα ίδια τον εαυτό τους

«Στη διάρκεια των τελευταίων πενήντα ετών, οι κατακλυσμιαία πρόοδος της επιστήμης άνοιξε μια ολοένα και πιο βαθειά τάφρο ανάμεσα στις γνώσει του ευρέως κοινού και στις γνώσεις που κατέχουν και χρησιμοποιούν οι ιθύνουσες ελίτ. Χάρη στη βιολογία, τη νευροβιολογία και την εφαρμοσμένη ψυχολογία, το «σύστημα» έφτασε σε μια εξελιγμένη γνώση του ανθρώπινου όντος, και από την άποψη της φυσιολογίας και από την άποψη της ψυχολογίας. Το σύστημα έφτασε να γνωρίζει τον μέσο άνθρωπο καλύτερα απ’όσο γνωρίζει ο ίδιος τον εαυτό του. Αυτό σημαίνει ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, το σύστημα ασκεί έναν πολύ πιο αυξημένο έλεγχο και επιβάλλεται με μια μεγαλύτερη ισχύ επάνω στα άτομα απ’όσο τα άτομα στον ίδιο τον εαυτό τους...»

Η 10η τεχνική είναι από μόνη της, ο επίλογος της ανάρτησης μας. Συμπληρωματικά θέλουμε να ευχαριστήσουμε του "Ενεργούς Παπαγάλους της Αρναίας", και τον ασύνορο παραλογισμό, την αλαζονεία και τη ματαιοδοξία που και αυτούς διακρίνει.

Όχι μόνο αυτούς, αλλά και ολόκληρη την αντιμεταλλευτική συμμαχία.

Μας έδωσαν το καλύτερο ερέθισμα, για να ξετυλίξουμε όλο το κουβάρι του προπαγανδισμού και της χειραγώγησης, που χρησιμοποιούν για να τυλίξουν τις πραγματικές ανάγκες αυτής της κοινωνίας και να τις πετάξουν στον κάλαθο των αχρήστων ως μη υπαρκτές, και να την στρέψουν σε ουτοπίες.

Τους ευχαριστούμε αληθινά. Το ερώτημα όμως είναι ένα; Ως πότε θα επιτρέπουμε σε τέτοια άτομα, να παίρνουν την πρωτοβουλία να αποφασίζουν για τις ζωές μας, ενώ στην πραγματικότητα τις καπελώνουν και αδιαφορούν γι’ αυτές...;;;