Του Μάκη Ανδρονόπουλου
Η πτώση του ανακτημένου Πικάσο κατά την παρουσίαση των κλεμμένων πινάκων από την Εθνική Πινακοθήκη που έγινε παγκοσμίως viral από βίντεο του BBC, αποτελεί ένα ακόμη τεκμήριο της κακοδαιμονίας που πλήττει τη χώρα. Θα πουν οι Άγγλοι, ρε σεις, θέλετε να Ελγίνεια; να σας τα δώσουμε, αλλά μπορεί να σας πέσουν…
Η αξιολόγηση κάθε κρατικής υπηρεσίας γίνεται στη βάση της επιδειξιμανίας (εξιμπισιονισμός) των “επιτυχιών” της και όχι της γενικής της αποτελεσματικότητας. Αυτή η πρακτική που ταλανίζει το όλον πολιτικό μας σύστημα, αλλά και της ογκώδους άγνοιας (με την έννοια του μπιτ ποιητή Πάνου Κουτρουμπούση που είχε εισάγει τον όρο ΚΔΟΑ – Κτηνώδης Δύναμη Ογκώδης Άγνοια) από την οποία πάσχει.
Η αβάσταχτη ελαφρότητα, με την οποία αντιμετωπίστηκαν τα κλοπιμαία έργα τέχνης ήταν η ίδια με τους τόνους χασίς που βρίσκει η αστυνομία. Επ’ ευκαιρίας, επειδή κάποιες δημοσιογραφάρες πλασάρουν τον κλέφτη σαν “αυθεντικό φιλότεχνο” είναι σκόπιμο να θυμίσουμε ότι το τρίτο σχέδιο το πέταξε στην τουαλέτα. Αν είχαν ψήγματα κουλτούρας θα μπορούσαν να αποδώσουν πιο πειστικά την κλοπή σε μια προσπάθειά του να καταδείξει τις “κουμπότρυπες” του συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση, η πτώση του Πικάσο δεν ήταν ένα ατύχημα, ήταν αποτέλεσμα της απουσίας ηγεσίας, οργάνωσης, ιεραρχίας και κυρίως μιας επαρκούς σοβαρότητας.
Ένας παλιός πρόεδρος του ΣΕΒ, σε ιδιωτικές συζητήσεις για το πού χωλαίνει η ανάπτυξη της χώρας, έλεγε ότι δεν υπάρχει η επαρκής εκείνη μάζα επιχειρήσεων που μπορεί να αποτελέσει την ατμομηχανή της ανάπτυξης.
Παραφράζοντάς τον μπορούμε να πούμε πως δεν υπάρχει η επαρκής εκείνη μάζα πολιτικών και αξιωματούχων που μπορεί να κάνει τη χώρα να την παίρνουν οι άλλοι στα σοβαρά.
Αναδημοσίευση από slpress.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου