ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟΥΣ ΨΕΥΤΟΟΙΚΟΛΟΓΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ?

"Η ζωή των παιδιών πάνω από το χρυσό"...,
αλλά κάτω από τον "υπερ πάντων αγώνα"...

Έχουν περάσει 3 ολόκληρα εικοσιτετράωρα και ακόμα δεν έχουμε δει ούτε μια δήλωση καταδίκης από επίσημους ή ανεπίσημους φορείς της περιοχής και του νομού για τις ανατριχιαστικές δηλώσεις, που έκανε στη Θράκη, ο ιδρυτής του «παρατηρητηρίου...». 

Για όσους ξέχασαν ή κάνουν πως δε θυμούνται ο κύριος αυτός μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στη συνειδητή συναίνεση των κατοίκων της Χαλκιδικής, «αν σκοτωθούν παιδιά», στο πλαίσιο του ανένδοτου «αγώνα», που έχει κηρύξει ο ίδιος ενάντια στη μεταλλευτική δραστηριότητα.

 Αναρωτιόμαστε λοιπόν:

•          Που οφείλετε αυτή η άκρα του τάφου σιωπή;
•        Που είναι οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων της Ιερισσού;
•          Που είναι οι συνδικαλιστικές ενώσεις δασκάλων και καθηγητών νομού Χαλκιδικής; 
•          Ποια είναι η θέση των υποψηφίων για τη χηρεύουσα θέση της μητροπόλεως Ιερισσού;
•          Που είναι το λαλίστατο κατά τα άλλα συντονιστικό φορέων και συλλόγων Σταγίρων-Ακάνθου;
•          Που είναι οι εθελοντές της Ιερισσού, που αρνήθηκαν να πάρουν τα χρήματα της Ελληνικός Χρυσός (και καλά έκαναν) για την κατασκευή του παιδικού σταθμού και τον έφτιαξαν μόνοι τους, με δικά τους έξοδα; Όταν εμείς τότε γράψαμε για εθελοντισμό-μάσκα είχαν ενοχληθεί, τώρα που πήγε η μιλιά τους; Γιατί κατάπιαν τη γλώσσα τους;
•      Τελικά αυτό το συμβολισμό είχαν τα μαύρα περιβραχιόνια, που φορούσαν ορισμένοι μαθητές κατά τη μαθητική παρέλαση της 25^ης Μαρτίου; 
•      Ποιο είναι αυτό το πολύ ισχυρό συμφέρον, που βάζει κάτω από αυτό τα πάντα και κυρίως  τις ζωές των παιδιών μας;

Αν ακόμη δεν έχουν συνέλθει από το σοκ, που προκάλεσαν σε κάθε υγιή πνευματικά άνθρωπο, αυτές οι δηλώσεις, τότε καλώς. Αν όμως η σιωπή τους είναι προϊόν αποδοχής αυτής της άποψης ή φόβος για πιθανά αντίποινα, τότε δυστυχώς για όλους μας και κυρίως για τη νεολαία μας.

Απ΄εκεί και πέρα σε  κατάσταση «τρικυμίας εν κρανίω» έχει περιέλθει η αντιμεταλλευτική ομάδα της ΒΑ Χαλκιδικής. Τα μποφόρ στα μυαλά τους εντάθηκαν κυρίως μετά τις αποκαλύψεις του blog μας. Οι φωτογραφίες που τραβήξαμε και παρουσιάσαμε με τα εργαλεία «δεντροφύτευσης» (βόμβες μολότοφ, ναυτικές φωτοβολίδες ευθείας βολής, μπουλόνια, μεταλλικές σφαίρες, σφεντόνες, καδρόνια, πέτρες,  κομματιασμένες βέργες σιδήρου), που χρησιμοποίησαν ή άφησαν πίσω τους στις Σκουριές αλλά και η πιο πρόσφατη ανάρτηση μας για τις «θυσίες παιδιών», που θεωρεί αυτονόητες  ο ιδρυτής του «παρατηρητηρίου...», τους ανάγκασαν να πετάξουν οριστικά το ψευτοοικολογικό τους προσωπείο.

Δείχνουν απόλυτα απελευθερωμένοι  από τα δεσμά της προσχηματικής «οικολογικής» τους συνείδησης και συμπεριφέρονται συλλήβδην και χωρίς καμία ηθική αναστολή με όρους που επικρατούν στις σχέσεις ατόμων του υποκόσμου. Απειλούν με βεντέτα και φυσική εξόντωση εμάς, άλλα blog,  θεσμικά πρόσωπα και γενικότερα όποιον συμβάλλει με τη στάση του στην παράλληλη δημοσιότητα θέσεων και απόψεων, που αφορούν τη μεταλλευτική δραστηριότητα.

Η παρουσία μας τους προκαλεί δυσφορία που τους πνίγει. Πίστευαν ότι με τη δημιουργία δεκάδων αντιμεταλλευτικών ιστολογίων, θα κέρδιζαν τις εντυπώσεις για τις οποίες ζουν και αναπνέουν. Θα κρατούσαν καλά θαμμένη την αλήθεια και θα επικρατούσαν μόνο οι δικές του απόψεις στο δημόσιο διάλογο.  Προς στιγμήν, το κατάφεραν και μάλιστα για αρκετά χρόνια. 

Τώρα πια όμως υπάρχει και η άλλη διάσταση και η άλλη όψη του νομίσματος. Με επιχειρήματα και με εικόνες, όπου είναι αυτό δυνατό, καθώς δεν έχουμε τις δικές τους πολυτέλειες. Δεν έχουμε αυτό τον επαγγελματικό μηχανισμό, που έχουν στήσει από πίσω τους, ο οποίος τους δίνει τη δυνατότητα κάθε μέρα σχεδόν να αναρτούν ανακυκλωμένα άρθρα, βίντεο και ταινίες. Ούτε βέβαια έχουμε εγκολπωθεί σε κομματικούς μηχανισμούς για να προωθούν επικοινωνιακά τις απόψεις μας, όπως κατά συρροή κάνουν εκείνοι.

Οι ευαίσθητοι... του περιβάλλοντος τρέμουν από φόβο και οργή. Δεν είχαμε καταλάβει ότι είμαστε τόσο δυνατοί. Τους ευχαριστούμε που μας το δείχνουν έστω και με αυτό τον αδόκιμο και καθ’ όλα φασιστικό τρόπο. 

Έχουμε ξαναπεί, ότι σήμα κατατεθέν αυτής της ομάδας ανθρώπων είναι η αρχική ιδεολογική οικειοποίηση των πάντων για να έχουν τη δυνατότητα ελιγμών και μετατόπισης των θέσεων τους, εκ των υστέρων  και ανάλογα με την περίσταση.

Αυτή τη «σαλάτα» την αποκαλούν πολύ χαριτωμένα «συλλογικότητα». Μια ετερόκλητη «συλλογικότητα», που δεν έχει προηγούμενο νομίζουμε, όχι μόνο στα πανελλήνια αλλά στα παγκόσμια κοινωνικοπολιτικά χρονικά. Έχουν τη δυνατότητα και το προνόμιο του ταυτόχρονου διαύλου επικοινωνίας, με αριστερούς, ακροαριστερούς, απογοητευμένους αριστερούς, δεξιούς και ακροδεξιούς, μετανιωμένους δεξιούς, κεντρώους, οικολόγους, οικολόγους δεξιούς και αριστερούς, άθεους, χριστιανούς, καθολικούς, προτεστάντες, μουσουλμάνους.

 Μπορούν δηλαδή την ίδια ώρα να έχουν... συμπαραστάτες από τον εκάστοτε ιεράρχη οποιουδήποτε θρησκευτικού δόγματος μέχρι και τον πιο άθεο μπαχαλάκια.. Μια «βαβέλ» στην κυριολεξία, όπου προσπαθούν να πείσουν εαυτούς και αλλήλους, ότι όλοι αυτοί είναι  ενωμένοι και συννενοημένοι απέναντι στον κοινό εχθρό. Δηλαδή τη μεταλλευτική δραστηριότητα που υπάρχει ανελλιπώς στην περιοχή 2500 χρόνια.

