Κυριακή 17 Απριλίου 2022

ΒΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ: ΜΕ ΤΟΠΟΣΗΜΑ ΥΠΕΡΑΞΙΑΣ

Σε μια περίοδο όπου τα πάντα στην καθημερινότητα μας θυμίζουν σκηνή επάνω σε κινούμενη άμμο, η ύπαρξη ή ανεύρεση έστω μιας μικρής «νησίδας σταθερότητας» μέσα στον γενικότερο χαμό που ζούμε αποτελεί στην κυριολεξία σανίδα σωτηρίας.

Αν μάλιστα, αυτή η «νησίδα» είναι μια ολόκληρη χερσόνησος, όπως καλή ώρα η Χαλκιδική και δη η Βόρεια και Ανατολική μεριά της με τα ατέλειωτα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, τότε μπορούμε κάλλιστα να ομιλούμε για ευτύχημα ολκής.

Το «όνομα – σφραγίδα» ή αλλιώς brand name στην διεθνή γλώσσα της αγοράς με ότι αυτό συνοδεύεται σε χαρακτηριστικά στοιχεία που παράγουν στο άκουσμα τους και μόνο υπεραξία ή προστιθέμενη αξία αποτελεί χωρίς υπερβολή το Ιερό Δισκοπότηρο σε μια παγκόσμια οικονομία που ξαναχτίζεται με νέα εργαλεία και υλικά.

Στην ραγδαίως μεταβαλλόμενη παγκόσμια οικονομία οι «κυνηγοί ευκαιριών» λοιπόν ψάχνουν τρόπο ή τόπο για να οικοδομήσουν ένα νέο όνομα σφραγίδα ή να πάρουν ένα ήδη υπάρχον και να το απογειώσουν κατά την δική τους προσέγγιση και λογική με όρους αγοράς.

Για όσους αντιλαμβάνονταν από προ οικονομικής, υγειονομικής, κλιματικής και εσχάτως ενεργειακής κρίσης τι σήμαινε η Γη του Αριστοτέλη του Αριστοτέλη με την τεράστια ιστορία και τον πολιτισμό που την στεφανώνει ξέρουν πως πολύ καλά πως η άνοδος της περιοχής και της κοινωνίας με όρους βιώσιμης ανάπτυξης δεν θέλει κόπο αλλά τρόπο…

ΔΗΜΟΣ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ: ΜΕ ΟΝΟΜΑ – ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΒΑΡΥ ΣΑΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕΛΛΟΝ

Με όνομα – σφραγίδα όπως αυτό του Μέγιστου των Φιλοσόφων και τοπόσημα εμβληματικά όπως τα Αρχαία Στάγειρα, τον Πύργο του Προσφορίου και την Μονή Ζυγού στην Ουρανούπολη, την Διώρυγα του Ξέρξη στα Νέα Ρόδα, το Ιερό Προσκύνημα στην Μ. Παναγία, το Μεσαιωνικό Νεκροταφείο της Ιερισσού, τα Σιδηροκαύσια και το Άλσος του Αριστοτέλη σε Στρατονίκη και Στάγειρα αντίστοιχα. 

Υπάρχει λοιπόν, μια καταπληκτική μαγιά πάνω στην οποία προσφέρεται η οικοδόμηση ενός πολύ ξεχωριστού όσο και εναλλακτικού τουριστικού προϊόντος, με απήχηση σε επισκέπτες που ξέρουν να εκτιμούν εμπράκτως τέτοιου είδους αποδράσεις αλλά και… καταδύσεις σε σημαντικές περιόδους της Αρχαίας Ελληνικής, Ρωμαϊκής, Βυζαντινής και μεταβυζαντινής ιστορίας.

Ξέχωρα όλα τα παραπάνω από την Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Όρους που αποτελεί από μόνη της μια ειδική κατηγορία, άνευ συναγωνισμού.

Και τα Τοπόσημα του Δήμου Αριστοτέλη, τα οποία δύναται να προσδώσουν υψηλή προστιθέμενη αξία εντός πάντα ενός πλαισίου αειφορίας και βιωσιμότητας που απαιτεί η περίοδος στην οποία έχουμε εισέλθει δεν τελειώνουν εδώ.

