Πέμπτη 26 Ιουλίου 2012

ΟΙ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ ΤΟΥ ΣτΕ ΣΤΟ "ΦΙΛΟ-ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟ" ΣΩΜΑ...


Το ίδια Παντελάκη μου,
Τα ίδια Παντελή μου...
«H συνέχιση των εργασιών οδηγεί σε καταστροφή του φυσικού κεφαλαίου»
  ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ
«Κρανίου τόπο θα αφήσει πίσω της, η Ελληνικός Χρυσός»
 ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ
«Παράνομη υποκατάσταση της πολιτικής εξουσίας από το ΣτΕ»
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
 «Από την Κερατέα ως τη Χαλκιδική, έρχεται απάντηση κινηματική»
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΕΣΗΕΑ

                                                                                                                    
Οι παραπάνω φράσεις και οι πηγές εκφοράς τους, μας δείχνουν ξεκάθαρα τις «δυσμενείς παρενέργειες», που προκάλεσε ξανά... η απόφαση του ΣτΕ, στους θεσμικούς και εξωθεσμικούς σεκιουριτάδες της μικρής ομάδας κατοίκων, που φανατικά αντιτίθενται στην επένδυση χρυσού εντός των ορίων του Δήμου μας.

Παρενέργειες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε, από όλους αυτούς που θέλουν τα πάντα κομμένα και ραμμένα στα μέτρα τους και στην υπηρεσία τους (Δικαιοσύνη, νόμους, σώματα ασφαλείας). Όσο τους κάνουν τη δουλειά τους, όλα λειτουργούν καλά, κυλούν εύρυθμα και δημοκρατικά. Όταν αυτό πάψει να υφίσταται, τότε ξεκινούν τα άλλα τροπάρια..., σαν αυτά που διαβάσατε πριν την  εισαγωγή του άρθρου μας.

Δεν θα ασχοληθούμε πολύ μαζί τους. Δε χρειάζεται άλλωστε, όταν οι παραπάνω θεσμικοί και εξωθεσμικοί δήθεν προστάτες του περιβάλλοντος, ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τα συμφέροντά τους, αδιαφορώντας για τα θέλω και τις ανάγκες της τοπικής κοινωνίας μας.

Οι οικολόγοι-πράσινοι με την ανακοίνωση που έβγαλαν, μας έδειξαν πόσο σοβαρά λαμβάνουν υπόψη τα μηνύματα απόρριψης των πολιτικών θέσεών τους, που τους έστειλαν οι πολίτες με τη μη ψήφο τους στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές... Η προτεραιότητά, η ιδεολογία και η πολιτική τους, έχει την ίδια αρχή, μέση και τέλος και δεν είναι άλλη, από το «πολύτιμο φυσικό κεφάλαιο, που θα χαθεί...», για το πολύτιμο ανθρώπινο κεφάλαιο, που εξατμίζεται καθημερινά εδώ και 2 χρόνια, ούτε κουβέντα, όπως πάντα άλλωστε. 

Η ανακοίνωση της επιτροπής ελέγχου του κυβερνητικού έργου του ΥΠΕΚΑ, σχετικά με την απόφαση του ΣτΕ, όπου μεταξύ άλλων φέρνει και την υπογραφή της νέας βουλευτίνας Ιερισσού κ. Κατερίνας Ιγγλέζη, είναι ένα πιστό αντίγραφο του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, που ασκείται με συνέπεια, όλα αυτά τα χρόνια από τα στελέχη του κόμματος, πλέον της αξιωματικής αντιπολίτευσης, πλαισιωμένη με υποσχέσεις «επαναστατικής γυμναστικής».

 Είπαμε, όταν ο νόμος, τα δικαστήρια και τα σώματα ασφαλείας δε μας κάνουν το κέφι, η απάντηση-λύση είναι μια και γνωστή: Αποκλεισμοί δρόμων, προπηλακισμοί, ύβρεις, απειλές, εντάσεις και για γαρνιτούρα καταγγελίες στα ΜΜΕ «για άνιση  αντιμετώπιση από τα ΜΑΤ»...

Το «ωραίο» είναι πως ομιλούν για «Κρανίου τόπο» στη Χαλκιδική, μετά την ολοκλήρωση του επενδυτικού σχεδίου. Μα καλά και αυτοί και οι οικολόγοι σε γυάλινο κόσμο ζουν; Τον κρανίου τόπο, που αφήνει πίσω της η οικονομική κρίση, δεν το βλέπουν πουθενά γύρω τους; Τις 3.000 περίπου αυτοκτονίες, τα 2.000.000 ανέργους (μπορεί και περισσότεροι) και τα 3.000.000 Έλληνες, που δεν έχουν ούτε ψωμί να φάνε, δεν έτυχε ποτέ και πουθενά να ακούσουν; 

