ΕΥΡΩΠΑΪΚΉ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ: Η ΣΚΛΗΡΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΤΟΧΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΤΗΣ!

Συμπληρώθηκαν 3 χρόνια από τότε άρχισε ο ρωσο- ουκρανικός πόλεμος. Ένας πόλεμος που εκτός, δυστυχώς, από τις χιλιάδες νεκρών ανθρώπων έφερε μια ολόκληρη Ήπειρο και πιο συγκεκριμένα την Ευρώπη ενώπιον μας εξαιρετικά σκληρής πραγματικότητας.

Η σκληρή πραγματικότητα αφορά φυσικά την απουσία άμεσων και αποτελεσματικών πολιτικών αποφάσεων και δράσεων που θα της επέτρεπαν ως κοινότητα 27 κρατών - μελών να ξεπεράσει ομαλά και ανώδυνα τις ποικίλες συνέπειες που προκάλεσε, κυρίως, ο ενεργειακός απογαλακτισμός της από την Ρωσία μέσω Ουκρανίας.

Και ενώ η ΕΕ πρωταγωνίστησε και συνεχίζει να πρωταγωνιστεί στο κολοσσιαίο εγχείρημα της “πράσινης μετάβασης” και απανθρακοποίησης του κλίματος με τη γενικευμένη χρήση ΑΠΕ, ως επιστέγασμα της “Πράσινης Συμφωνίας” του Παρισιού το Νοέμβριο του 2016, η απόφαση αυτή, εκ του αποτελέσματος, αποδεικνύεται εξαιρετικά δύσκολη ως προς την εφαρμογή της.

Πριν της τοποθέτησης ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών, κατέστη σαφές πλέον πως έπρεπε να έχει προηγηθεί η δημιουργία χώρων και δικτύων αποθήκευσης και μεταφοράς της παραγόμενης ενέργειας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Ευρωζώνης, έτσι ώστε να μην εμφανίζεται το φαινόμενο των δύο διαφορετικών ταχυτήτων της τιμής της ηλεκτρικής ενέργειας μεταξύ του Ευρωπαϊκού Βορρά και Νότου.

Η ΕΕ οφείλει να αντιδράσει

Η Ευρωπαϊκή οικογένεια καλείται να βγάλει “αντίδραση”, αφού εδώ και 3 δεκαετίες φρόντισε να θέσει εαυτόν θεατή και κομπάρσου στα παγκόσμια τεχνολογικά και παραγωγικά δρώμενα κατέχοντας ταυτόχρονα την κορυφαία θέση παγκοσμίως της απόλυτα εξαρτώμενης αγοράς από τρίτες χώρες.

Το πόσο δυσμενής είναι η κατάσταση αποτυπώνεται πλήρως στην τοποθέτηση που έκανε ο πρώην προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, ο οποίος μέσα σε 13 λέξεις περιέγραψε με τον πλέον δηκτικό τρόπο τη συνολική και σε κάθε επίπεδο πολιτική αστοχία της ΕΕ:

“Ξεχάστε τις ΗΠΑ, η Ευρώπη έχει επιβάλει με επιτυχία δασμούς στον εαυτό της”.

Η τελευταία προσπάθεια αλλαγής παραγωγικού προφίλ και προσανατολισμού φέρει τον τίτλο: “Clean Industrial Deal” με τη θέσπιση μέτρων που θα ξαναφέρουν την ευρωπαϊκή βιομηχανία ξανά σε ανταγωνιστική θέση και προοπτική.

Οι ανακοινώσεις που έγιναν σε πρώτη φάση στην Αμβέρσα δεν φαίνεται να παρέχουν αυτή τη χρονική αμεσότητα που είναι το ζητούμενο από τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες στο σύνολο τους, καθώς όλα είναι “προσεχώς”, ενώ το άμεσο “μέτρο” της μείωσης της φορολόγησης της ηλεκτρικής ενέργειας που προτάθηκε προαπαιτεί το συντονισμό μέσα από τη λήψη σχετικών αποφάσεων από τα εθνικά κοινοβούλια των χωρών μελών. Μια χρονοκαθυστέρηση δηλαδή που επιβαρύνει και δεν ξεκαθαρίζει το τοπίο.

Οι βιομηχανίες για παράδειγμα τονίζουν με κάθε έμφαση πως το Clean Industrial Deal πρέπει να διασφαλίσει προσιτή ενέργεια για την τροφοδοσία της ενεργοβόρας βιομηχανίας, να μειώσει τη γραφειοκρατία και τις καθυστερήσεις αδειοδότησης για νέα έργα και να ενισχύσει τις εμπορικές πολιτικές για τη διασφάλιση ίσων όρων ανταγωνισμού.