Αν αυτή η συλλογική συνύπαρξη, όπως τη χαρακτηρίζουν, έχει γνήσια  κοινωνικά και πολιτικά ερείσματα, γιατί από τους 3.500 συμμετέχοντες (όπως ισχυρίζονται) στο συλλαλητήριο που διοργάνωσαν πέρσι στις 13 Μαρτίου, πέσανε στους 350 συμμετέχοντες (σ’ αυτή την περίπτωση απέφυγαν να αναφερθούν σε αριθμούς) στην πρόσφατη κινητοποίηση της 9^ης Σεπτεμβρίου;

Φταίμε εμείς και οι απόψεις μας; Αν φταίμε μόνο εμείς, ευχαρίστως να αναλάβουμε την ευθύνη. Με μια διαφορά. Εμείς δεν κηρύξαμε ποτέ τον πόλεμο.Εμείς δεν απειλήσαμε ποτέ κανέναν. Εμείς δεν παρακινήσαμε ποτέ κόσμο να πάρει τα όπλα, να χτυπήσει, να κάψει και να καταστρέψει περιουσίες πολιτών. Εμείς ποτέ δεν επιδοκιμάσαμε τη βία, από που και αν προήλθε, την καταδικάσαμε παρ’ αυτά. Εμείς δεν παίξαμε ποτέ διπρόσωπα παιχνίδια, ούτε με την αστυνομία, ούτε με την εκκλησία, ούτε με τη νεολαία της περιοχής. 

Εμάς μας ενδιαφέρει κυρίως να αναδεικνύουμε και τα πολύ σπουδαία οφέλη, που έχει προσφέρει και συνεχίζει να προσφέρει η μεταλλεία στον τόπο. Δεν γίνεται όμως να κλείνουμε τα μάτια και να μην ξεμπροστιάζουμε τα ψεύδη, τις υπερβολές και τις ανακρίβειες τους, το σύνολο του προπαγανδιστικού τους πακέτου.

 Εμείς βέβαια είμαστε οι «πουλημένοι», όταν έχουμε πει κατ’ επανάληψη να ανοίξουν εδώ και τώρα οι τραπεζικοί λογαριασμοί μας, ενώ εκείνοι είναι στο απυρόβλητο, όταν σηκώνουν αεροπλάνα, στήνουν φιέστες και κινητοποιήσεις δεκάδων χιλιάδων ευρώ, σε μια εποχή όπου ψάχνεις το ευρώ με το κιάλι.. Είπαμε αυτή είναι «συλλογικότητα» και στις συλλογικότητες, μάλλον όλα επιτρέπονται.

Αυτό που δεν επιτρέπεται και δεν επιτρέπουμε σε κανέναν είναι να συνδέει εμάς με παρακρατικούς μηχανισμούς. Θα συνιστούσαμε στα ανιστόρητα παπαγαλάκια του «παρατηρητηρίου...» , να ρωτήσουν κάποιον μεγαλύτερο απ΄αυτούς, που έχει κυνηγηθεί στη ζωή για τις ιδέες του, πως λέγονταν αυτοί που είτε στην κατοχή, είτε στον εμφύλιο, είτε στη χούντα, σε κοινή θέα έκαναν  μεγαλόσταυρους και γονυκλισίες και υπόγεια απειλούσαν ή εκτελούσαν τους έχοντες αντίθετη άποψη και δράση στα συμφέροντα τους;   

Επίσης πως λέγονται αυτοί που δημοσίως καταγγέλλουν την αστυνομία και παρασκηνιακά ζητούν την κάλυψη ή επιδιώκουν τη συνδρομή της; Ειλικρινά παρακρατικούς με στολή «οικολόγων» δεν είχαμε ξαναδεί. Το είδαμε και αυτό και τι άλλο θα δούμε ακόμη...;

 ΥΓ. Θα παρακαλέσουμε επίσης τους ενεργούς παπαγάλους της Αρναίας, πριν μπουν ξανά στη διαδικασία να γλείψουν δημοσίως ρασοφόρο ή κάποιον άλλο, να κάνουν μια προειδοποιητική ανάρτηση, για να πάρουμε και εμείς τις αναγκαίες προφυλάξεις μας. 

Εκτός από τον ακρωτηριασμό της αισθητικής και της ειλικρίνειας, κυκλοφορούν και ασθένειες...