Αλλά βέβαια με 14 εκατ.ευρώ κρατική επιχορήγηση στα ταμεία του κόμματος, η ζωή είναι πολύ διαφορετική από τους γύρω σου. Μετά σηκώνεις και το ανάστημα σου, γιατί σε «ενοχλούν» από πάνω και τα 11 εκατ. ευρώ που δόθηκαν το 2004 για την πληρωμή των ανεξόφλητων μισθών εργαζομένων, που με τις πολιτικές σου έβγαλες στο δρόμο... Πόση υποκρισία πια;

Η Ελληνική Οικολογική Αριστερά μας «αιφνιδίασε» είναι η αλήθεια, με την ανακοίνωση που έβγαλε, ως προς την ασχετοσύνη, ή αν θέλετε την επιλεκτική ερμηνεία της απόφασης του ΣτΕ και την αντίστοιχη επιλεκτική σύγκριση και αμνησία, που επέδειξε σε σχέση με την  αρνητική απόφαση, που εξέδωσε το 2002 το ΣτΕ για την Κηπουρίστρα.

Η ΕΛ-ΟΙΚ-Α στην προσπάθεια της να ανατρέψει επικοινωνιακά, την τωρινή απόφαση του ΣτΕ, κάνει λόγο για «Φαλκίδευση της δημοκρατικής νομιμότητας», επειδή όπως λέει χαρακτηριστικά: «Αυτή η επίκληση του δικαστηρίου παραβιάζει κατάφωρα την περιβαλλοντική νομοθεσία της Ένωσης, η οποία δεν επιτρέπει σε καμία περίπτωση σε εθνικό δικαστήριο να προβεί σε στάθμιση των οικονομικών οφελών και της προστασίας του περιβάλλοντος. Κάτι τέτοιο ανήκει αποκλειστικά στη διοίκηση και στην πολιτική εξουσία».

Έτσι λέει η ΕΛ-ΟΙΚ-Α, στην οποίον μάλλον διαφεύγει το γεγονός, ότι τόσο ή ίδια όσο και οι ομοιδεάτες της, ως προς τον πόλεμο που ασκούν στα Μεταλλεία Χαλκιδικής, δεν αναγνωρίζουν την αρμοδιότητα καμίας διοίκησης, καμίας πολιτικής εξουσίας και όπως όλα δείχνουν κανενός δικαστηρίου, να παίρνει αποφάσεις, που δεν τους είναι αρεστές. Αν διακρίνονταν για το σεβασμό τους απέναντι σ’ αυτούς τους θεσμούς, δεν θα προσέφευγαν στο ΣτΕ...

Επιπλέον της διαφεύγει επίσης το γεγονός, ότι η αρνητική γνωμοδότηση, που εξέδωσε το ΣτΕ το 2002 για την Κηπουρίστρα, βασίστηκε επάνω ακριβώς στο ίδιο κριτήριο που βασίστηκε και η τωρινή. Δηλαδή στη στάθμιση των οικονομικών οφελών και της προστασίας του περιβάλλοντος..., με τη διαφορά ότι τότε επικράτησαν τα περιβαλλοντικά σε σχέση με τα οικονομικά...

Τι συμβαίνει λοιπόν απλή άγνοια από την πλευρά της ΕΛ-ΟΙΚ-Α,ή «με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω...;» Ο καιρός θα δείξει...

Το συγκεκριμένο κίνημα, πέρα από τις υποσχέσεις του για Κερατοποίηση της περιοχής, κάνει λόγο και για το δάσος των Σκουριών, το οποίο όπως λένε «στον εμφύλιο ήταν το καταφύγιο των ανταρτών...». Από πλευρά μας θα ξαναπούμε προς όλους τους κινηματίες, πως είναι καλοδεχούμενοι στην περιοχή για να ξεναγηθούν και να δουν από κοντά τις ατελείωτες ομορφιές της. 

Όλα τα άλλα καλό θα είναι να τα ξεχάσουν, αλλιώς να κάτσουν σπίτι τους.

Σ’οτι αφορά τώρα τι ήταν τι και ποιος στον εμφύλιο, καλό θα ήταν να ρωτήσουν ένα μεγαλύτερο τους, ή να διαβάσουν ιστορία για το τι εστί εμφύλιος και τι πληγές άφησε πίσω του. Δεν είναι απλές λέξεις αυτές οι έννοιες. Απαιτούν υπευθυνότητα ως  προς τη χρήση τους.

Να που τα φαινόμενα απατούν...
Κλείνοντας θα θέλαμε να αναφερθούμε και λίγο στη σιγή ασυρμάτου, που τηρεί το «παρατηρητήριο...» από την περασμένη Δευτέρα, το οποίο δεν μπήκε καν στη διαδικασία, να ζητήσει συγγνώμη από τον κόσμο του Στρατωνίου, για τη νέα απρέπεια του απέναντι στην περιοχή. Αφήνει τους «φίλους» να μιλάνε και να γράφουν αντί γι’ αυτό... 

Τελικά, παρά τα όσα ισχυρίζονται οι δήθεν υπερασπιστές του περιβάλλοντος, ισχύει και γι αυτούς, ότι η σιωπή είναι χρυσός...