Ενδεικτικό της απόστασης ανάμεσα στους θεσμικούς αξιωματούχους της ΕΕ και σε κάποιους εταίρους της πλέον ισχυρής μέχρι πρότινος οικονομίας στην Ευρώπης, της γερμανικής, φαίνεται πως η διαμορφωθείσα κατάσταση δεν δείχνει αναστρέψιμη.

Ήδη βιομηχανικοί γερμανικοί κολοσσοί αξιοποιούν την ενεργειακή επάρκεια και φορολογική ευελιξία των ΗΠΑ και ετοιμάζουν την παραγωγική μετακόμιση τους εκεί, καθώς αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στα κόστη που καλούνται να αποπληρώσουν σε ετήσια βάση εντός της Ευρώπης.

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ: ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙ ΤΟ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ

Μέσα σε αυτό το πολύ δύσκολο ευρωπαϊκό “κλίμα”, μια ενεργοβόρα μέχρι πρότινος βιομηχανία, η “Ελληνικός Χρυσός” λειτουργώντας με ξεκάθαρη στρατηγική στόχευση ως προς τον εξορθολογισμό των ενεργειακών αναγκών και δαπανών της από τα ορυκτά καύσιμα, εδώ και μια 4ετία κινήθηκε γρήγορα και συντονισμένα στην κατεύθυνση του ψηφιακού και ενεργειακού εκσυγχρονισμού των εγκαταστάσεων των μεταλλείων Κασσάνδρας.

Για την αξιοποίηση λοιπόν των πολυμεταλλικών κοιτασμάτων της ΒΑ Χαλκιδικής εφαρμόζει τα πιο εξελιγμένα συστήματα εξοικονόμησης ενέργειας όπως:

Τον αερισμό κατ’ απαίτηση (Ventilation on Demand) του κλειστού τύπου μεταλλείου Ολυμπιάδας, με τον οποίο εξασφαλίζεται εξαερισμός μόνο στις περιοχές που είναι απαραίτητο, εξοικονομώντας σημαντική ενέργεια για την πλέον ενεργοβόρα δραστηριότητα ενός υπόγειου μεταλλείου που είναι τα συστήματα αερισμού.

Εγκατάσταση LED φωτισμού και άλλων ενεργειακά αποδοτικών τεχνολογιών.
Ανακύκλωση νερού και λιθογόμωση, που μειώνουν γενικά τη χρήση ενέργειας μέσα από την ανακύκλωση των φυσικών πόρων.

Με αυτές τις καινοτομίες, και με τη διαρκή χρήση των βέλτιστων τεχνολογικών εφαρμογών η μεταλλευτική εταιρεία επιχειρεί να συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός βιώσιμου μέλλοντος, χωρίς ποτέ να λησμονεί την κοινωνία μέσα στην οποία δραστηριοποιείται.

Μέσα στο 2024 υλοποιήθηκαν περισσότερα από 130 έργα και δράσεις κοινωνικού χαρακτήρα, οικονομικής δαπάνης περίπου 2,5 εκατ. Ευρώ.

Το 25% αυτού του πόσου, δηλαδή €660.000 δόθηκαν για παρεμβάσεις που αφορούν την προσαρμογή στην Κλιματική Αλλαγή και λοιπές ενεργειακές αναβαθμίσεις.

Η Ελληνικός Χρυσός και η εκτέλεση του επενδυτικού σχεδίου τους δημιουργούν ευεργετικές συνθήκες διαβίωσης για την τοπική κοινωνία ειδικότερα και την Ελληνική οικονομία γενικότερα, που δυσκολεύεται προς το παρόν σε γενικές γραμμές να ξεφύγει από τις ισχυρές επιδράσεις της γεωπολιτικής και γεωοικονομικής ρευστότητας που επικρατεί.

Κλείνοντας, ας αναλογιστούμε όλοι μας (πολιτεία, θεσμικοί φορείς, τοπική κοινωνία κλπ.) το πως πρέπει να λειτουργήσουμε για να διαφυλάξουμε, ως κόρη οφθαλμού, αυτό το τεράστιο μεταλλευτικό έργο σε παρόντα και μέλλοντα χρόνο από κάθε πιθανό και απίθανο κίνδυνο που μπορεί να δοκιμάσει την βιωσιμότητα του.

Ο λόγος είναι εξαιρετικά απλός. Πολύ πιο εύκολα μπορεί να καταστραφεί κάτι, παρά να δημιουργηθεί. Ειδικότερα στους καιρούς που ζούμε.