Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΑΓΓΕΛΟΓΛΟΥ ΣΤΟΥΣ "ΠΟΛΙΤΕΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ"

Ο Πατήρ Χριστόδουλος Αγγελόγλου λειτουργώντας με πνεύμα αγάπης και παρηγορίας έσπευσε να μετριάσει την πίκρα που μας προξένησε σχετική ανάρτηση στο blog του με τίτλο: "Προς κουκουλοφόρους πολίτες το ανάγνωσμα"  και με νέα ανάρτηση του μας ζητάει συγνώμη "για τη σκληρή, αυστηρή και απότομη", όπως λέει χαρακτηριστικά κριτική του, που είχε να κάνει με το ζήτημα της ανωνυμίας των διαχειριστών του blog μας. 

Όπως και ο ίδιος επισημαίνει στο υστερόγραφο του "Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου είναι το πνεύμα και ο λόγος του, το όνομά του είναι το τελευταίο."

Η συγνώμη του, όχι απλά γίνεται δεκτή, αλλά μεγεθύνει το αίσθημα ταπείνωσης που νιώθουμε ούτως ή άλλως απέναντι του και τον ευχαριστούμε θερμά για την ανταπόκριση του.

Επίσης, θα επιθυμούσαμε να του καταστήσουμε σαφές, πως ουδέποτε εισπράξαμε ως "γαβγίσματα πιτ μπουλ" τις όποιες αιτιάσεις του απέναντι μας, όπως ο ίδιος επέλεξε να τις  αυτοχαρακτηρίζει από πρόδηλη μετριοφροσύνη. Το αντίθετο μάλιστα. Ακούμε τις απόψεις και τις υποδεχόμαστε με το μέγιστο σεβασμό και κατά τον ίδιο τρόπο θα συνεχίσουμε να τις αντιμετωπίζουμε. 

Το μόνο "μεμπτό" σ' ότι μας αφορά είναι ότι δε συμφωνούμε σε πολλά πράγματα μαζί του. Αυτό όμως γιατί να σημαίνει, πως αυτή η "διαφορά" πρέπει να μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε... κυνομαχία;

Καταλαβαίνουμε πως ο "όρος" που θέτει, εμμέσως πλην σαφώς, με τη φράση: "μακριά και αγαπημένοι" έχει να κάνει με τις αποστάσεις που θέλει να κρατήσει για την οικονομία των πειρασμών που δύναται να προκαλέσουν τις κατώτερες ενστικτώδεις αντιδράσεις ακόμη και σε ιερωμένους του δικού του πνευματικού διαμετρήματος. 

Εμείς θα σεβαστούμε την επιθυμία του, πλην όμως θα τον παρακαλούσαμε θερμά και εκείνος από την πλευρά του να μην υποβάλει το ποίμνιο του σε πειρασμικές δοκιμασίες, που είναι αδύνατο να ξεπεραστούν, ένεκα της ροπής της ανθρώπινης φύσης προς την πτώση, αν ό ίδιος δεν αναλάβει το ρόλο του γεφυροποιού ,κρατώντας ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε εκείνους που διαφωνούν. 

Αυτόν τον Πατέρα Χριστόδουλο η κοινωνία της ΒΑ Χαλκιδικής τον έχει απόλυτη ανάγκη για την πνευματική συνοχή της, εάν βέβαια τον φορτίζει θετικά αυτή η προοπτική.

Ανταποδίδουμε τις ευχές του και του ευχόμαστε με τη σειρά μας υγεία, αγάπη και μακροημέρευση.

Ειρήνη υμίν.

Ακολουθεί η απάντηση του πατρός Χριστοδούλου Αγγελόγλου προς το blog μας.

Αγαπητοί «Πολίτες Αριστοτέλη», διάβασα με πολλή προσοχή την ανάρτησή σας με τίτλο: «Πατέρα Χριστόδουλε είναι “αμαρτία” η διαφορετική άποψη και πρέπει να διώκεται;». Διέκρινα ότι όλο το κείμενό σας διέπεται από ένα παράπονο· δεν στάθηκα ούτε στα ερωτήματά σας ούτε στα όσα ως φρόνημα καταθέτετε ούτε θα υπεισέλθω στην ουσία αυτών, διότι σέβομαι την ελεύθερη βούληση ακόμα και του ίδιου του διαβόλου, αφού κι ο Θεός τον έκανε αυτεξούσιο.  Στάθηκα μόνο στο παράπονό σας που διαποτίζει όλο το κείμενο της ανάρτησής σας. Στην ουσία όλοι οι άλλοι λόγοι σας εκπηγάζουν από αυτό το παράπονό σας, γίνεται κάτι δηλαδή σαν μια προσπάθεια άμυνας, ανάγκη απολογίας κ.λ.π. Στάθηκα λοιπόν μόνο στις εξής φράσεις σας: «….στην πραγματεία σας εμπεριέχονται πλείστες όσες προσβολές και αδικίες σε βάρος μας» και «σκληρή και άδικη κριτική σας προς το blog μας». 

