Της Αθηνάς Αντωνιάδου
Σε λιγότερο από 2 μήνες καλούμαστε να αποφασίσουμε για την
Ευρώπη που θέλουμε, χωρίς ωστόσο να έχουν δοθεί σαφείς απαντήσεις σε βασικά
ερωτήματα που τίθενται σε κάθε σχετική συζήτηση, από άτομα μάλιστα όλων των
ηλικιών.
Τι είναι η Ευρώπη; Ποιος την κυβερνάει;
Ίσως αξίζει να ανατρέξουμε στο έτος 1995 στα λόγια μιας
αδιαμφισβήτητα εμβληματικής πολιτικής
προσωπικότητας αυτής του κ.
Ανδρέα Παπανδρέου όταν ο ίδιος με φόντο τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και
ευρισκόμενος σε στιγμή έντονης συναισθηματικής φόρτισης, μετά το πέρας της
Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. στις Κάννες, εξέφρασε μεταξύ άλλων τα ίδια με σήμερα
ερωτήματα, δίνοντας όμως και μια προφητική (?) απάντηση.
«… Τι είναι η Ευρώπη;
Ποιος την κυβερνάει; Τι ρόλο παίζουμε πλέον εμείς οι κυβερνήσεις;…» ξεκινώντας κάπως έτσι την ομιλία του, τόνισε
τα καίρια αυτά ερωτήματα. «…Πάμε σε ένα είδος συρρίκνωσης της Εθνικής δύναμης,
αλλά όχι στο βωμό μιας συλλογικής Δημοκρατικής διαδικασίας, αλλά στο βωμό των
κρίσεων και των συμφερόντων, συμφερόντων όταν λέω ρητά, δεν θέλω να αποκαλύψω
ονόματα, ποιο μίλησαν και τι είπαν, λέγω όμως εδώ υπάρχει σαφές σχέδιο για τη
μηδενοποίηση των εθνικών κυβερνήσεων, οι οποίες δεν θα μπορούν να παίξουν
δημοκρατικά αποτελεσματικό ρόλο αλλά θα υπόκεινται στις κατευθύνσεις που θα μας
δίνει το Διευθυντήριο …»
Το διευθυντήριο; Τι εννοούσε άραγε?
Στις 22/12/1978 ο Εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε
παραθέσει ένα ιστορικό για την εποχή διάγγελμα αναφορικά με την είσοδο της
Ελλάδας στην ΕΟΚ, ενώ μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην ισότιμη συμμέτοχη της χώρας
μας σε μια ισχυρή οικογένεια, ελεύθερων, ανεξάρτητων και δημοκρατικών λαών όπως
θα είναι η Ενωμένη Ευρώπη, αλλά και για την κατοχύρωση της Εθνικής μας
ανεξαρτησίας.
Ενώ λίγο καιρό αργότερα το 1979 ο ίδιος πολιτικός ηγέτης σε μια
συγκλονιστική ομιλία, την οποία παρέθεσε στο Ζάππειο, ανέφερε μεταξύ άλλων: «
…η Ευρώπη να οργανώσει την οικονομία γύρω από τον άνθρωπο και όχι τον άνθρωπο
γύρω από την οικονομία… », δίνοντας ένα καθαρό στίγμα του οράματος της Ευρώπης
των αξιών και των αρχών που η συντριπτική πλειοψηφία αγκάλιασε.
Τι συμβαίνει όμως σήμερα; Τι είδους αποφάσεις λαμβάνει ένα
όργανο όπως είναι για παράδειγμα το Eurogroup, το οποίο φαίνεται να καθορίζει
μάλιστα την τύχη εκατομμυρίων ευρωπαίων πολιτών;
Φαίνεται να φουντώνουν οι παρεμβάσεις- εμφανίσεις των
λεγόμενων συστημικών εκπροσώπων (των Διευθυντηρίων ?) στα ΜΜΕ, σε μια
επιχειρούμενη προσπάθεια από μέρους τους, να πείσουν το ακροατήριό τους πως
Ευρωσκεπτικισμός σημαίνει απομόνωση της ίδιας της Χώρας, αλλά και απομάκρυνση
από τα ιδεώδη της Ευρώπης της ισονομίας και των ίσων ευκαιριών για όλους,
στροφή προς τα άκρα της δεξιάς ή της αριστεράς, κάτι που όπως λένε θα οδηγήσει
με μαθηματική ακρίβεια στην υποβάθμιση της οικονομικής ζωής των πολιτών και όχι
μόνο.
Οι λιγότερο πολέμιοι του Ευρωσκεπτικισμού αναφέρονται απλώς σε μια τάση
που λειτουργεί ως τροχοπέδη σε κάθε προσπάθεια που γίνεται ώστε να ξεπεραστεί η
οποιαδήποτε κρίση.
