 |
| "...μάλλον σε αδιέξοδο οδηγούνται οι αρνητές της μεταλλείας..." |
Σήμερα θα επισημάνουμε και νέες αντιφάσεις…, κάποια κενά μνήμης… και κάποια ερωτήματα που ανακύπτουν από το τελευταίο μέρος της επίμαχης συνέντευξης, συνολικής διάρκειας 18 λεπτών…
Στο 11ο λεπτό και 22ο δευτερόλεπτο ο κ. Δημητριάδης υποστηρίζει: «… Δε θα πάψουμε να χρειαζόμαστε ως χώρα το χαλκό, το σίδηρο, το νικέλιο και τα άλλα μεταλλεύματα. Αλλά τόσο γρήγορα, με μια τέτοια αρπαγή, μια τέτοια ληστρική εκμετάλλευση, ένα ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, είναι ασύμφορη όταν έχουμε και τέτοιες επιπτώσεις στο περιβάλλον…»
Συγγνώμη,
είναι επιστημονική η διατύπωση για ληστρική εκμετάλλευση μιας δραστηριότητας 30 και πλέον ετών; Πόση διάρκεια θα ‘πρεπε να ‘χει για να μην θεωρείται ληστρική; 50, 100 χρόνια; Ή περισσότερο; Αν είναι έτσι τα πράγματα, όπως τα βλέπει ο κ. Δημητριάδης και «οι συν αυτώ», τότε δε ψάχνουμε για επενδυτές, αλλά για highlanders…
Επίσης, αποτελεί ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας μια επένδυση που θα δώσει εργασία σε χιλιάδες κόσμο και ζωή σε δεκάδες μεσαίες και μικρές τοπικές επιχειρήσεις, που αν δεν έχουν ήδη κλείσει φλερτάρουν με το λουκέτο;
Και αφού απαντηθούν τα παραπάνω ερωτήματα, θα θέλαμε να μάθουμε, πώς θα γίνει να καλύπτουμε τις ανάγκες μας ως χώρα, που βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, αν δεν αξιοποιήσουμε τον φυσικό πλούτο που διαθέτουμε; Και όταν λέμε φυσικό πλούτο δεν εννοούμε μόνο τον ορυκτό πλούτο, αλλά πιστεύουμε ότι δε μπορούμε να τον αποκλείσουμε στη βάση κάποιων επιστημονικοφανών επιχειρημάτων και ανυπόστατων ισχυρισμών…
Τέλος, θα θέλαμε πολύ να μάθουμε, πώς θα γίνει ν’ αναπτυχθούμε οικονομικά, όταν κάποιοι έχουν ποινικοποιήσει συστηματικά τα τελευταία 30 χρόνια την εξορυκτική βιομηχανία και γενικότερα την πρωτογενή παραγωγή;
Νομίζουμε ότι αυτά τα ερωτήματα χρίζουν απαντήσεων…
Εκτός όμως από τις αντιφάσεις και τη σωρεία ανοιχτών ερωτημάτων, έχουμε και τις απώλειες μνήμης, οι οποίες εμφανίστηκαν στο 12ο λεπτό και 30ο δευτερόλεπτο, όταν ο δημοσιογράφος στο περιθώριο της ερωτήσεως που είχε διατυπώσει για τις λύσεις που προσφέρει η μεταλλευτική δραστηριότητα στην απασχόληση και στη δημιουργία θέσεων εργασίας, ρώτησε συμπληρωματικά, αν έχουν γίνει προσλήψεις από την εταιρεία στη Χαλκιδική. Ο «πανεπόπτης οφθαλμός» απάντησε, πως ένα χρόνο μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές δεν έχει γίνει καμία πρόσληψη. Αλήθεια, τι σχέση έχουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές με την πολιτική προσλήψεων μίας ιδιωτικής εταιρείας; Αλλά ανεξάρτητα απ’ αυτό, μήπως ξέχασε τι έχει κάνει αυτός και οι ομοϊδεάτες του για να μην ξεκινήσει το έργο και να μη γίνει ποτέ και καμία πρόσληψη;
α) Μήπως λησμόνησε τις 2 προσφυγές των φίλων και γνωστών του στο ΣτΕ; (Δείτε εδώ) (και εδώ)
