Πρωτοβουλία Πολιτών Δήμου Αριστοτέλη

Του κ Νίκου Αρβανιτίδη: Διευθυντή του τμήματος Οικονομικής Γεωλογίας στο Γεωλογικό Ινστιτούτο Σουηδίας H συζήτηση για την κλιματική αλλαγή συνέβαλλε στην μετάβαση σε νέες μορφές ενέργειας με ευεργετικές επιπτώσεις και οφέλη στην βιώσιμη διαχείριση του περιβάλλοντος, στην προώθηση και καθιέρωση της κυκλικής οικονομίας και στην παραγωγική αύξηση ορυκτών πρώτων υλών. Η πρώτη διευκρίνιση που πρέπει να γίνει είναι ότι το θέμα αλλαγής κλιματικών συνθηκών δεν έχει καμία σχέση με την βιώσιμη διαχείριση και προστασία του περιβάλλοντος, που αναφέρεται και αφορά κυρίως στην ποιοτική κατάσταση φυσικών αποδεκτών, όπως είναι το νερό, συμπεριλαμβανομένης της θάλασσας, των εδαφών, αλλά και της ατμόσφαιρας. Κάθε υποβάθμιση και αρνητική επίπτωση στην καταλληλότητα της κατάστασης και χρήσης τους αποτελεί άμεση απειλή και κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.

Του Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου Στο Παρίσι πριν λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε η παγκόσμια διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος. Οι υπεραισιόδοξοι αναφέρονται στη σταδιακή αντικατάσταση των υδρογονανθράκων με Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας (ΑΠΕ) θεωρώντας πως έτσι θα επιτευχθούν οι στόχοι για μείωση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 2ο βαθμούς Κελσίου, πως θα σταματήσει εντελώς η εξάρτηση της ανθρωπότητας από τα ορυκτά καύσιμα και θα μηδενισθούν οι ατμοσφαιρικοί ρύποι.  Σε τούτο το άρθρο δεν θα εκφραστεί θετική ή αρνητική γνώμη για το κατά πόσο μπορεί να επιτεχευθούν αυτοί οι στόχοι. Ούτε καν αν αυτοί οι στόχοι είναι λογικοί, καθώς υπάρχουν και απόψεις αντίθετες σχετικά με τη θεωρία της αλλαγής του κλίματος. Τούτο το άρθρο θα αποπειραθεί να καταδείξει πως ακόμη και με τις ΑΠΕ η ανθρωπότητα δεν μπορεί να αποφύγει τη χρήση των ορυκτών πόρων γενικότερα.  Κυρίως, η ανθρωπότητα δεν μπορεί να ξεφύγει 100% από τους εγγενείς κινδύνους οι οποίοι εμπεριέχονται στις εξορυκτικές κ...

[του Πέτρου Τζεφέρη] Στις περιπτώσεις που η διοίκηση καλείται να λάβει αποφάσεις για την εγκατάσταση εκμεταλλεύσεων λατομείων ή μεταλλείων,   απαιτείται   να υφίσταται συγκερασμός της προστασίας του περιβάλλοντος με την οικονομική και την κοινωνική ανάπτυξη ώστε να επιτυγχάνεται η αρχή της αειφόρου ή βιώσιμης ανάπτυξης . Άλλωστε αποτελεί επιταγή του Συντάγματος η αξιοποίηση όλων των πηγών του εθνικού πλούτου για την εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος (άρθρο 18 παράγραφος 1 και άρθρο 106 παράγραφοι 1 και 2) στο δε άρθρο 24 παρ.1 ο συντακτικός νομοθέτης, σταθμίζοντας την προστασία του περιβάλλοντος, την εθνική οικονομία και την οικονομική ελευθερία επιτάσσει τον συγκερασμό τους «στο πλαίσιο της αρχής της αειφορίας» .