ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ: Η ΕΞΟΡΥΞΗ ΤΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΘΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ (ΒΙΝΤΕΟ)

Η Λετονή Τζούλια Πολισκάνοβα, διευθύντρια της ευρωπαϊκής δεξαμενής σκέψης “Transport and Environment” (“Μεταφορά και Περιβάλλον”) μιλώντας τον περασμένο Μάρτιο σε ημερίδα που διοργανώθηκε στις Βρυξέλλες σχετικά με την κινητικότητα της ΕΕ για εξεύρεση τρόπων και λύσεων που θα ανακόψουν την πλήρη εφοδιαστική εξάρτηση της από κρίσιμες πρώτες ύλες μεταξύ άλλων είπε:

“Η Ευρώπη δεν κάνει αρκετά για να εξασφαλίσει τις πρώτες ύλες. Έχουμε στρατηγικές συνεργασίες με χώρες εταίρους, αλλά βρισκόμαστε σε μια κατάσταση όπου, την ίδια εβδομάδα που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπογράφει Μνημόνιο Συνεργασίας (MoU) με μια αφρικανική χώρα, η Κίνα αποκτά ένα μεταλλείο στην ίδια αυτή χώρα» και συνέχισε λέγοντας: “Πρέπει να επανεξετάσουμε την πρόταση αξίας μας για αυτά τα έθνη, ώστε να είναι εξίσου ελκυστική με αυτήν της Κίνας”, συνέχισε η Πολισκάνοβα.

Η τοποθέτηση αυτή καθιστά πλέον συζητήσιμη σε δημόσια και διεθνή φόρα τη γεωπολιτική αδυναμία της Ευρώπης σε συνδυασμό με την κακή τοποθέτηση οικονομικών πόρων της σε ότι αφορά τον εξαιρετικά κρίσιμο όσο και ευαίσθητο πια τομέα των πρώτων υλών, παρά τις συντονισμένες προσπάθειες που γίνονται τα τελευταία 3 χρόνια για να αλλάξει αυτή η δυσμενής εικόνα και κατάσταση.

Το τι έφταιξε και συνεχίζει να φταίει αποκαλύπτεται μέσα από την τοποθέτηση της κας Πολισκάνοβα. Η πολιτική επιλογή της κοινότητας να ζεί μέσα από την κατανάλωση και όχι την παραγωγή. Μια πρακτική της οποίας οι συνέπειες, δυστυχώς, φαίνεται πως θα συνεχίσουν να μας ταλαιπωρούν ως ευρωπαίους πολίτες για απροσδιόριστο χρονικό διάστημα.

Βέβαια, υπάρχει αντίδραση. Η αντίδραση αυτή ονομάζεται CRMA ή αλλιώς στα ελληνικά “Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες” και στοχεύει στην αντιμετώπιση αυτών των προκλήσεων επεκτείνοντας τη δυνατότητα εξόρυξης και επεξεργασίας, τόσο εντός της ΕΕ, όσο και σε χώρες εταίρους.

Η “Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες” καθιστά επιτακτική την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης σε όλα τα κράτη μέλη. 27 μήνες το είναι το ανώτατο χρονικό που προβλέπεται για έργα εξόρυξης και 15 μήνες το αντίστοιχο χρονικό όριο για έργα επεξεργασίας και ανακύκλωσης με ξεκάθαρο με σκοπό την επιτάχυνση των χρονοδιαγραμμάτων ανάπτυξης των έργων.

Ο νόμος κινητοποιεί δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, βελτιώνοντας τη συνεργασία μεταξύ χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και εθνικών ταμείων για τη χρηματοδότηση στρατηγικών έργων.

Τον περασμένο Μάρτιο η ΕΕ προχώρησε στην έγκριση 47 Στρατηγικών Έργων (ΣΕ) σε 13 κράτη μέλη της ΕΕ (συμπεριλαμβανομένων της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Τσεχίας, της Σουηδίας, της Φινλανδίας, της Ελλάδας και άλλων) και ακόμη 13 Στρατηγικά Έργα (σύνολο 60 ΣΕ) σε χώρες εκτός ΕΕ όπως ο Καναδάς, η Γροιλανδία, η Σερβία η Ζάμπια, η Νότια Αφρική, το Ηνωμένο Βασίλειο και άλλες.