β) Μήπως ξεχνάει την περίφημη προσφυγή κατά τις ΑΕΠΟ της Ελληνικός Χρυσός που έχει μεθοδεύσει μέσω του ΤΕΕ/ΤΚΜ, όπου συμμετέχει και ο ίδιος, και των ομογάλακτων «Οικολόγων –Πρασίνων» στα Όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; (Δείτε εδώ)
γ) Μήπως δε θυμάται το ρόλο που έχουν παίξει οι επιστήθιοι φίλοι του στο δασαρχείο και ανήκουστες απαιτήσεις και ενστάσεις που θέτουν με σκοπό να τρενάρουν την έναρξη των εργασιών και των προσλήψεων, όπου, ενώ παίρνουν εντολή από το υπουργείο ΠΕΚΑ, να άρουν τις όποιες αγκυλώσεις τους, εκείνοι να στέλνουν επιστολές στο υπουργείο με το ερώτημα αν η συγκεκριμένη επένδυση είναι επωφελής για την Ελληνική οικονομία; Σε ποια άλλη χώρα θα συνέβαινε αυτό και ο δασάρχης με τις… δήθεν υπαρξιακές του αναζητήσεις, δε θα πήγαινε μια για πάντα στο σπίτι του;
Ο « πανεπόπτης οφθαλμός» μετά τις λησμονιές, … θυμήθηκε τον εξωραϊστικό χαρακτήρα…, που κατά τη γνώμη του έχει η στείρα άρνηση, λέγοντας στο 13ο λεπτό και 52ο δευτερόλεπτο, τα εξής: «…Οι άνθρωποι που παλεύουν για να σταματήσουν την ιστορία αυτή είναι κοινοί άνθρωποι. Δεν έχουν προσωπικό συμφέρον. Οι τοπικοί άρχοντες που παλεύουν δεν έχουν κανένα συμφέρον. Η ιστορία είναι η διεθνής εμπειρία. Μεταλλουργία και εξόρυξη χρυσού είναι μια τραγική ιστορία και οι επιπτώσεις των είναι μη αναστρέψιμες παγκοσμίως. Άρα το Κιλκίς και το Πολύκαστρο δεν πρόκειται να παρουσιάσουν καμία διαβολή*(!!!!!)… διαφορά, σε αυτή τη γενικότητα που υπάρχει στον κόσμο…» *(… γλώσσα λανθάνουσα(!) … τι άραγε να σκεφτόταν ο ποιητής;)
Σεβόμαστε απόλυτα τις θέσεις του, όμως να μας επιτρέψει να πούμε, ότι η στάση που επέδειξε το blog του στην Κ.Α.Ζ. των Πυργαδικίων, άλλα πράγματα δείχνει ως προς τις προθέσεις τις δικές του και κάποιων τοπικών παραγόντων φίλων του (Δείτε εδώ), όπως επίσης να υπενθυμίσουμε, σε αυτούς που δε θυμούνται, την πρώτη παρουσία του στα κοινά της περιοχής, με έμφαση στα μεταλλευτικά, ότι σε εκείνη την πρώτη του εμφάνιση, στο δημοτικό συμβούλιο της Ιερισσού, ήρθε μάλλον με σκοπό για να μιλήσει, καθώς λίγο πριν το τέλος της ενημερωτικής εκδήλωσης της τότε εταιρείας, ενώ κρατούσε ένα πάκο χαρτιά στα χέρια του, ζήτησε και πήρε το λόγο, ενώ φεύγοντας από το δημαρχείο όχι μόνο δεν «έχασε τα μαλλιά της κεφαλής του», όπως ισχυρίζεται, αλλά, σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, τα είχε όλα στη θέση τους…
Το λέμε απλά και μόνο, για να μη νομίζουν κάποιοι ότι ο άνθρωπος βρέθηκε εκεί κατά τύχη και πάνω στο χαβαλέ, του ήρθε η θεία φώτιση… να κάνει επιτροπές αγώνα, την ίδια μέρα κιόλας… και άλλα τέτοια χαριτωμένα, από τη ζωή κάποιου άλλου…, όχι πάντως του αγαπημένου μας «πανεπόπτη οφθαλμού».
«ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΣ»… «ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΝ ΤΟ ΔΙΑΛΟΓΟ, ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ»
Λίγο πριν κλείσει η συνέντευξη, οι δύο άνδρες δεν παρέλειψαν να εκφράσουν τα παράπονα τους, για τα όσα τους αποδίδουν περί τρομοκράτησης των τοπικών κοινωνιών και αποφυγής του διαλόγου με την πλευρά των υπέρμαχων της μεταλλευτικής.