Η προίκα της απαράμιλλης φύσης προσφέρει σε μόνιμους κατοίκους και  επισκέπτες τους ονειρεμένους Καταρράκτες της Βαρβάρας, τα εξωτικά Δρένια και την σπάνια αποικία Ιππόκαμπου στο Στρατώνι, αλλά και μοναδικές περιπατητικές και ποδηλατικές διαδρομές σε Κάκαβο και Στρατονικό Όρος.

Ασύγκριτα τοπόσημα αναψυχής και μόρφωσης που μπορούν συνθέσουν ένα από τα καλύτερα πακέτα εκπαιδευτικού τουρισμού παγκοσμίως.

Εδώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε τοποσημικά, ένα από τα μεγαλύτερα φυτώρια της Ευρώπης στην Ολυμπιάδα σε μια έκταση 150 στρεμμάτων και πάνω από 400 ρίζες ενδημικών φυτών, όπως επίσης και την επικείμενη ολοκλήρωση του μεταλλείου των Σκουριών, το οποίο θα λειτουργεί αμιγώς με ηλεκτρική ενέργεια σύμφωνα με τον Στρατηγικό Οδικό Χάρτη που έδωσε στην δημοσιότητα η Ελληνικός Χρυσός για την 3ετία 2021 – 2024.

Δεν θα μπορούσαν όλα τα παραπάνω να μετατραπούν και σε hub (κυψέλη) μόρφωσης και επιμόρφωσης και ακολούθως να προσελκύσει πλήθος φοιτητών και μαθητών που θα πάρουν γνώσεις και θα δώσουν ακόμη μεγαλύτερη ζωή στην περιοχή για όσο διαρκεί ο μορφωτικός βίος τους;

Γιατί να μην διεκδικήσει η γενέτειρα του Αριστοτέλη την μεταφορά τουλάχιστον μιας σχολής τριτοβάθμιας εκπαίδευσης; Η ιστορία και η ενέργεια που εκπέμπει ο τόπος σε συνδυασμό με τα ζωντανά τοπόσημα του θα αποτελεί ίσως το πιο σοβαρό κίνητρο για καθηγητές και σπουδαστές.

Τα ερωτήματα είναι ρητορικά. Κατά την γνώμη μας, κάλλιστα μπορούν να συμβούν όσα αναφέρουμε. Απαιτείται όμως όραμα, σχέδιο, συνέργεια, σύνθεση απόψεων, ιδεών και φόρμουλας εφαρμογής όλων των παραπάνω. 

Όλα αυτά για να συμβούν απαιτείται η συνδρομή του ανθρώπινου δυναμικού. Ενός πολύ δυναμικού και εξελίξιμου πόρου που στον δήμο Αριστοτέλη αποτελεί γονιδιακή παράδοση, να παράγει πλούτο και υπεραξίες, προς μια κατεύθυνση κοινής ωφέλειας που ξεπερνάει τα σύνορα της Χαλκιδικής, της Μακεδονίας και της Βορείου Ελλάδος.

1 σχόλια:

Τσιμπιδάς Ηλίας είπε...

<>

Συμφωνώ απόλυτα αλλά έχεις ρωτήσει την τοπική κοινωνία αν θέλει πραγματικά ανθρώπους που πραγματικά ενδιαφέρονται για έννοιες άγνωστες σε αυτή σαν τη "κοινωνική οικονομία" "κοινωνικό κεφάλαιο" "κοινωνικό μέρισμα" ή θέλει ανθρώπους λαικιστές και διεφθαρμένους παραμυθατζήδες για να εξυπηρετούν τα μικροσυμφέροντα και τα ρουσφέτια μεμονωμένων κατοίκων με το αζημίωτο πάντα βέβαια για τη τσέπη τους. Το παραπάνω ερώτημα προήλθε από την ολιγοετή τραυματική υπηρεσία μου στη τοπική αυτοδιοίκηση και για γίνουν πράξη όλα όσα σωστά προτείνεις θα πρέπει πρώτα να το θέλει η τοπική κοινωνία και για να το θελήσει θα πρέπει να αλλάξει η κουλτούρα της. Το ερώτημα είναι αν υπάρχουν σήμερα κάποιοι οι οποίοι είναι διατεθειμένοι με ανιδιοτελή κίνητρα να δώσουν αυτή τη δύσκολη μάχη.