Όπως αναφέρει σε άρθρο του στο περιοδικό “Δίαυλος”, στις 17 Ιουλίου ο Διεθνούς φήμης Καθηγητής Οικονομικής Γεωλογίας Dr. Νικόλαος Αρβανιτίδης και συντονιστής ευρωπαϊκών έργων στην Γεωλογική Υπηρεσία Σουηδίας, τα 60 Στρατηγικά Έργα που εγκρίθηκαν καλύπτουν ολόκληρη την αλυσίδα αξίας ΣΚΟΠΥ (Στρατηγικές Κρίσιμες Ορυκτές Πρώτες Ύλες) με 25 έργα εξόρυξης, 24 έργα επεξεργασίας, 10 έργα ανακύκλωσης και 2 έργα υποκατάστασης - για 14 από τις 17 ΣΟΠΥ. 

Από τα 47 Στρατηγικά Έργα (ΣΕ) που εγκρίθηκαν εντός ΕΕ ένα (1) μόνο αφορά την Ελλάδα για την παραγωγή Γαλλίου στον Άγιο Νικόλαο Βοιωτίας από τη Μέτλεν τη διετία 2027 -2029 με παραγωγή 50 τόνους ετησίως.

Αναμφίβολα, αυτός ο πρώτος κύκλος εγκρίσεων ΣΕ καθιστά πενιχρή την παρουσία έργων για μια χώρα σαν την Ελλάδα με πλούσιο υπέδαφος μεν σε κάθε λογής κοιτάσματα, αναξιοποίητο δε για λόγους παρόμοιους με εκείνους που καταγράφονται στις πολιτικές λογικές που επικράτησαν πανευρωπαϊκά τα τελευταία 40 χρόνια και απέφεραν τα γνωστά σε όλους μας θλιβερά αποτελέσματα.

Όπως όμως ανασκουμπώνεται η Ευρώπη θα πρέπει να ανασκουμπωθούν και όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς της χώρας μας για να συντονιστούν μέχρι οριστικής και αμετάκλητης ευθυγράμμισης. Πρέπει η εξόρυξη των ΚΟΠΥ που βρίσκονται στο ελληνικό υπέδαφος να γίνει εθνική υπόθεση για να έρθουν στο φως. Δεν χωρούν άλλες θεωρίες και πράξεις αναβολής στον παραγωγικό ανασχηματισμό της χώρας.

Το παράδειγμα της “Ελληνικός Χρυσός” είναι ζωντανό και εξαιρετικά διδακτικό, καθώς η εταιρεία διαθέτει μια επιπλέον τεχνογνωσία υπερπήδησης πιθανών και απίθανων εμπόδιων που δύναται να ξεπροβάλουν για να φτάσει σήμερα στο σημείο να τελεί σε αναμονή ως τα μέσα του 2026 για να αρχίσει να παράγει 30.000 τόνους χαλκού ετησίως από το μεταλλείο των Σκουριών.

Το ότι η παραγωγή μιας κρίσιμης ορυκτής πρώτης ύλης, όπως ο χαλκός, θα γίνει και ελληνική υπόθεση το ανακοίνωσε ο Πρόεδρος της “Ελληνικός Χρυσός” κος Χρήστος Μπαλάσκας στο πρόσφατο 8o συνέδριο investgr forum που διοργανώθηκε πριν λίγες μερες στην Αθήνα. Μια είδηση τεράστιας παραγωγικής εμβέλειας, της οποίας το μυστικό όπως αποκάλυψε ο επικεφαλής της μεταλλευτικής εταιρείας είναι 5 μοναχά λέξεις: “θεσμική συνέπεια και ρυθμιστική σαφήνεια.”

Τη 10λεπτη τοποθέτηση του κ. Μπαλάσκα μπορείτε να την παρακολουθήσετε στο βίντεο που ακολουθεί.