Στο 15ο λεπτό και ο 28ο δευτερόλεπτο ο κ. Δημητριάδης λέει: «…έχουμε τους τοπικούς παράγοντες να μας βλέπουν εχθρικά και να μας κατηγορούν, ότι ερχόμαστε για να τρομοκρατήσουμε τον κόσμο. »
Βλέπουμε ότι ο ομότιμος καθηγητής Γεωλογίας, αρνείται τα όσα προσάπτουν οι τοπικοί άρχοντες του Κιλκίς, για τρομοκράτηση του κόσμου. Ένα λεπτό μόλις νωρίτερα… και πάλι, αυτοαναιρείται…, όχι μόνο για τα ζητήματα διάχυσης και πρόκλησης τρόμου των κοινωνιών, αλλά και για πολλά άλλα κατά τη γνώμη μας, καθώς λέει: «Παρόλο που ήμουν γεωλόγος, τις λεπτομέρειες των εξορύξεων δεν τις γνώριζα τόσο καλά και καθώς ενημερωνόμουν, αισθανόμουν ότι θα γίνει μεγάλη καταστροφή και θεώρησα ότι ήταν καθήκον μου, αφού εγώ τρόμαξα (!!!), πόσο τρομερή θα ήταν η κατάσταση…»
Ειλικρινά δε μπορούμε να βγάλουμε άκρη, με τα όσα υποστηρίζει ο ομότιμος καθηγητής γεωλογίας.
Ωστόσο αναρωτιόμαστε :
α) Όταν ένας άνθρωπός είναι τρομοκρατημένος, όπως ο ίδιος δηλώνει, τότε τι είδους ενημέρωση μπορεί να δώσει; Σε τι τόνους και ποιο ύφος;
β) Ποιος τον ενημέρωσε για τις επιπτώσεις των εξορύξεων και τον τρόμαξε τόσο πολύ; Ο λέκτορας του ΑΠΘ, ή ο «πανεπόπτης οφθαλμός»; Ή και οι δύο μαζί; Και αν δεν είναι τρομοκράτηση η «ενημέρωση», την οποίαν περιγράφει ο ομότιμος καθηγητής, τότε τι είναι;
γ) Φαίνεται λογικό και σύνηθες, ένας ακαδημαϊκός να σηκώνει τα χέρια της επιστήμης του ψηλά και να αφήνεται στις διαθέσεις του τρόμου και του φόβου; Ένας επιστήμονας δεν οφείλει να ψάχνει για λύσεις στα όποια ζητήματα ανακύπτουν; Δεν πρέπει να συνεχίζει την έρευνα του; Επιτρέπονται σε ένα επιστήμονα, οι δογματισμοί και οι αφορισμοί;
Όταν ο δημοσιογράφος επισήμανε, ότι κατά τη διάρκεια της ομιλίας του Δημάρχου Κιλκίς Βαγγέλη Μπαλάσκα, κάποιος από τους παριστάμενους και αρνητής της επένδυσης χαρακτήρισε το δήμαρχο «πουλημένο», με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένταση…, ο τέως επιχειρηματίας και νυν αγωνιστής… πήρε το λόγο και είπε στο 17ο λεπτό και 27ο δευτερόλεπτο: «Όταν ένας δήμαρχος, ξεκινώντας μια εκδήλωση και μας αποκαλεί εν ολίγοις τρομοκράτες, θα ήταν αστείο να ζητήσουμε από τον απλό πολίτη, κάποια στιγμή να δείξει τέτοια αυτοσυγκράτηση και να μην ξεφύγει σε ορισμένες εκφράσεις. Δεν τις επικροτούμε. Αλλά τέτοια φαινόμενα, τα οποία είναι περιορισμένα, δεν πρέπει να θεωρούνται διαβολικές(!?) ενέργειες…, αλλά φυσικές αντιδράσεις ανθρώπων, οι οποίοι αντιδρούν, σε όλα όσα ακούν για τον τόπο τους…»
Με λίγα λόγια και παρά τον τρόμο, που έζησε και τον περιέγραψε, στην ίδια συνέντευξη, ο κ. Δημητριάδης, απαγορεύεται ρητά στον οιονδήποτε να χαρακτηρίζει τρομοκράτη, τον «πανεπόπτη οφθαλμό», παρά μόνο να τον επαινεί και να τον χειροκροτεί, γιατί σε αντίθετη περίπτωση, η απάντηση… θα είναι πάντα έτοιμη από την κερκίδα… του τέως επιχειρηματία και νυν αγωνιστή… Και ως γνωστόν, η κερκίδα του έχει πάντα δίκιο…, ή το ακαταλόγιστο…