Δεν θα μπω ούτε στη διαδικασία απόδειξης για το αν ήταν άδικη η κριτική μου ή δεν ήταν, καθότι κι εσείς προαιρείσθε «η ζωή και η εξέλιξη των πραγμάτων να αποδείξει, αν έχουν βάση τα όσα σας καταλογίζονται». Εκείνο που θέλω όμως να σας διαβεβαιώσω εν Πνεύματι Αληθείας, είναι ότι σε καμμία περίπτωση δεν είχα πρόθεση καθ’οιονδήποτε τρόπο να σας αδικήσω. Είναι γεγονός και δημοσίως το παραδέχομαι ότι η κριτική μου ήταν «ΑΥΣΤΗΡΗ», ήταν «ΑΠΟΤΟΜΗ», ήταν «ΣΚΛΗΡΗ», όμως σε καμμία περίπτωση δεν είχα πρόθεση αδικίας προς το blog σας και τους ανώνυμους διαχειριστές του. Και ως απόδειξη γι’αυτό, σας καταθέτω τη δημόσια ειλικρινή συγγνώμη μου για την σκληρή, αυστηρή και απότομη κριτική μου, και αυτό προκειμένου να βοηθήσω να αρθεί ή να μετριασθεί το ανθρώπινο δικαιολογημένο ως προς αυτό παράπονό σας.

Θέλω δε προκειμένου να σας πείσω περί των ανωτέρω, να σας πω ότι δεν είσθε οι μόνοι που έχετε αυτό το παράπονο από εμένα· η μισή Χαλκιδική έχει κατά βάθος αυτό το παράπονο από εμένα· Εισαγγελείς, αστυνομικοί, πρώην δήμαρχοι, Πρόεδροι Δημοτικών Συμβουλίων, Συντονιστικά, φίλοι κ.λ.π. Εάν λοιπόν ρωτήσετε, θα σας πουν όλοι αυτοί το παρόμοιο παράπονό τους, ωστόσο ουδείς μέχρι σήμερα μου προσήψε την όποια πρόθεση για να τον αδικήσω ή ιδιοτέλεια στις ενέργειές μου. Απλώς λοιπόν κι εσείς ανήκετε πλέον στους «παραπονεμένους» και μάλιστα αναγνωρίζω ότι είσθε πολύ ευαίσθητοι και εκτιμώ που το παράπονο εσείς δεν το κρατάτε μέσα σας όπως κάνουν οι περισσότεροι, αλλά το εκφράζετε ελεύθερα όπως το αισθάνεσθε, με το θάρρος της γνώμης σας.

Δεχθείτε, λοιπόν, την ειλικρινή δημόσια συγγνώμη μου για την σκληρή και «ανελέητη» κριτική μου προς το blog σας και λάβετε υπ’ όψιν σας α) ότι είμαι εκ φύσεως «σκύλος όχι του σαλονιού ή του χαϊδέματος», αλλά που και για μικρό θόρυβο «χαλά τον κόσμο» από τα «γαυγίσματα», β) και το γεγονός ότι η προηγούμενη επίμαχη ανάρτησή σας με βρήκε σε περίοδο εθνικής επετείου, σε κλίμα εμβατηρίων και που στα αυτιά μου ηχούσε έντονα η εθνική ιαχή «αέρααα!» του ’40 που προκαλούσε το φόβο και τον τρόμο στον κατακτητή, οπότε η «επίθεση εναντίον σας» ήταν σαφώς επηρεασμένη από τον ένδοξο ελληνικό στρατό, και ήταν στο πλαίσιο της νόμιμης άμυνας.

Θα ήθελα τελειώνοντας, φιλικά να σας προτρέψω και να σας συστήσω όσο μπορείτε να αποφεύγετε να πλησιάζετε το «πιτ μπουλ», για να «μη χαλάει άσκοπα τον κόσμο με τα άγρια γαυγίσματά του» (είδατε πώς «επιτέθηκε» στους «Εργολήπτες»  για να τους «δαγκώσει»· και κυκλοφορεί και λύσσα από ό,τι ακούω στις μέρες μας). Παραδειγματιστείτε και από τα blogs των Συντονιστικών που δεν αναδημοσιεύουν καμμία απολύτως ανάρτησή μου (ακόμα κι όταν οι Ιερισσιώτες κάνουν Παράκληση στην Παναγία στο Ησυχαστήριό μας)·  κάτι περισσότερο ξέρουν αυτοί για το «πιτ μπουλ». Όπως λέει και η σοφή ελληνική παροιμία: «Από μακριά κι αγαπημένοι».

Χρόνια σας Πολλά για την εθνική εορτή.

Υ.Γ.: Σέβομαι απολύτως και το δικαίωμά σας στην ανωνυμία (άσχετα με το αν το θεωρώ σωστό ή όχι), και δεν ζητώ να μου αποκαλυφθεί η ταυτότητά σας. Τα κύρια χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου είναι το πνεύμα και ο λόγος του, το όνομά του είναι το τελευταίο.