Και ενώ οι πολέμιοι του Ευρωσκεπτικισμού ισχυρίζονται τα
ανωτέρω τα τελευταία χρόνια βλέπουμε να επιβάλλουν μια ψυχρή, αντικοινωνική
λιτότητα στις χώρες του Νότου σε μια προσπάθεια, όπως ισχυρίζονται,
δημοσιονομικής σταθερότητας και ανάκαμψης των χωρών αυτών.
Σε αντίθεση με τους εκφραστές της λιτότητας και της
αντικοινωνικής πολιτικής κάθε μέρα όλο και περισσότερο κερδίζει έδαφος και
αυξάνει τη δημοφιλία του ο δημοκρατικά εκλεγμένος ηγέτης, Ματεο Σαλβίνι,
γνήσιος εκφραστής του Ευρωσκεπτικισμού, ο οποίος μόλις πριν έναν χρόνο -2018-
δήλωσε: «Πιστεύω στην Ευρώπη. Ήταν ένα φανταστικό όνειρο που βρίσκεται στο
χείλος της καταστροφής. Θα κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε για να σώσουμε την
Ευρώπη».
Σε κάθε περίπτωση οφείλουμε σε αυτές τις κρίσιμες
Ευρωεκλογές να μιλήσουμε με τη συμμετοχή μας και όχι με την αποχή, έχοντας ως
σύμμαχο την καθαρή σκέψη. Αξίζει να παλέψουμε για τις αρχές και τις αξίες της
Ευρώπης που οραματίστηκε ο Εθνάρχης Καραμανλής, ακόμη και αν χρειαστεί να
τοποθετηθούμε με σθένος απέναντι στους σημερινούς εκπροσώπους των Διευθυντηρίων
και των συντηρητικών πλειοψηφικών δυνάμεων.
*Η κ. Αθηνά Αντωνιάδου είναι Κοινωνιολόγος- blogger
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΤΟΥ BLOG: Για πολλοστή φορά θα τονίσουμε πως όταν φιλοξενούμε επώνυμες θέσεις και απόψεις δεν σημαίνει πως τις υιοθετούμε.
ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ ΤΟΥ BLOG: Για πολλοστή φορά θα τονίσουμε πως όταν φιλοξενούμε επώνυμες θέσεις και απόψεις δεν σημαίνει πως τις υιοθετούμε.
3 σχόλια:
Ο ευρωσκεπτικισμός δεν είναι αντιευρωπαισμός.
Είναι μια πολύ σοβαρή ιδεολογική αντίδραση πλέον απέναντι σε μια ευρώπη με ιδεοληπτικές εμμονές και πρακτικές απέναντι στην Ελλάδα και τις υπόλοιπες χώρες του Νότου.
Η αντίδραση αυτή πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη για να αποφευχθούν τα πολύ σοβαρότερα που θα θέσουν σε οριστική διάλυση το ευρωπαικό οικοδόμημα.
Το ερώτημα δεν είναι : τι είναι η Ευρώπη ;
Σε αυτό το ερώτημα η απάντηση είναι : Η Ευρώπη είναι ήπειρος.
Κατά την άποψή μου, το ερώτημα τίθεται ασαφώς με σκοπιμότητα. Ας το αφήσουμε όμως, δεδομένου ότι δεν είναι μείζον.
Το σαφώς διατυπωμένο ερώτημα είναι το εξής : Τι είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα ;
και επίσης . . .
Τι είναι η Ευρωζώνη σήμερα ;
Η Ελλάδα ανήκει στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αναμφίβολα και αναπόφευκτα, λόγω γεωγραφίας.
Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ως αποτέλεσμα των ενεργειών της Νέας Δημοκρατίας και του τότε προέδρου της, Κωνσταντίνου Καραμανλή, πριν από 40 χρόνια περίπου.
Η Ελλάδα ανήκει στην Ευρωζώνη, ως αποτέλεσμα των ενεργειών του ΠΑΣΟΚ και του τότε προέδρου της, Κώστα Σημίτη, πριν από 20 χρόνια περίπου.
Καλοπροαίρετα σκεπτόμενος κάποιος, μπορεί να δεχθεί ότι τα εν λόγω 2 κόμματα, που κυβέρνησαν την πατρίδα μας και όλους εμάς τους Έλληνες πολίτες, αλλά και όσους φιλοξενούνται, περιστασιακά ή μόνιμα, σε αυτή, επί 40 έτη περίπου, καθώς και οι συγκεκριμένοι, αναφερόμενοι ανωτέρω, πολιτικοί αρχηγοί αυτών των 2 κομμάτων, είχαν τις αυθεντικότετες και αγνότερες των προθέσεων, και αποφάσισαν και υλοποίησαν τις εν λόγω αποφάσεις τους, χωρίς να ερωτηθούμε οι πολίτες της πατρίδας μας τότε.
Καλοπροαίρετα σκεπτόμενος και πάλι κάποιος, μπορεί να πει ότι τα κόμματα και οι πολιτικοί αρχηγοί τους εκλέγονται για να κυβερνήσουν και όχι για να ρωτάνε τους πολίτες για το τι αποφάσεις να λάβουν.
Μάλιστα . . .
Αυτές οι σκέψεις, του καλοπροαίρετα σκεπτόμενου Έλληνα πολίτη, έχουν απόλυτη ισχύ και βάση για τότε, για το χρόνο που λήφθηκαν οι εν λόγω αποφάσεις ένταξης της πατρίδας μας στην Ε.Ε. και στην ΕΖ, από την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, πριν από 40 και 20 χρόνια αντίστοιχα.
(Συνεχίζεται στο επόμενο σχόλιό μου)
(Συνέχεια από το προηγούμενο σχόλιό μου.)
Σήμερα, 40 και 20 χρόνια μετά, έχοντας και τα βιώματα και τα αποτελέσματα από την ένταξη της πατρίδας μας στην Ε.Ε. και στην ΕΖ, πως αξιολογούμε τις τότε αποφάσεις των εν λόγω 2 κομμάτων και των τότε πολιτικών αρχηγών τους ;
Τα αποτέλεσματα απεικονίζονται ανάγλυφα στην κατάσταση της οικονομίας, τα οποία όλοι μας τα γνωρίζουμε, αφού τα ζούμε, όσοι επιλέξαμε να μείνουμε και να αγωνιστούμε, καθώς επίσης και στα πολλά σημάδιας σήψης της κοινωνίας μας, τα όποια επίσης όλοι μας τα ζούμε.
Επομένως, κρίνοντας πλέον εκ του αποτελέσματος, σήμερα, 40 και 20 χρόνια μετά, τι λέμε ως προς τις εν λόγω αποφάσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Κώστα Σημίτη αντίστοιχα ;
Ότι ήταν επωφελείς αποφάσεις για την πατρίδα μας και για την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών ή μήπως ήταν επιβλαβείς ;
Εκτιμώ ότι, η απάντηση είναι κοινή για τους περισσότερους από τους Έλληνες πολίτες. Οι αποφάσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ να εντάξουν την πατρίδα μας στην Ε.Ε. και στην ΕΖ, ήταν σαφώς επιβλαβείς.
Περαιτέρω, το ερώτημα που ανακύπτει σήμερα είναι το εξής : Οι τότε πολιτικοί, αρχηγοί και βουλευτές, που ψήφισαν στην Βουλή υπέρ και ενταχθηκε η πατρίδα μας και οι Έλληνες πολίτες, χωρίς να ενημερωθούμε και χωρίς να ερωτηθούμε, στην Ε.Ε. και στην ΕΖ, γνώριζαν τι θα συμβεί ; Είχαν την προορατικότητα να εκτιμήσουν τις εξελίξεις ;
Ενδεχομένως όχι. Ενδεχομένως ναι.
Ο καθένας μας μπορεί να δώσει τη δικιά του απάντηση.
Δεδομένου ότι οι σχεδιασμοί σε τέτοιο επίπεδο έχουν ορίζοντα δεκαετιών και όχι λίγων ετών, η εκτίμησή μου είναι ότι ο σχεδιασμός υπήρχε και είχε εντοπιστεί, τόσο από τον ίδιο τον Καραμανλή, όσο και από τον Παπανδρέου, όπως άλλωστε αναφέρεται και στην ανάρτηση. Παρότι όμως είχε εντοπιστεί ο σχεδιασμός από τότε, και τον είδαμε να υλοποιείται, οι πολιτικοί δεν έκαναν τίποτε και εγκαίρως για να μας προστατέψουν. Για να προστατέψουν την πατρίδα μας. Αρκέστηκαν στη διατύπωση διαπιστώσεων. Ίσως, για λόγους υστεροφημίας και μόνον, και για να έχουμε να συζητάμε εμείς σήμερα για αυτούς, για τον "εθνάρχη" Καραμανλή και για τον "εμβληματικό" Παπανδρέου. Μόνον ο Τριαδικός Θεός γνωρίζει το γιατί έκαναν αυτά που έκαναν.
Λαμβάνοντας υπόψη μας τα ανωτέρω, τα οποία αφορούν την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, και εάν μας ενδιαφέρει να υπάρξουν αλλαγές στις δρομολογημένες εξελίξεις από την ολιγαρχία, στις επικείμενες Ευρωεκλογές, ας αποφύγουμε να κάνουμε τα λάθη του παρελθόντος.
Πως ;
Απλά. Καθορίζοντας την ψήφο μας με διαφορετικά κριτήρια. Ανθρώπινα, Ελληνικά, Χριστιανικά.
Δημοσίευση σχολίου