Αυτό το αγλάϊσμα της δημοκρατικής αντίληψης… για τον κώδικα συμπεριφοράς των μαχητών της στείρας άρνησης, όταν ακούν κάτι που δεν ηχεί καλά στα αυτιά τους, ή δεν θέλουν ν’ ακουστεί καθόλου, ή να μπαχαλοποιούν ό,τι δεν του αρέσει, μας θύμισε πρόσφατα και παλαιότερα περιστατικά, για το πώς λειτούργησαν στο άμεσο η απώτερο παρελθόν οι «δυνάμεις καταστολής… της άμεσης δημοκρατίας» (Δείτε εδώ) ή (Δείτε εδώ)
Πριν τελειώσει η συνέντευξη, οι δύο φίλοι απέκρουσαν από κοινού την κατηγορία… ότι επιδιώκουν το μονόλογο. Δε θα σταθούμε στον κ. Δημητριάδη, αλλά στη δήλωση του πρώην επιχειρηματία, που χωρίς αιδώ μας είπε στο 18ο λεπτό: «…όλα αυτά τα χρόνια, εμείς καλούμε αυτούς που λένε ότι επιδιώκουμε το μονόλογο, να έρθουν να το συζητήσουμε… Κανένας δε θα έρθει…»
Προφανώς δε θυμάται…, ότι η παρέα του από την Ιερισσό δεν παρέστη στο δημοτικό συμβούλιο, που έγινε στο Στρατώνι, στις 12 Σεπτεμβρίου του 11, με θέμα την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στο Δήμο Αριστοτέλη, με σοβαρό αιτιολογικό…, τους δήθεν προπηλακισμούς, που κατά τη φαντασία τους… θα δέχονταν από τους κατοίκους του Στρατωνίου(Δείτε εδώ).
Ή μήπως ξέχασε το «σκηνικό υποδοχής» με μαύρες σημαίες, πανό, γιαούρτια και μπόλικα ζαρζαβατικά(!) που προετοίμαζαν αυτός και οι έτεροι Καππαδόκες της στείρας άρνησης για την υποδοχή της «δικής τους» κ. Μαργαρίτας Καραβασίλη στην Ιερισσό πριν ένα χρόνο; Η ειδική γραμματέας σκόπευε να επισκεφτεί την Ιερισσό στα πλαίσια της δημόσιας διαβούλευσης πριν την έγκριση της ΜΠΕ της Ελληνικός Χρυσός. Το κλίμα που διαμορφώθηκε όμως την ανάγκασε να ματαιώσει την επίσκεψή της. Κατόπιν κατηγορήθηκε από τον ίδιον και την παρέα του, ότι δεν κάνει δημόσια διαβούλευση… Δηλαδή, αν καταλαβαίνουμε σωστά την λογική των «σωτήρων» του περιβάλλοντός μας, στη δημόσια διαβούλευση η κ. Καραβασίλη, ή η όποια κ. Καραβασίλη θα όφειλε να πει αυτά που ήθελαν ν’ ακούσουν αυτοί, ειδάλλως θα υφίστατο το κράξιμο, τους προπηλακισμούς, τη δημόσια διαπόμπευση του προσώπου της και τη «μπαχαλοποίηση» της εκδήλωσής της…
Το δυστύχημα για όλους εμάς είναι, πως όταν δεν πάνε σε ημερίδες «ενημέρωσης», γράφουν μυθοπολτούς…(Δείτε εδώ)
Κλείνοντας την τριλογία μας, θα θέλαμε να επισημάνουμε ότι σκοπός αυτής είναι να καταδείξει πως ένα τόσο σύνθετο και συνάμα πολύπλοκο ζήτημα, όπως αυτό της μεταλλείας, απαιτεί βαθύτατη γνώση όλων των παραμέτρων, που το αφορούν. Είναι πολύ εύκολο να κατακρίνεις , να στοχοποιείς και να αναθεματίζεις. Ίσως το μόνο εύκολο… Όταν όμως φοράς για τους δικούς σου λόγους παρωπίδες, και δεν παραδέχεσαι ότι υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, ή οποία χρήζει εξίσου επισταμένης προσοχής και διερεύνησης, τότε δυστυχώς είναι εξίσου εύκολο να εκτεθείς σε κάποια ανύποπτη στιγμή… Και αυτό δεν ισχύει μόνο για τους κυρίους , που έδωσαν την εν λόγω συνέντευξη. Ισχύει για όλους μας...
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου