ΟΙ ΕΞΑΓΩΓΕΣ ΔΙΝΟΥΝ ΙΣΧΥΡΗ ΤΟΝΩΣΗ ΣΤΙΣ ΕΓΧΩΡΙΕΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ

*Ακολουθεί σχόλιο του blog

Η εξαγωγική δραστηριότητα των μεταλλευτικών επιχειρήσεων εξισορρόπησε την ασθενική εγχώρια ζήτηση των ορυκτών πρώτων υλών (ΟΠΥ) το 2013. Συνολικά, η εξαετής ύφεση προκάλεσε μείωση της ετήσιας παραγωγής για τα σημαντικότερα ορυκτά. Ωστόσο από το ξεκίνημα του 2014 φαίνεται να υπάρχει μία τάση ανάκαμψης που θα αρχίσει να διαφαίνεται πιο ξεκάθαρα από το τελευταίο τρίμηνο της τρέχουσας οικονομικής χρήσης.

Όπως τονίζει και ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, Ελευθέριος Φαίδρος, «η οικονομική ύφεση και η στασιμότητα ανάπτυξης των περισσότερων χωρών της Ε.Ε. επηρέασε επίσης αρνητικά την απορρόφηση πρώτων υλών σε συνάρτηση και με τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει πλέον η ευρωπαϊκή βιομηχανία».

Σύμφωνα με τον κ. Φαίδρο «το κόστος ενέργειας που αντιμετωπίζουν οι μεταλλουργίες του κλάδου είναι υπέρογκο και θέτει άμεσα σε κίνδυνο την επιβίωσή τους. Ας ελπίσουμε ότι αυτή τη φορά, η κραυγή αγωνίας που εκφέρουμε, θα εισακουστεί προς όφελος όλων και ιδιαίτερα της εθνικής οικονομίας. Οι ελληνικές μεταλλευτικές επιχειρήσεις, κινούμενες μέσα σε αυτό το δύσκολο τοπίο, επέδειξαν για μία ακόμη φορά αξιοσημείωτη αντοχή και προσαρμοστικότητα με προσπάθειες μείωσης κόστους, αναδιαρθρώσεις δραστηριοτήτων και ανθρώπινου δυναμικού, στόχευση σε νέες αγορές και εφαρμογή μέτρων αύξησης της ανταγωνιστικότητας των προϊόντων τους» τονίζει ο κ. Φαίδρος.

Πρέπει να επισημάνουμε ότι για μία ακόμη χρονιά, τα προϊόντα ΟΠΥ που απευθύνονται στην εσωτερική αγορά, παρέμειναν σε πολύ χαμηλά επίπεδα ζήτησης. Παρήγορο στοιχείο ότι τα αδρανή και τα δομικά υλικά δεν αντιμετώπισαν ζήτηση μικρότερη του 2012, εμφανίζοντας έως και οριακή αύξηση. Αντίθετα, το ελληνικό μάρμαρο, παρά τη συνεχιζόμενη μεγάλη κρίση στο εσωτερικό και τον έντονο διεθνή ανταγωνισμό, δεν σταμάτησε την αναπτυξιακή του πορεία, κυρίως λόγω της σημαντικής αύξησης των εξαγωγών που πραγματοποιεί.

Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι ισοβαρής σε όλη τη μαρμαρική δραστηριότητα, βασίζεται κυρίως στις εξαγωγές των μεγαλύτερων ελληνικών εταιρειών του τομέα και σε προϊόντα όπως τα μάρμαρα περιοχής Βώλακα, Θάσου, Καβάλας, Διονύσου, Δράμας, Κοζάνης, που έχουν αξιοσημείωτη ζήτηση.

Η ελληνική παραγωγή βωξίτη ανήλθε σε 1,844 εκατομμύρια τόνους εκ των οποίων οι 400.000 τόνοι περίπου εξήχθησαν στη διεθνή αγορά και για χρήσεις όπως η παραγωγή αλουμινούχων τσιμέντων, οι μεταλλουργίες σιδήρου (χρησιμοποιείται ως συλλίπασμα), η παραγωγή πετροβάμβακα και η παραγωγή λειαντικών μέσων. Οι κυριότεροι προορισμοί των εξαγωγών ήταν σε Γαλλία, Γερμανία, Πολωνία και Νότια Αφρική.

Τέλος, οι εξαγωγές νικελίου το 2013 ανήλθαν σε 17.054 τόνους με παράλληλη εξάντληση των αποθεμάτων ετοίμου προϊόντος.

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 19-08-2014]

Αναδημοσίευση από www.ellinikoschrysos.gr

*ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ BLOG: Είναι εγνωσμένης αξίας η συμβολή των Ελληνικών μεταλλευτικών επιχειρήσεων στην αντιμετώπιση των συνεπειών που προκάλεσε η οικονομική κρίση.

Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις και βιομηχανίες έβαλαν και συνεχίζουν να βάζουν πλάτη στην αντιμετώπιση των δυσμενών συνεπειών που' χει προκαλέσει η οικονομική κρίση, παρά τα εμπόδια που υψώνονται είτε από την ίδια την πολιτεία, είτε από συντεταγμένες ομάδες χρόνιων ή νεόκοπων κρατιστών που στον ατελείωτο ελεύθερο χρόνο τους υποδύονται και τους ευσυνείδητους... οικολόγους!

Οικολόγοι στα λόγια και μόνο καθώς στην πράξη φαίνεται να αγνοούν ακόμη και τους βασικούς κανόνες της οικολογίας... 

Ιδίως στη ΒΑ Χαλκιδική η τοπική κοινωνία αυτό το κακόπαιγμένο σενάριο το γνωρίζει πολύ καλά!